دشمنی با نورعلی تابنده، دشمنی با دراویش گنابادی است که صوفیان شیعه مذهب اند و دریافت دیگری از دینورزی دارند. آنان پیروان شاه نعمتالله ولی هستند که به نوشتۀ جواد نوربخش، یکی از پیشوایان سلسلۀ نعمتاللهی، از پیروانش میخواست که در سیر و سلوک عرفانی به جای زُهد صوفیانه شادمانگی و نشاط پیشه کنند؛ از خلوتگزینی و بیکارگی بپرهیزند و آدمیان را از هر مذهب و مسلکی دوست بدارند. سلسلۀ نعمتاللهی را سید نورالدین شاه نعمتالله ولی در قرن هشتم هجری (قرن چهاردهم میلادی) بنیان گذاشت. به نوشتۀ سایت اینترنتی «ادیان نیوز» وابسته به جمهوری اسلامی، نورعلی تابنده به معنویت سکولار و معنویت فردی اعتقاد دارد و نه به معنویت سیاسی و فرهنگ جنگ و جهاد و شهادت.
شنبۀ گذشته ۱۴ بهمن برابر با سوم فوریه مأموران امنیتی و انتظامیِ جمهوری اسلامی معروف به نیروهای لباسْ شخصی در پیرامون منزلِ نورعلی تابنده در تهران حضور یافتند و مایۀ نگرانیِ پیروان و طرفدارانِ این درویش گنابادی شدند چنان که شُماری از آنان در نزدیکی خانۀ او گرد آمدند و گاه با نیروهای امنیتی و سپاه درگیر شدند و از طریق شبکههای اجتماعی و رسانههای فارسی زبانِ خارج از کشور افکار عمومی را از این موضوع آگاه کردند. در روزهای گذشته گویا دومین بار بود که نیروهای لباسْ شخصی در حول و حوشِ خانۀ این سرسلسلۀ دراویش گنابادی حاضر میشدند. به گفتۀ پیروان نورعلی تابنده نیروهای امنیتی با حکم دادستانی گناباد برای دستگیری او آمده بودند، اما با مقاومت دراویش گنابادی رو به رو شدند.
نورعلی تابنده مُلقَّب به «مجذوب علیشاه» قُطبِ سلسلۀ نعمتاللهیِ سلطانعلیشاهیِ گنابادی است. قطبِ پیشین این سلسله، حاج علی تابنده ملقب به «محبوب علیشاه»، در سال ۱۳۷۵ درگذشت و نورعلی تابنده با وصیت او به این مقام دست یافت. سلسلۀ نعمتاللهی از معروفترین و کهنترین شاخههای تصوف در ایران است. این سلسله را سید نورالدین شاه نعمتالله ولی در قرن هشتم هجری (قرن چهاردهم میلادی) بنیان گذاشت. نورعلی تابنده، قُطب کنونیِ این سلسله، پیش از انقلاب با «نهضت آزادی» مهدی بازرگان روابط نزدیک داشت و پس از انقلاب در دولت موقتِ او چندی معاونِ وزیر ارشاد، مدت کوتاهی معاونِ وزیر دادگستری و مدتی نیز عضو مدیریتِ «سازمان حج و زیارت» بود. زمانی که در پاریس در رشتۀ حقوق درس میخواند، در کلاسهای درس هانری کربن، اسلامشناس فرانسوی، شرکت میکرد و گویا زیر نظر او یک کار پژوهشی نیز دربارۀ یکی از طریقتهای صوفی گناباد انجام داده است.
در سایت اینترنتی «مجذوبان نور»، پایگاه مستقل خبری فرهنگیِ دراویش نعمتاللهی گنابادی، در مطلبی زیر عنوان «ما چه میگوییم؟» آمده است که دراویش گنابادی یا مجذوبان نور نه به صورت فردی و نه به صورت جمعی هیچگونه گرایش سیاسی به احزاب و گروههای مخالف یا موافقِ نظام در داخل و خارج کشور ندارند. درویشی سیر و سلوک برای رسیدن به حقیقت و حضرت خداوند است. اما گذشتۀ نورعلی تابنده با این دعویها سازگار نمیآید. او در اردیبهشت ۱۳۶۹ جزو امضاکنندگان نامۀ اعتراضی معروف به نامۀ ۹۰ امضایی به رفسنجانی بود و به همین سبب بازداشت شد و ۸ ماه در زندان سپری کرد. او مطلبی نیز در رد نظریۀ «ولایت فقیه» در نشریۀ «جمعیت دفاع از آزادی و حاکمیت ملت ایران» نوشته که سالهاست مایۀ دردسر او شده است. سرسلسلۀ دراویش گنابادی در انتخابات ۱۳۸۸ از مهدی کروبی پشتیبانی کرد، زیرا او ویران کردن حُسینیههای دراویش گنابادی و آزار آنان را در دورۀ ریاست جمهوری احمدینژاد محکوم کرده بود.
