آغاز جشن بزرگ کارگری + گفتگو

حسن روحانی در مراسم بیست و ششمین جشنواره ملی، صیانت از اشتغال کارگران و ایجاد فرصت های جدید اشتغال را دو هدف عمده خود دانست و گفت: "باید اقتصاد نفتی به سمت اقتصاد مقاومتی حرکت کند و روی پای خود بایستیم و فناوری نوین در این سرزمین بتواند به برند تجاری تبدیل شود."

در آغاز این مراسم علیرضا محجوب، دبیرکل خانه کارگر سخنانی کوتاه ایراد کرد و علی ربیعی، وزیر کار، در سخنان خود گفت: که تحریم‌ها کاغذ پاره نیستند و کارگردان به خوبی می‌دانند که این تحریم بر کارخانه‌ای که در آن کار می‌کنند تاثیر داشته است.

حسن روحانی در این بیست و ششمین جشنواره ملی، با اشاره به اینکه "رشد تولید در گرو اخلاق کار است" ، افزود: باید فضایی را درست کنیم که در این کشور سرمایه و فناوری جذب شود."

حسن روحانی به رکود حاکم بر اقتصاد کشور طی سالهای ۹۰ و ۹۱ اشاره کرد و گفت: تداوم رکود و رشد تورم در آن سال ها به معنای قفل زدن در مسیر کار، تلاش و توسعه کشور بود اما اکنون افتخار داریم که به دنیا بگوییم بعد از دو سال رشد منفی، اقتصاد ایران در سال ۹۳ دارای رشد مثبت شده است و این رشد ادامه می یابد.

حسن روحانی همچنین به وضعیت و تنگدستی بازنشستگان و برخورداری هشت و نیم میلیون نفر از دفترچه بیمه درمانی برای نخستین بار اشاره کرد و سپس باز هم به باید ها در زمینه ایجاد فرصت های شغلی برابر میان زنان و مردان در ایران اسلامی، رفع تبعیض بین زنان و مردان، رسیدگی به وضع آنانی که در محیط بسیار سخت و زیان‌آور کار می‌کنند و می بایست از امکان بازنشستگی زودهنگام برخوردار شوند، پرداخت.

از علیرضا نوائی، کارشناس امور کارگران پرسیدم با این بایدها چه باید کرد چون بسیاری از معضلات دنیای کارگری ایران، از حمله در پیوند با دستمزد، امنیت شغلی و مسائل بسیار دیگر کماکان بر جا هستند و رو به کاهش نگذاشته اند؟
علیرضا نوائی با اشاره به سخنانی که زده می شود اما به گفته او چندان در عمل پیاده نمی شوند، می گوید : آن چه در پایان سال ۹۳ و همین ۴۰ روز از سال ۹۴ می بینیم افزایش شمار بیکار سازی هاست. یعنی واحد های تولیدی تعطیل شده اند و کارگران دست به تجمع می زنند.

شایسته یاد آوری است که "فتح اللـه بیات" ، رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی، در همایش این اتحادیه در روز دوشنبه گفت: "مهم‌ترین بحث ما امنیت شغلی است و متاسفانه در صنوف مختلف دیدیم با وجود انگیزه‌ای که در میان بخش‌های مختلف جامعه کارگری برای احقاق حقوق صنفی کارگران وجود دارد اما خیلی جاهها کاری از پیش برده نمی‌شود.

این فعال کارگری افزود: اگر بهره بانکی پایین بیاید مردم سرمایه خود را از بانک خارج می‌کنند و آن را به سمت تولید می‌برند که در این صورت تولید نیز رونق پیدا می‌کند اما تا زمانیکه فضای کسب و کار در دست افراد اندکی باشد و این فضای بسته حاکم باشد خیلی تغییری در وضعیت تولید نخواهیم داشت. "بسیاری از کارگران شاغل فقط به خاطر لقمه‌ای "نان شرایط نامناسب کار را تحمل می‌کنند.

او بر نبود نیروهای ماهر و کارشناس تکیه کرد و آنرا از کاستی های نیروی کار دانست. چون به گفته وی، اگر نیروهای ماهر و کارشناس شکل بگیرند، کار فرمائی که به این گونه نیروها نیاز دارد، برای حفظ موقعیت شخصی و مالی‌خود ناچار می شود رفاه کارگر خودرا تامین کند. اما تا زمانی که نیروی کار مازاد وجود داشته باشد، کارفرمایان حق انتخاب دارند و از قراردادهای موقت استفاده می کنند.

پس کارگران باید با نشان دادن صلاحیت و توانایی از خود، کارفرمایان را به جستجوی خویش بکشانند نه آنکه کارگری برای شغلش به کارفرما التماس کند.

این کنشگر کارگری به خبرهایی اشاره کرد که بر مبنای آن ها در بسیارهایی از صنوف، از جمله میادین تره و بار، کفاشی و نساجی وکارگاه‌های زیر ۱۰نفر، از کارگران تا ۱۲ ساعت نیز کار کشیده می شود و این کارگاه‌های کوچک یکی از مشکلات بزرگ است چون این کارگاهها بیرون از حوزه کار بازرسان وزارت کار قرار می گیرند و کارفرمایان هرجور که دوست دارند برای این کارگران تعیین و ظیفه می‌کنند.

مشکل دیگر، به گفته او شرکت‌های پیمانکاری هستند که کار به پیمان می‌گیرند و کارگر را در پیمان خودشان شریک می‌کنند و بدین ترتیب بخش قابل توجهی از حقوق کارگران را می‌بلعند. "فتح اللـه بیات" می گوید : "مسوولان بدانند با قراردادهای کوتاه مدت و سفید امضاء رونق در صنعت ایجاد نمی‌شود. کارگری که در ابتدای صبح و در بدو ورود به کارخانه استرس و نگرانی دارد بهره وری نخواهد داشت."

رییس اتحادیه کارگران قراردادی پیمانی گفت: معیشت خانواده‌های کارگری براساس مزد و پایه بنا شده اماهر روز در رسانه‌ها می‌خوانیم که کارگران برای عدم پرداخت دستمزد تحصن یا تجمع کرده‌اند. که این تاسف بار است.
رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی افزود : اگر امنیت اقتصادی برکشور حاکم شود سرمایه داران داخلی و خارجی می‌توانند با میل و رغبت در کشور سرمایه گذاری کنند. در این صورت رونق اقتصادی و امنیت شغلی حاصل می‌شود.