شانزدهمین سالگرد عملیات نظامی آمریکا در افغانستان

پس از آنکه برج‌های سازمان تجارت جهانی و وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا (پنتاگون)، بتاریخ ۱۱ سپتامیر سال ۲۰۰۱ میلادی در شهر نیویورک آمریکا هدف حملات خونبار دهشت‌افگنانه قرار گرفت و خسارات و تلفات هنگفت برجا گذاشت، ایالات متحده آمریکا از طالبان خواست تا اسامه بن لادن مظنون اصلی سازمان‌دهندۀ این حملات را به آن کشور تحویل دهد؛ اما‌ طالبان خواستۀ آمریکا را نپذیرفتند واین امر جورج بوش رئیس جمهوروقت آمریکا را بر آن داشت تا دستور حمله نظامی علیه مواضع شبکه القاعده و طالبان در افغانستان را صادر نماید.

پس از مدت کوتاهی رژیم طالبان سرنگون گردید و جریان‌ها، احزاب سیاسی ونظامی دخیل در موضوع افغانستان، در شهر بُن آلمان گردهم آمدند و در پیوند به چگونگی ساختار نظام پسا طالبان در کشور به بحث وگفتگو پرداختند که در نتیجه آن روند دولت‌سازی در سایه حضور ده‌ها هزار سرباز خارجی، و وعده پرداخت میلیاردها دلار کمک جامعه جهانی،‌ در افغانستان آغاز گردید.

سرنگونی رژیم طالبان و تشکیل حکومت مورد پذیرش جامعه جهانی به حمایت بیشتر اقشار گونگون جامعه درافغانستان، به این کشور فرصتی تازه داد تا در زمینه‌های دولت سازی، شکل‌دهی زیربناهای اقتصادی، سیاسی و فرهنگی،‌ رشد جامعه مدنی،‌ حقوق زنان، حقوق بشر، آموزش وپروش، و ده‌ها مورد ارزش مدنی، گام مثبتی بردارد؛ اما شماری از آگاهان به این باورند که حضور نیروهای نظامی خارجی در افغانستان و سرازیر شدن میلیاردها دلار کمک به این کشور، در کنار تأثیرات مثبت بر وضعیت زندگی شهروندان، بروضعیت سیاسی افغانستان و روال زندگی مردم، اثرات منفی هم برجا گذاشته است.

عبدالحفیظ منصور، عضو مجلس نمایندگان افغانستان میگوید: «حضور نیروهای بین المللی در افغانستان باعث این شد که اداره مربوط به طالبان ازبین برود، درعوض اداره انتخابی شکل گیرد؛ اردوی ملی (ارتش) ساخته شود؛ اداره‌های دولتی بوجود آید؛ تا حدودی نهادهای حقوق بشری سروسامان یابد؛ زمینه رفتن دختران به مکتب (مدرسه) و رفتن زنان به اداره‌ها مساعد گردد؛ دولت دارای یک سیاست خارجی گردد وقوانین و مقرراتی میان کشورهای دور و نزدیک شکل گیرد؛ اما در کنار آن رقابت‌های میان آمریکا و کشورهای منطقه در افغانستان سروسامان پیداکرد و یک بار دیگر به صورت خفته، افغانستان میدان رقابت قدرت‌های بزرگ مبدل گردید و حضور جامعه جهانی، با خود نظام سرمایه‌داری را آورد که در نتیجه این نظام در افغانستان، دستیابی به پول و ثروت در رأس مسایل قرار گرفت که این خود زمینه‌ساز فساد در افغانستان گردیده است.

 آمریکا و متحدانش، پس از سال‌ها مبارزه با عوامل دهشت‌افگنی در افغانستان که کشته و زخمی شدن هزاران سرباز آنان را موجب شد و دوام جنگ نیز باعث هزینه شدن میلیاردها دلار گردید، در ماه جون سال ۲۰۱۱ میلادی پس از آنکه اسامه بن لادن را در پاکستان به قتل رسانیدند،‌ خروج تدریجی خود را از افغانستان آغاز نمودند که در حال حاضر حدود بیش از ده هزار سرباز آمرکایی و دو تا سه هزار سرباز دیگر از سایر کشورهای عضو پیمان ناتو، در افغانستان در نقش مشاور و آموزش، نیروهای دولت افغانستان را یاری میرسانند.

با وجود اینکه افغانستان در حال حاضر به یُمن حضور و کمک‌های جامعه جهانی، صاحب ارتش و پلیس نسبتاً منظمی شده است، با اینهمه ثبات دائمی در این کشور هنوز هم شکل نگرفته و افزایش فعالیت‌های گروه‌های مسلح مخالف دولت در بخش‌های گوناگون این کشور،‌ از میان نظامیان و غیرنظامیان همه روزه قربانی می‌گیرد.