تحریم وزیر امور خارجۀ ایران: از «ظریف هراسی آمریکا» تا «سقوط مجسمۀ آزادی»!

نگاهی به واکنش‌های مقامات ایرانی به تصمیم آمریکا در تحریم محمد جواد ظریف نشان می‌دهد که آنچه بیش از همه مسئولان دولتی جمهوری اسلامی را آزرده، سخنان مایک پمپئو مبنی بر «بی اختیار بودن» همتای ایرانی اوست. محمود واعظی، رئیس دفتر رئیس جمهوری در صفحۀ توئیتر خود، محمدجواد ظریف را «معمار دیپلماسی» ایران خواند و اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس جمهوری، او را «نماد و نمایندۀ توانای دیپلماسی» ایران دانست.

عباس عراقچی، معاون سیاسی محمدجواد ظریف، وی را «فرماندۀ با اقتدار سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران» توصیف کرد که «زبان پُر صلابت دیپلماسی ایران و نمایندۀ مقتدر جمهوری اسلامی در تمامی عرصه‌های جهانی و بین‌المللی است». عباس موسوی، سخنگوی وزارت امور خارجۀ ایران، نیز در همین زمینه در صفحۀ توئیتر خود نوشت «اوج تناقض و حماقت رهبران آمریکا آنجاست که بارها دکتر ظریف را در سیاست ایران کاره‌ای نمی‌دانند اما با نابخردی محض، دست به تحریم او می‌زنند».

معلوم نیست این پافشاری و تاکید بر «معماری» سیاست خارجی ایران توسط ظریف و «فرماندهی» او بر آن سخنی با آمریکائیان است یا پیامی برای رقیبان داخلی دولت دارد، بویژه آنکه علی ربیعی، سخنگوی دولت حسن روحانی، تحریم ظریف نشان آن می‌داند که «بر خلاف ادعای برنامه سازان مدعی داخلی، دستگاه دیپلماسی کشور یک حفره و یک منفذ برای نفوذ آمریکا نیست». حمید بعیدی نژاد، سفیر ایران در لندن نیز همین اشاره را دارد هنگامی که اظهار امیدواری می‌کند «اهانت‌های سریال گاندو آمریکائی‌ها را به اشتباه نینداخته باشد».

علی ربیعی اما برای اینکه در این باب جای تردید نگذارد بر «ظریف هراسی آمریکا» تاکید دارد و «عجز آنها از دیپلماسی و مذاکرۀ واقعی» را یادآوری می‌کند.

اگر سخنگوی دولت چنین می‌گوید، رئیس آن باید ناگزیر گامی فراتر نهد و از همین روست که حسن روحانی می‌گوید «تمام ارکان کاخ سفید از مصاحبه‌های [ظریف] یک انسان منطقی و بزرگ و خردمند به لرزه می‌افتند».  عباسعلی کدخدائی، سخنگوی شورای نگهبان، نیز می‌پندارد که «آمریکا نخ تنها از موشک که از سخن گفتن ایران نیز هراس دارد». بگفتۀ او «تحریم ظریف یعنی سقوط مجسمۀ آزادی»!

محمود صادقی، نمایندۀ مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، برخلاف مسئولان دولت، محمدجواد ظریف را «سخنگوی حاکمیت و رهبری کشور متبوعش در روابط بین‌المللی» می‌داند و ظاهراً هنگاهی که می‌نویسد «دولت ترامپ با تحریم وزیر خارجۀ ایران صلاحیت کشور متبوع خود برای میزبانی ملل متحد را زیر سئوال برده است»، این بخش از سخنان مقامات آمریکا را نشنیده است که گفته‌اند به رغم تحریم، برای شرکت محمدجواد ظریف در نشست‌های سازمان ملل ممانعتی ایجاد نخواهند کرد.

سرتیپ امیر حاتمی، وزیر دفاع جمهوری اسلامی ایران، در دفاع از همکار أمور خارجۀ خود گفت «نظام دیکتاتوری آمریکا با تحریم وزیر امور خارجه قانونی یک دولت [...] نشان دادند [کذا] در إصرار چند باره برای مذاکره بدون پیش شرط با ایران هم صادق نیستند».ستاد کل نیروهای مسلح نیز تحریم رئیس دیپلماسی ایران را اقدامی «از سر ضعف، زبونی و غیرقانونی» آمریکا می‌داند که «نتیجه‌ای جز شکست در پی نخواهد داشت». از نظر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیز آمریکائی‌ها با این تحریم «عصبانیت خود از پژواک گفتمان الهام بخش و ضد استکباری انقلاب اسلامی را نمایان» کردند.

از امام نماز جمعۀ تهران، حجت الاسلام حاج علی اکبری، نیز بگوئیم که در خطبه‌های این هفته اقدام آمریکا را «خنده دار» دانست و آن را «نشان سقوط اخلاق و سیاست» در این کشور دید.

سید حسن خمینی، «یادگار امام»، در گفتگو با محمد جواد ظریف به وی اطمینان و دلگرمی داد که «علی رغم ادعاهای بی اساس دولتمردان آمریکا، همگان می‌دانند که شما مسئول اصلی سیاست خارجی ایران هستید».