چگونه معنویت جایگزین خدا میشود؛ گفتوگوی اختصاصی با بوریس سیرولنیک، روانکاو فرانسوی
نتشر شده در:
گوش کنید - ۱۳:۴۱
در روزهای گذشته خبر کشتهشدن چند صد نفر در پی حمله اسلامگرایان به مسجد صوفیان در مصر منتشر شد. اسلامگرایان این صوفیان را منحرف از دین خواندند و حکم مرگ آنها را صادر کردند.
طی یک سال گذشته حملات خونین به مسیحیان در مصر شده است. داعش به جنگ با شیعیان و مسیحیان در عراق و سوریه میرود. در اروپا، از یکسو مردم عادی از مسلمان و مسیحی و بودایی و بیدین، قربانی حملات جهادگرایان میشوند، از سوی دیگر در خاورمیانه شیعیان و سنیها، دو گروه مسلمان، یکدیگر را نابود میکنند. همه این امور نیز به نام خدا و برای او انجام میشود. در طول تاریخ بشریت، جنگ برای خدا همواره انسانهای زیادی را قربانی کرده است.
اما آیا نیاز به خداوند امری ضروری است؟ آیا وجود این نیاز از وجود خداوند به معنای دینی آن حکایت میکند؟ آیا بشر همیشه به وجود خداوند نیاز دارد؟
رواندرمانی خداوند
بوریس سیرولنیک، روانکاو فرانسوی در خانوادهای یهودی و مهاجر به دنیا آمد. پدرش از یهودیهای روسی- اوکراینی و مادرش لهستانی بود که در سال ۱۹۳۰ به فرانسه پناه آوردند. اما ۹ سال بعد در اروپا درگیر و قربانی جنگی گسترده شدند که لبه تیز آن به سوی یهودیان گرفته شده بود.
بوریس سیرولنیک که دو سال پیش از جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۳۷ به دنیا آمده، پدر و مادرش را در کودکی و در اردوگاههای نازیها از دست داد و خود او هم با اینکه زنده ماند، تجربیات سختی را در دوران جنگ و پس از آن از سر گذراند از جمله اینکه برای زنده ماندن مجبور شد تا زمان آزادی فرانسه و پایان جنگ با نام دیگری به عنوان کارگر در مزرعه کار کند.
بوریس سیرولنیک سالها بعد گفت که همین تجربیات آزاردهنده او را به سوی تحصیل در روانکاوی کشاند.
او در کتاب تازهاش "رواندرمانی خداوند" از دلایل نیاز انسانها به وجود خدا میگوید.
او در گفتوگو با بخش فارسی رادیو بینالمللی فرانسه درباره روانی این نیاز و ریشههای آن در اجتماع و فرهنگ و تاریخ جوامع میگوید.
بوریس سیرولنیک معتقد است که نیاز به خداوند امری کاملا درونی و شخصی است و به سرگذشت و نیز فرهنگ افراد مربوط است، اما در عینحال اعتقاد به یک خدای مشترک میتواند به امری نگران کننده تبدیل شود.
این روانکاو در گفتوگو با بخش فارسی رادیو بینالمللی فرانسه میگوید که ما خدایی را دوست داریم که آموختهایم او را آنگونه ببینیم. هرآنچه در کودکی برای ما از خدا تصویر شده، به همان صورت در زندگی همراه ماست، حتی اگر سالها بی خدا بمانیم و در سالخوردگی به او بیندیشیم، باز همان خدایی را میبینیم که برایمان در کودکی به تصویر کشیده شده است.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید