الکساندر بنالا با پذیرفتن «خطا»ی خود، انگیزه مخالفان را در براه انداختن «غوغای» روزهای اخیر لطمه زدن به رئیس جمهوری می‌داند

الکساندر بنالا در این گفتگو «خطای» خود را می‌پذیرد، اما می‌گوید او در زندگی چنین است و هر هنگام شاهد درگیری و زد و خوردی باشد، برای آرام کردن و پایان دادن به ماجرا از دخالت ابائی ندارد. او یادآوری می‌کند که در روز اول ماه مه حدود پنجاه تظاهر کنندۀ خشن با پرتاب سنگ و بطری به روی ماموران پلیس آنان را در دشواری قرار داده بودند. و او نیز برای کمک به ماموران وارد عمل شده و دو تن از تظاهرکنندگان را با خشونت از محل دور کرده است.

الکساندر بنالا تاکید می‌کند که انگیزه و هدف نیروهای مخالف که این موضوع را به ماجرائی عظیم تبدیل کرده‌اند لطمه زدن به رئیس جمهوری است. او که در سال‌های ٢٠٠٩ تا ٢٠١٢ در سرویس انتظامی حزب سوسیالیست کار می‌کرده، از طریق یکی از دوستان خود برای سازمان دادن گردهمائی‌های انتخاباتی جنبش «در حرکت» که تازه توسط امانوئل ماکرون ایجاد شده بود و از ساختار چندانی برخوردار نبود، دعوت شده است. او پیش از آن در ستاد مبارزاتی فرانسوا هولاند تجربیات بسیاری بدست آورده بود.

الکساندر بنالا می‌گوید این چنین با امانوئل ماکرون آشنا شده و پس از پیروزی او توسط رئیس دفتر وی به همکاری فراخوانده شده است. وی تا پیش از برکناری، مسئولیت محافظت از رئیس جمهوری را در رفت و آمد‌های غیررسمی او بر عهده داشته است. امنیت رفت و آمدهای رسمی بر عهدۀ «گروه امنیت ریاست جمهوری» است که یک گروهان ویژۀ ژاندارمری محسوب می‌شود.

 الکساندر بنالا که مطبوعات عناوین و مشاغلِ گوناگونی را به او نسبت دادند می‌گوید عنوان دقیق شغل او «کارپرداز نزد رئیس دفتر ریاست جمهوری» است. حقوق وی نظیر همۀ کارپردازان ٦٠٠٠ یورو در ماه است و تنها از ٨ ماه ژوئیه یعنی کمتر از یکماه پیش آپارتمان سازمانی به مساحت ٨٠ متر‌مربع نیز در اختیار او قرار گرفته است.

الکساندر بنالا شکل دادن به این ماجرا را توطئه‌ای می‌داند که ابتکار آن در دست «افراد عالیرتبه» بوده است. او می‌گوید برخی تسویه حساب‌های داخلی میان سرویس‌های مختلف نیروهای انتظامی با این امر بیگانه نیست.

در بارۀ روز اول ماه مه، او شرح می‌دهد که چگونه یک گروه ۵٠ نفره از جوانان موسوم به بلاک بلوک با داشتن عینک‌های شنا بر چشم برای محافظت خود از گاز اشک آور، کلاه‌های کارگری در جنگ و گریز با نیروهای انتظامی هستند. وی رفتار آنان را بسیار خشونت بار می‌یابد و می‌گوید زن و مردی که او بسراغشان رفته پیش از آن با دشنام به پلیس بسوی آنان بطری و صندلی پرتاب می‌کرده‌اند. او می پندارد که تلاش خشونت بار برای به کنترل گرفتن آنان خطا نیست، زیرا هر شهروندی که شاهد درهم شکستن اموال عمومی و حمله به ماموران دولتی باشد، وظیفه دارد در برابر آن بایستد. آنچه اما در نظر او خطا محسوب می‌شود، اینست که وی در آن لحظه شغل و مسئولیت خود را به فراموشی می‌سپارد و چنانکه خود می‌گوید به عنوان یک «شهروند» وارد عمل می‌شود. او می‌پذیرد که از این جهت مرتکب یک «خطای سیاسی» شده و به «تصویر» کاخ ریاست جمهوری لطمه زده است. او می گوید اگر کارمند دفتر ریاست جمهوری نباشد، در شرایط مشابه، این اقدام را تکرار خواهد کرد و اگر کارمند دفتر ریاست جمهوری باشد، از ارتکاب این عمل خودداری خواهد نمود.

از سوی دیگر، رئیس جمهوری فرانسه نیز که برای نخستین بار روز سه شنبه در این باره اعلام کرد تنها مسئول این ماجرا اوست، امروز این جنجال را «طوفانی در یک لیوان آب» توصیف کرد و گفت از «کاه، کوهی» ساخته‌اند. وی رسانه‌ها را به انتشار اخبار نادرست در این باره متهم کرد و گفت فرانسویان باید از حقایق آگاه شوند. امانوئل ماکرون که در برابر پرسش‌های روزنامه نگاران قرار گرفته بود، خطاب به آنان گفت «من هرگز بر خلاف قانون امتیازی به کسی نداده‌ام. هر کس کاری انجام می‌دهد، دستمزد می‌گیرد و از امتیازاتی که به مناسبت شغل و مقام او تعیین شده بهره مند می‌شود. هر گاه کسی خطائی مرتکب شود، مجازات می‌شود». او تاکید کرد که در این زمینه «هیچ چیز کتمان و پنهان نشده است و قانون بر اساس رویۀ خود به اجرا گذاشته می‌شود».

امانوئل ماکرون به روزنامه نگاران گفت «شما در این روزهای آخر بسیاری اخبار نادرست در بارۀ حقوق و امتیازات الکساندر بنالا منتشر کرده‌اید که همه نادرست است و فرانسویان باید از آن آگاه گردند». او تاکید کرد که شهروندان به حق بخود می‌گویند «ما کوشش می‌کنیم، مالیات می‌پردازیم و انتظار داریم [دولت در خرج کردن پول] بسیار سخت گیر باشد». امانوئل ماکرون یک بار دیگر تاکید کرد که هرگز از زیر بار مسئولیت خود شانه خالی نخواهد کرد.