"جلیقه زردها" در انتظار سخنان رئیس جمهوری برای حل بحران اجتماعی- اقتصادی

پیامد‌های حرکت چهارهفته‌ای "جلیقه زردها"، اکنون از محافل داخلی گذشته و به روابط بین‌المللی فرانسه نیز سرایت کرده است.
به دنبال توئیت دونالد ترامپ درمورد عدم کارآیی پیمان آب و هوایی پاریس "کوپ 21"، "ژان‌ایو لودریان" وزیر امور خارجه فرانسه روز یکشنبه  ١٨ آذر/ ۹ دسامبر، رئیس جمهوری آمریکا را از دخالت در امور داخلی فرانسه برحذر داشت.
رئیس‌جمهوری آمریکا با انتشار توئیتی اعتراضات در فرانسه را نشانه عدم کارایی توافق پاریس در مورد تغییرات آب و هوایی دانسته و نوشته بود: توافق پاریس چندان برای پاریس خوب کار نمی‌کند.
وزیر امور خارجه فرانسه در پاسخ به توئیت ترامپ گفت: من و امانوئل ماکرون به دونالد ترامپ می‌گوئیم، ما در بحث و جدل‌های آمریکا مداخله نمی‌کنیم؛ اجازه دهید ما نیز به زندگیمان در کشورمان برسیم.

رئیس‌جمهوری آمریکا همزمان با تظاهرات "جلیقه‌زردها" در فرانسه، از توافق تغییرات آب و هوایی پاریس انتقاد کرده بود. با این رویدادها روزنامه‌های امروز فرانسه همچنان در صفحات متعدد خود بحران "جلیقه زردها" را به عنوان عمده‌ترین رویداد داخلی و خارجی فعلی فرانسه، مورد بحث و تحلیل قرار داده‌اند.

هومنیته، ارگان هواداران حزب کمونیست فرانسه تحت عنوان «نبرد جامعه»، دولت را متهم می‌کند که نیرویی بسیار نامتناسب با "جلیقه زردها"، وارد خیابان‌ها کرده و بر دامنه سرکوب‌ها افزوده است. سرمقاله‌نویس هومنیته در یاداشت سیاسی خود می‌نویسد: آنچه که در وسائل ارتباط جمعی کشور به آن اشاره نمی‌شود این است که بخش قابل توجهی از جامعه امروز کشور تحت تأثیر سیاست‌های "نئولیبرال" امانوئل ماکرون در حال مرگ تدریجی است.
سرمقاله نویس هومنیته می‌افزاید، امانوئل ماکرون امشب با ملت سخن خواهد گفت. برای او دو راه بیشتر نمانده است: یا همچنان می‌بایست بر سیاست‌های پیشین خود پافشاری کند، یا حاضر شود سیاست‌هایی را که ناکارآمد بوده تغییر دهد.
به نوشته سرمقاله‌نویس هومنیته، نحوه تصمیم‌گیری امانوئل ماکرون در این بحران، نه تنها آینده سیاسی او را رقم خواهد زد بلکه تأثیر قاطعی در تعیین سرنوشت نبرد سیاسی-اقتصادی کنونی کشور نیز خواهد داشت.

لیبراسیون، روزنامه چپ‌گرای فرانسه، نیز در حمایت از خواست‌های اجتماعی "جلیقه زردها" می‌نویسد: بعد از گذشت چهار هفته، هنوز نشانه‌های راه‌حلی برای بحران در افق سیاست‌های دولت دیده نمی‌شود. "جلیقه زردها" نیز ظاهراً انتظار معجزه‌ای از سخنان امشب امانوئل ماکرون ندارند، ازاین روست که درحال هم‌اندیشی برای چگونگی آینده جنبش خود هستند.

سرمقاله نویس لیبراسیون دریاداشت سیاسی خود می‌نویسد: تنها چند دقیقه حضور در تلویزیون امشب می‌تواند برای آینده سیاسی شخص امانوئل ماکرون سرنوشت‌ساز باشد. لیبراسیون می‌نویسد: اقبال عمومی هیچ رئیس جمهوری در جمهوری پنجم فرانسه به اندازه ماکرون افول سریع نداشته است. او تنها طی ۱٨ ماه ریاست جمهوری بخش اعظم رأی‌دهندگان خود را از دست داده است.
سرمقاله نویس لیبراسیون می‌افزاید: رئیس جمهوری درمدت ۱٨ ماه حکومت خود با تکبر و نخوت و سیاست‌های نامحبوب یک گروه ضدماکرونی به وجود آورده است که اکنون باید در یک پیام تلویزیونی ورق را به نفع خود برگرداند و این را می‌گویند مأموریت غیرممکن. لیبراسیون می‌نویسد: ماکرون به رویدادهای روز شنبه ٨ دسامبر گذشته چشم دوخته بود تا شاید تظاهرات صدهاهزار نفره "جلیقه زردها" از نفس افتاده باشد، اما اینطور نشد و جنبش بار دیگر قدرت خیابانی خود را به نمایش گذاشت.

فیگارو نیز تیتر نخستین صفحه خود را به آینده جنبش "جلیقه زردها" اختصاص داده. فیگارو می‌نویسد: ماکرون به دنبال کلید‌ واژه‌هایی می‌گردد که بتواند با آن‌ها قفل بحران را بگشاید. سرمقاله‌نویس فیگارو می نویسد: راه حل بحران "جلیقه زردها" لاجرم باید یک طرح همگانی و ملی باشد زیرا فرانسه به این راه‌حل ملی با شرکت همگان نیاز دارد.
فیگارو می‌نویسد: با پیامدهای فاجعه‌بار رویدادهای اخیر بر همبستگی‌ ملی، بر تقسیمات کشوری، بر اقتصاد، فوریت یافتن یک راه حل مؤثر حکم می‌کند که ما هرچه زود‌تر به یک طرح جدید قرارداد اجتماعی در سطح ملی یابیم. فیگارومی‌افزاید: پس از سه هفته گفت‌و شنود میان ناشنوایان، رئیس جمهوری اکنون وظیفه دارد راه‌حلی برای خروج از بحران ارائه نماید. فیگارو می‌افزاید: این راه حل نمی‌تواند بدست آید مگر با شکسته‌نفسی از یک سو و واقع‌گرایی از دیگرسو.

لوموند، روزنامه عصر فرانسه، این پرسش را مطرح می‌کند که آیا رویدادهای کنونی برای پنج سال ریاست‌ جمهوری ماکرون نقطه عطف محسوب می‌شود؟
لوموند می‌نویسد: امشب رئیس جمهوری با مردم سخن خواهد گفت؛ او باید پیامی قوی، بویژه در مورد افزایش قدرت خرید شهروندان فرودست بفرستد تا بتواند بحران را برطرف نماید. این آن چیزی است که نه تنها "جلیقه زردها" که حتی نمانیدگان اکثریت پارلمانی حزب حاکم، یعنی حزب خود امانوئل ماکرون نیز خواستار آنند.