حد و حدود رسانهها در انتشار تصاویر و گزارشهای مربوط به حملات تروریستی و ویدئوهای خشنونت باری که گروههای ترورریستی منتشر میکنند چیست و اخلاق حرفه ای در این باره چه می گوید؟ ناظران این هفته به این موضوع میپردازد.
پس از حملات تروریستی اخیر در شهر "نیس" فرانسه، شبکه تلویزیونی "فرانس2" در اقدامی که منجر به انتقادات فراوانی از این شبکه تلویزیونی شد، گفتگوهایی در صحنه وقوع حمله تروریستی با بازماندگان این حمله انجام داد. به طور مثال، روزنامهنگار این شبکه دقایقی پس از وقوع حمله با مردی که همسر خود را در این تهاجم تروریستی از دست داده بود، در کنار جسد وی گفتگو کرد.
چندی پیش نیز یک گروه تروریستی در سوریه، ویدئویی را از بریدن سر یک کودک منتشر کرد. بسیاری از شبکههای خبری دنیا، بخشهایی از این ویدئو را با محو کردن صورت کودک منتشر کردند؛ صحنههایی که همچنان از دید بسیاری از مخاطبان و روزنامهنگاران حیرت آور و غیرقابل انتشار بود.
سؤال اینجاست، رسانهها که هدفشان اطلاعرسانی دقیق و بدون سانسور واقعیت است تا چه میزان حق انتشار اینگونه تصاویر و گزارشها را دارند؟
مهدی تاجیک، روزنامهنگار ایرانی ساکن آلمان با تأکید بر اینکه هیچ سیاست مشترکی در رسانههای دنیا در این رابطه وجود ندارد، میگوید: «رسانههای مهم دنیا همواره سعی میکنند از انتشار تصاویر خشن خودداری کنند، و نهایتاً اگر مجبور باشند صحنههایی که خشونت در آنها وجود دارد منتشر کنند، حتماً پیش از پخش آن به مخاطبین خود هشدار میدهند؛ در اینصورت، این مخاطب است که تصمیم میگیرد تصاویر خشن را نگاه کند و یا خیر.»
مهدی تاجیک همچنین میگوید: «انتشار تصاویر خشن گروههای تروریستی در بیشتر موارد هیچ اطلاعات بیشتری به مخاطب رسانه اضافه نمیکند و دلیلی برای انتشار آنها وجود ندارد.»
میتوانید در فایل صوتی برنامه، به مشروح این گفتگو گوش دهید.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید