اکسپرس: بسیاری از ترانس‌‌سکسوئل‌ها در ایران برای امرار معاش ناچار به تن فروشی می‌شوند

در سایت اینترنتی هفته نامه اکسپرس می خوانیم که بر اساس مطالعات باستان شناسان و "کالج منهتنویل" در نیویورک ایرانیان در سه هزار سال پیش حقوق افراد ترانس‌سکسوئل را محترم می شماردند. این باستان شناسان در کاوش‌های خود در تپه "حسنلو" در شمال غربی ایران اشیائی را یافته‌اند که ایرانیان باستان به هنگام خاکسپاری با شخص متوفی در گور می‌گذاشته‌اند. این اشیاء بر سه گونه است: هدیه برای مردان، برای زنان، برای یک جنس سوم.
در ادامه مقاله آمده است امروزه هم در ایران عمل جراحی تغییرجنسیت انجام می‌گیرد معهذا این موضوع به معنای آن نیست که حکومت اسلامی این کشور هموسکسوئالیته یا همجنس‌گرایی را می‌پذیرد، برعکس ارتباط مستقیمی میان حمایت آن از عمل جراحی تغییر جنسیت و عدم تحمل همجنس‌گرایی وجود دارد.
اکسپرس نوشته است دکتر شهریار کهن‌زاد که متخصص مجاری ادرار است می‌گوید که از ۷۵ تنی که در سال ۲٠۱۷ میلادی برای تغییر جنسیت به او مراجعه کردند، فقط ۱۲ تن را جراحی کرد چراکه باقی آنها یا همجنس‌گرا بودند یا اشخاص سر درگم و کم‌اطلاع.
از طرف دیگر، ناظران غالباً از کیفیت عمل جراحی در ایران انتقاد می‌کنند و سازمان ملل متحد هم گزارش‌های هولناکی از سرهم بندی کردن و سرسری انجام دادن جراحی‌ها داده است.
در این هفته‌نامه همچنین می خوانیم که ﻣﺳﺄله دیگر این است که با وجود آنکه روحانیون مسلمان ایران انجام عمل جراحی تغییر جنسیت را مجاز می‌دانند ترانس‌سکسوئل‌های ایرانی می‌گویند که خانواده‌هایشان آنها را طرد می‌کنند. آنان همچنین می‌گویند که حتی تهدید به مرگ می‌شوند. بسیاری از ترانس‌سکسوئل‌های ایرانی برای امرار معاش ناچار به تن فروشی می‌شوند چراکه آنها را در بازار کار نمی‌پذیرند.

لوبس، هفته نامه چپ‌گرای فرانسه، نوشته است که تعدادی از محصلین بنگلادشی یک مدرسه اسلامی، دختر نوجوان ۱۹ ساله ای به نام "نصرت‌جهان رفیع" را که مدیرشان را به آزار جنسی متهم کرده بود، زنده زنده در آتش سوزاندند. این جنایت به دستور مدیر مدرسه انجام گرفت. محصلان در وهله اول نصرت‌جهان را فریب داده به پشت‌بام مدرسه کشاندند و در آنجا از او خواستند تا شکایتش را پس بگیرد وهنگامی که با مقاومتش روبرو شدند، به سر تا پایش نفت سفید پاشیدند و زنده زنده او را سوزاندند.
نصرت‌جهان که در روز ١٠ آوریل/ ٢١ فروردین بر اثر شدت سوختگی در بیمارستان جان سپرد، پیش ازمرگ در یک فیلم ویدیوئی صحبت‌های خود را تکرار و هویت برخی از کسانی را که او را آتش زده بودند افشا کرد.
در ادامه مقاله "لوبس" می‌خوانیم که بسیاری از زنان در بنگلادش وقتی که مورد آزار یا تعرض جنسی قرار می‌گیرند از ترس انتقام‌جویی سکوت اختیار می کنند و چیزی نمی‌گویند؛ اما نصرت‌جهان حرف زد. او بهمراه خانواده‌اش به کمیساریا رفت و شکایت کرد. ﻣﺄمور پلیس به جای آنکه با آرامش به صحبت‌های نصرت‌جهان گوش کند، از او با موبایلش فیلم گرفت. دختر نوجوان بنگلادشی در ویدیوئی که ضبط و در رسانه‌های ارتباط جمعی محلی پخش کرده بود، اظهار داشته بود که ﻣﺄمور پلیس پس از شنیدن صحبت هایش به وی گفته بود: این که چیز مهمی نیست.

هفته نامه میانه‌رو لوموند گزارشی دارد در مورد یک ژورنالیست غنایی که همیشه نقاب بر چهره می‌زند. در این هفته نامه آمده است با آنکه شهرت این ژورنالیست از مرزهای غنا فراتر رفته، هنوز تا به حال کسی چهره او را ندیده است. این گمنامی به او مجال داده است که هم از جان خود محافظت کند و هم با دوربین مخفی تحقیقاتش را انجام دهد. به نوشته لوموند، گزارش‌های این ژورنالیست که مرتباً از "بی‌.بی‌.سی" پخش می شود، در برآمدن جامعه مدنی آزادتر ﻣﺆثر است. او تا به حال در مورد فساد مالی برخی از مقامات بلندپایه قضایی غنا، رشوه در دنیای فوتبال، رسوایی در تیمارستان‌ها و آسایشگاه‌های روانی و کشتن افراد زال در تانزانیا تحقیق کرده است.