دسترسی به محتوای اصلی
هفته‌نامه‌ها

سایه دست آهنین، بر انتخابات ریاست جمهوری روسیه

انتخابات ریاست جمهوری قریب‌الوقوع روسیه بیش از همه مورد توجه هفته‌نامه‌های فرانسوی قرار گرفته است. انتخاباتی که نه تنها سرنوشت روسیه را تعیین می‌کند بلکه نتیجه بسیاری از معادلات بین‌المللی نیز به آن وابسته است. انتخاباتی که به نظر می‌رسد برنده نهایی آن از هم‌اکنون مشخص است.

ولادیمیرپوتین، رئیس جمهوری روسیه
ولادیمیرپوتین، رئیس جمهوری روسیه REUTERS/Grigory Dukor
تبلیغ بازرگانی

هفته‌نامه اکسپرس پرونده ویژه این شماره خود را به ولادیمیرپوتین، رئیس جمهوری روسیه اختصاص داده است. در یکی از مطالب این پرونده می‌خوانیم که پوتین طی حدود دو دهه در راس قدرت بودن، در اطراف خود تغییرات بسیاری داد و تلاش کرد جایگاه روسیه را در صحنه بین‌الملل ترمیم کند. پوتین اکنون نیز مطمئن است که در انتخابات ۱۸ مارس آینده بار دیگر به ریاست جمهوری برگزیده می‌شود. اما او تا کجا می‌خواهد پیش برود؟

به نظر می‌رسد او نسبت به قبل حتی نگرانی کمتری هم دارد، شاید هم به این دلیل که پس از سالها این سرهنگ سابق " کا. گ. ب" با نگاه سرد خودش برای ما دیگر غریبه نیست.

۱۸ سال از روزی که برای نخستین بار وارد عرصه ریاست جمهوری شد، می‌گذرد. ۱۸ سال یک عمر است. درست زمانی که بیل کلینتون در کاخ سفید بود و ژاک شیراک در کاخ الیزه.

هفته‌نامه "لُُبس" هم روز مانده به این انتخابات، پرونده ویژه‌ای را به آن اختصاص داده است.

در یکی از مطالب این پرونده با اشاره به سخنان اخیر پوتین در جمع مقامات این کشور درباره وضعیت روسیه در جامعه بین‌الملل قبل و بعد از روی کار آمدن او می‌خوانیم: "پوتین به مقامات کشورش گفت: پیش از این هیچ‌کس حاضر نبود با ما سخن بگوید، هیچ کس حاضر نبود حرف ما را بشنود. حالا به سخن ما گوش فرا دهید."

این هفته‌نامه در ادامه می‌نویسد: "پوتین اشتباه نکرده است. چون سال ۲۰۱۸ و این انتخابات بی‌شک بازگشت روسیه به صحنه بین‌الملل را نشان خواهد داد."

همچنین در مطلب دیگری در این هفته‌نامه با عنوان " دست آهنین، روسیه واقعی" می‌خوانیم: "پوتین، همان دیکتاتوری است که هنرمندان درخشان کشورش را بازداشت می‌کند، از رژیم بشار اسد حمایت می‌کند تا غیرنظامیان سوری را بکشد. آرزوی بازگشت به امپراتوری شوروی سابق را دارد. "

در عین حال این هفته‌نامه به نقل از "لودمیلا اولیتسکایا" نویسنده روس می‌نویسد: "اینکه مردم روسیه سه قرن زیر سلطه تاتارها و مغول‌ها بودند، دلیلی برای این است که اکنون آنها به رهبری با دست آهنین نیاز دارند؟ پس آن "روح روس" که داستایفسکی از آن دم می‌زد، کجاست؟ "

حرکت کن، حتی زمانی که نمی‌توانی

اما به جز روسیه، هفته‌نامه لوپوئن به سراغ بازرگان و سیاستمدار شناخته شده فرانسوی و صاحب شرکت آدیداس، "برنارد تَپی" رفته و با او گفت‌وگو کرده است. مناسبت این گفت‌وگو بیماری سرطان او و اعلام آن از طریق خودش در رسانه‌های جمعی است.

در این مطلب می‌خوانیم" قرارمان قبل از نوئل گذاشته شد. برنارد تَپیوعده داد که در صورتی که عمل جراحی او به خوبی انجام شود، اگر از آن "جان سالم" به در برد، یک "گفت‌وگوی طولانی" خواهیم داشت. و دقیقا بعد از عمل جراحی به قرار خود عمل کرده و با خبرنگار لوپوئن دیدار می‌کند.

برنارد تَپی در این گفت‌وگو در پاسخ به این سوال که چرا خودش موضوع بیماری‌اش را اعلام کرد چنین می‌گوید: "صحبت کردن درباره بیماری همیشه دشوار است، و یک وجه بی‌شرمانه دارد. اما از آنجا که قصد داشتم زندگی را به طور عادی ادامه دهم، سوار هواپیما شوم، به خرید بروم بی آنکه عینک و کلاه بگذارم و خودم را پنهان کنم، برایم راحت‌تر بود که درباره این موضوع حرف بزنم. بعد از نخستین گفت‌وگویم درباره این موضوع در تلویزیون حدود ۵ هزار نامه دریافت کردم از افراد بیمار یا کسانی که به طور روزانه با بیماران سر و کار داشتند و متوجه شدم که به اندازه کافی درباره این افراد صحبت نشده است. به همین دلیل تصمیم گرفتم به سخنگوی کسانی تبدیل شوم که دچار بیماری سرطان هستند، در عین حال دوست دارم با کسانی هم حرف بزنم که شک دارند روزی گرفتار این بیماری شوند."

برنارد تَپیدر این گفت‌وگو از این می‌گوید که هرگز نه آزمایش‌های سالیانه انجام می‌داده و نه پزشک عمومی داشته، چون نه سیگار می‌کشیده، نه الکل می‌نوشیده و نه شب بیداری داشته و به همین دلیل از سلامت خود مطمئن بوده اما روزی که خبردار می‌شود سرطان دارد، اولین چیزی که به ذهنش می‌رسد "مرگ" است.

این سیاستمدار و تاجر همچنین درباره وضعیت سلامت فعلی‌اش می‌گوید که علیرغم کاهش وزن شدید و داشتن مشکل در غذا خوردن، پزشکان به وضعیت او بسیار امیدوار هستند و خودش هم تاکید می‌کند که فقط ۷۵ سال دارد.

وقتی خبرنگار لوپوئن از او درباره روش شخصی‌اش برای مبارزه با سرطان می‌پرسد می گوید: حرکت کن، حتی زمانی که احساس می‌کنی دیگر نمی‌توانی. انرژی، انرژی می‌زاید. به جز خودت، به امید هیچ کس نباش. بر توانائی‌های خودت تمرکز کن و از زندگی لذت ببر. برای خودت هدفی تعیین کن که انجامش دهی، مثل تماشای یک کنسرت یا خرید کردن، همین‌ها به تو نیروی لباس پوشیدن و بیرون رفتن می‌دهد.

البته این بازرگان و سیاستمدار سرشناس تاکید می‌کند که مسابقه اصلی زندگی‌اش همین سرطان بوده که مطمئن نیست بر آن پیروز شود.

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

همرسانی :
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.