نورعلی تابنده پیش از انقلاب در مقام وکیل دادگستری از آیتالله پسندیده، برادر روحالله خمینی، و آیتالله سیدجلالالدین طاهری، امام جمعۀ بعدی اصفهان و روحانی اصلاحطلب، دفاع کرد و پس از انقلاب نیز وکالت عباس امیرانتظام را به عهده گرفت. او اکنون ۹۰ سال دارد. از نوشتههایی که برضد او در رسانههای نوشتاریِ جمهوری اسلامی به چاپ میرسد، چنین برمیآید که دشمنی با شخص او جدا از دشمنی با دراویش گنابادی نیست که صوفیان شیعه مذهب اند و دریافتِ دیگری از دینورزی دارند. آنان پیروان شاه نعمتالله ولی هستند که به نوشتۀ جواد نوربخش، از پیروانش میخواست که در سیر و سلوک عرفانی به جای زهد صوفیانه شادمانگی و نشاط پیشه کنند؛ از خلوتگزینی و بیکارگی بپرهیزند و آدمیان را از هر مذهب و مسلکی دوست بدارند و محترم شمارند.
رهبران جمهوری اسلامی به ویژه پیروان ولایت فقیه، دراویش گنابادی را متهم به همکاری و همگامی با نظام پادشاهی میکنند و میگویند که آنان از همان آغاز با سرنگونی آن نظام و کوششهای برانداز رهبر انقلاب مخالف بودند و اکنون «گروهک فعال درونمرزی» وابسته به بیگانه اند. در یکی از سایتهای اینترنتی آنان به نام «یاران ولایت» از سلسلۀ نعمتاللهی زیر عنوان فرقۀ ضاله یاد کرده اند که گویا فعالیتهایش در جهت منافع دشمنان ایران است. بر بالای آن نوشته نیز عکسی از نورعلی تابنده را در کنار پرچم اسرائیل مونتاژ کرده اند. به نوشتۀ آن سایت، سرچشمۀ دشمنی دراویش گنابادی را با نظام اسلامی در بدعتهایِ دینی آنان باید جست.
به نوشتۀ سایت «خبری تحلیلیِ ادیان نیوز»، دراویش و صوفیه مدعی اند که در فعالیتهای سیاسی و حزبی شرکت نمیکنند، اما قطب آنان، نورعلی تابنده، در جبهۀ ملی و نهضت آزادی حضور داشت و از «جریان فتنه» در سال ۱۳۸۸ و نامزدی مهدی کروبی برای ریاست جمهوری پشتیبانی کرد. حضور او در اجتماعات و بیانیهها و اعلامیههای سیاسی او نشان میدهد که به اصل خودداری از فعالیتهای سیاسی و حزبی اعتقادی ندارد. سایت ادیان نیوز میافزاید: فرقۀ صوفیۀ گنابادی و قطبهای آن روابط تنگاتنگی با حکومت پهلوی داشتند، اما نورعلی تابنده از مخالفان آن حکومت بود. زیرا عضو خارج از کشورِ جبهۀ ملی و سپس نهضت آزادی بود. به نوشتۀ آن سایت، سرسلسلۀ دراویش گنابادی مانند دیگر فعالان جبهۀ ملی و نهضت آزادی، مخالف نظام سیاسی جمهوری اسلامی، روحانیت، ولایت فقیه، فقه، فقاهت و حکومت فقهی است. به اعتقاد نویسندۀ آن سایت، زندگانی سیاسی نورعلی تابنده و زیستن در خارج از کشور او را لیبرال و سکولار بار آورده است. او به معنویت سکولار و معنویت فردی اعتقاد دارد، نه به معنویت سیاسی و فرهنگ جنگ و جهاد و شهادت.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید