ایالات متحد، ١٩۶٨: ترانه‌هایی برای اعتراض به جنگ و تبعیض نژادی

سال ١٩۶٨ در ایالات متحد آمریکا نقطۀ تلاقی دو حرکت جداگانه بود: جنبش حقوق مدنی سیاهان و اعتراض به جنگ ویتنام. آگاهی فزاینده به بطالت جنگ و به وجود خشونتی عمیق در بطن جامعه، برای آمریکایی‌ها تلخکامی و در عین حال پختگی  اجتماعی و سیاسی به همراه داشت.

رابرت کندی در ۵ ژوئن ١٩۶٨ ترور شد dr

در ایالات متحد آمریکا وقایع تاریخی طی سال ١٩۶٨ شتاب گرفتند. در همان اوایل سال، حملۀ غافلگیرکنندۀ نیروهای ویت‌کُنگ که در شب عید سنتی "تِت" به اجرا گذاشته شد، ضربۀ سنگینی به روحیۀ نظامیان آمریکایی وارد کرد. پرزیدنت جانسون که می‌خواست هر طور شده خود را از جنگ ویتنام خلاص کند، از یک سو با مخالفت فزایندۀ افکار عمومی و بخصوص دانشگاهیان مواجه بود و از سوی دیگر با خواسته‌های مصرانۀ ژنرال‌ها درگیری داشت  که می‌گفتند برای پیروز شدن باید یکباره ده‌ها هزار سرباز به ویتنام فرستاد.

در این اوضاع کمیسیون معروف به "کِرنِر" گزارش خود را به ریاست جمهوری ارائه کرد: این گزارش هشداری جدی بود در مورد شکاف اجتماعی و می‌گفت که جامعۀ آمریکایی با شتابی فزاینده به سمت دو قطبی شدن می‌رود: سیاهان در مقابل سفیدها.

هنوز دو ماه از این گزارش هشداردهنده نگذشته بود که مارتین لوترکینگ به قتل رسید. رهبران سیاسی ناگهان متوجه شدند که وضعیت انفجارآمیزی که کِرنِر، فرماندار ایالت ایلی‌نویز در گزارش خود پیش‌بینی کرده بود بسیار نزدیک‌تر از آنست که می‌پنداشتند. شورش‌های شهری و برخوردهای خشونت‌آمیز پلیس با سیاه‌پوستان همچنان جریان داشت که سناتور رابرت کندی هم به ضرب گلولۀ سِرحان بشاره سرحان، یک آمریکایی مسیحی فلسطینی‌تبار، کشته شد...