روز جهانی پناهجویان و دو برابر شدن تعداد آنها از سال ۲۰۰۱ تاکنون

در حالی که در روزهای گذشته موضوع پذیرش پناهجویان نجات یافته کشتی "آکواریوس" توسط کشورهای اروپایی در صدر اخبار بود و با وجود عدم پذیرش ایتالیا و مالت برای راه دادن آنها، روز یکشنبه ۱۸ ژوئن بالاخره ۶۳۰ پناهجوی این کشتی به بندر "والنسیا" در اسپانیا رسیدند.

از سوی دیگر در حالی که طی یک هفته گذشته امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه از ایتالیا به دلیل عدم همکاری در این زمینه انتقاد کرده بود، خود او قول داده که بخشی از این پناهجویان را تحت عنوان "پناهنده سیاسی" در فرانسه بپذیرد.

شرایطی که براساس کنوانسیون ژنو مصوب سال ۱۹۵۱ فقط برای پناهجویانی امکانپذیر است که قربانی جنگ بوده یا در کشورهای خود تهدید به مرگ شده باشند.

در حالی که پناهندگان اقتصادی امکان بازگشت به کشورهای خود را دارند، اما با توجه به سر و صدایی که درباره کشتی "آکواریوس" به راه افتاد، آیا موضوع پذیرش این پناهجویان بیشتر سیاسی نشده است؟

فیگارو می‌نویسد که تصمیم درباره این موضوع، امری "کاملا سیاسی" است.

این روزنامه با اشاره به حضور مدیر موسسه فرانسوی حفاظت از پناهجویان و افراد بی سرزمین در اسپانیا برای بررسی موضوع این پناهجویان- همچنان که در بحران‌های بین‌المللی چنین کاری صورت می‌گیرد- و همچنین با توجه به اعلام اسپانیا مبنی بر اینکه نیمی از این افراد تمایل دارند که به فرانسه بروند در ادامه نوشته که براین اساس حدود ۳۰۰ نفر که اکثر آنها مرد هستند و بخشی هم شامل زنان و کودکان است قرار است به این کشور بیایند.

براساس این گزارش بیش از نیمی از آنها از آفریقا آمده و عده‌ای هم عرب هستند.

فیگارو همچنین نوشته که اکنون برای ورود این افراد باید کنترل‌های امنیتی دو برابر شود. پلیس ضد تروریسم فرانسه باید یک یک آنها و شرایط‌شان را بررسی کند تا از ورود هرگونه جهادگرا یا تروریست یا جنایتکار به داخل خاک این کشور حذر شود. امری که پیش از این صورت گرفته است.

روزنامه لیبراسیون هم علاوه بر یادآوری موضوع پناهجویان کشتی "آکواریوس"، وضعیت سوریه و پناهندگان این کشور را هم فراموش نکرده است. به نوشته این روزنامه در حالی که بیش از نیمی از مردم این کشور آواره شده‌اند و برای بازگشت آنها، پیش از همه چیز نیاز به برقراری صلح در سوریه است، اما به نظر می‌رسد، بشار اسد، رئیس جمهوری این کشور همه راه‌ها برای این کار را می‌بندد.

نویسنده این مطلب همچنین به واکنش و برخورد کشورهای غربی در برخورد با این پناهجویان اشاره کرده و با انتقاد از برخی رفتارها، در ادامه می‌پرسد: " آیا اومانیسم در کشورهای ما به امری مضحک تبدیل نشده است؟ یا دست‌کم واژه‌ و معنایی ضعیف و ساده لوحانه نشده است؟"

در این مطلب همچنین یادآوری شده که پناهندگان و آوارگان سوری که حدود نیمی از جمعیت آن را تشکیل می‌دهند، بخش مهمی از ظرفیت این کشور برای برقراری صلح محسوب می‌شدند. یکی از بنیان‌های اصلی برای بازسازی سوریه. هرچند در مذاکرات وزنی ندارند اما می‌توانند بر حل بحران این کشور میسر باشند.

و روزنامه هومانیته نیز به پناهجویان در همه کشورهای جهان پرداخته است. بنا به نوشته این روزنامه، سوریه همچنان کشوری است که بیشترین افراد از ساکنان آن پناهنده یا آواره شده‌اند.

از سوی دیگر آنچنان که این روزنامه نوشته تعداد جنگ‌های داخلی در جهان از سال ۲۰۰۱ تاکنون دوبرابر شده و همین امر، تعداد پناهندگان در جهان را افزایش داده است.

اکنون تعداد آواراگان داخلی کشورها که به دلیل جنگ‌های داخلی در خود کشور جا به جا شده‌اند به حدود ۴۰ میلیون می‌رسد.

براساس گزارش هومانیته همچنین ۶۵ درصد پناهجویان فقط از پنج کشور جهان هستند: سوریه، افغانستان، سودان جنوبی، برمه و سومالی و البته به نظر می‌رسد سال آینده ونزوئلا جای یکی از این کشورها را بگیرد، چون براساس آمار 5 درصد از جمعیت ونزوئلا در سال ۲۰۱۸ از این کشور خواهند گریخت.

این روزنامه در پایان نتیجه‌گیری می‌کند که در چنین شرایطی باید هرچه بیشتر پناهجویان را پذیرفت و شرایط بازگشت آنها به کشورهای‌شان را هم فراهم کرد.

"بی‌اعتنایی" رئیس جمهوری آمریکا به حقوق بشر

روزنامه لوموند که عصرها منتشر می‌شود نیز فرصت کرده تا به تازه‌ترین خبر یعنی خروج دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا از شورای حقوق بشر سازمان ملل بپردازد.

این روزنامه تیتر نخست خود را اینگونه انتخاب کرده است: "رئیس جمهوری آمریکا، بی‌اعتنا به حقوق بشر"

این روزنامه همچنین در گزارشی درباره این تصمیم دونالد ترامپ نوشته که چنین تصمیمی و همچنین اظهارات سفیر آمریکا در سازمان ملل نسبت به قطعنامه‌های صادرشده علیه اسرائیل در این شورا، مواضع آمریکا و اسرائیل را بیش از پیش به یکدیگر نزدیک می‌کند.

لوموند همچنین با اشاره به اینکه این تصمیم توسط نیکی هیلی، سفیر آمریکا در سازمان ملل اعلام شد به بخشی از سخنان او اشاره کرده که گفت: " "این شورا مدت مدیدی است که از عاملان نقض حقوق بشر حمایت می کند." و در ادامه نوشته که این سخنان به هیچ وجه کسی را شگفت‌زده نکرد، چون او از ابتدای حضور خود در سازمان ملل در ژانویه ۲۰۱۷ همواره چنین مواضعی داشته است.

نیکی هیلی از سوی دیگر در سازمان ملل اعلام کرد که این تصمیم به معنی "بی اعتنایی" دولت امریکا به مسائل حقوق بشر نیست. لوموند با اشاره به این سخنان نیز نوشته که این اظهارات در حالی است که آمریکا به عملکرد عربستان سعودی در یمن بی‌اعتناست.