فرانسه؛ پنج سال پس از شارلی ابدو

روز هفتم ژانویه ۲۰۱۵ دو مرد با نقاب‌های سیاه و کلاشنیکف به دفتر این مجله حمله کردند. در نتیجه حمله‌ مسلحانه و مرگبار که آن روز رخ داد چهار کاریکاتوریست شناخته‌شده فرانسوی از جمله سردبیر این هفته‌نامه و همچنین دو مامور پلیس کشته شدند.
مهاجمان هنگام خروج "الله اکبر" گویان بودند و اعلام کردند که انتقام "پیامبر" را گرفته‌اند.
مهاجمان که بعدها مشخص شد دو برادر با نام فامیل کواشی بودند دو روز بعد در درگیری با پلیس فرانسه کشته شدند.
روزنامه لیبراسیون با انتشار عکسی از مراسم بزرگداشت قربانیان این حمله در صفحه نخست خود نوشته: پنج سال بعد شارلی همچنان ادامه دارد.
این روزنامه همچنین در گزارشی نوشته است: پنج سال بعد از " من هم شارلی هستم" چه باقی مانده؟ این شعار که سبب گردهم آمدن مردم در محکوم کردن آن کشتار بود اکنون از آن چه مانده است؟
گزارشگر این نشریه در ادامه به سراغ شهروندان پاریس و همچنین شهر رِن رفته و این سوال را از آنها پرسیده است. به عقیده او، پاسخ‌ها"متفاوت" و چیزی میان "هیجان" و "ناامیدی" است.
اما در ابتدا از طراح این شعار و کاریکاتور همراه آن نوشته است. شعار و طرحی که اندکی پس از این کشتار در صفحه توئیتر او ظاهر شد.
"یوواخیم رونسَن"، طراح فرانسوی مجله مد "استایلیست" می‌گوید: ‌من حرف زیادی برای نشان دادن دردی که می‌کشیدم نداشتم و فقط همین ایده به نظرم رسید. اینکه بنویسم من شارلی هستم. در واقع من مجموعه «شارلی کجاست» را به همراه پسرم زیاد می‌خوانم و این ایده هم از آنجا آمد.
لیبراسیون در ادامه می‌نویسد: " او قطعا تصور نمی‌کرد که این جمله روی پوسترها و بنرهای مراسم بزرگداشت شارلی ابدو ثبت شود و طی ۲۰ ساعت نخست ۶۱۰ هزار بار در توئیتر و فیس‌بوک به اشتراک گذاشته شود. در نهایت روز هشتم ژانویه ۲۰۱۵ توئیتر فرانسه اعلام کرد که این جمله ۳
میلیون و ۴۰۰ هزار بار در کل دنیا نوشته شده است.
پس از آن گزارشگر این نشریه به میدان رپوبلیک پاریس رفته است. یکی از شهروندان در پاسخ به اینکه اکنون از این جمله چه باقی مانده، می‌گوید: "در هرحال باید گفت این سوال احمقانه است. انگار بپرسید من ترجیح می‌دهم ثروتمند و سالم باشم یا مریض و فقیر؟»
به عقیده او "من شارلی هستم"  شعاری با یک تاریخ مصرف مشخص بود که به احساسات مردم در آن زمان پاسخ می‌داد. دیگر اینکه بگوییم پنج سال بعد هنوز این شعار هست یا نه، معنی ندارد.
اما مرد ۸۵ ساله‌ای در خیابان هست که نظر دیگری دارد. او به گزارشگر لیبراسیون می‌گوید: " من از نسلی هستم که سخنانی را شنیده که در آنها گفته می‌شد هرکسی حق دارد نظر خود را بیان کند. من قبل از این حمله در آن محل بوده‌ام و وقتی ماجرا را فهمیدم احساس خفگی کردم. در واقع شارلی،
نماد درخواست برای آزاد بودن و همچنین ضد خشونت است."
فیگاروی امروز هم یادداشت ویژه‌ای به این مناسبت منتشر کرده و در تیتر نخست آن با اشاره به کشتار شارلی ابدو نوشته است:‌ " تهدیدات اسلامگرایان در این پنج سال کاهش نیافته است."
این روزنامه همچنین با مرور آنچه در آن روز رخ داد نوشته است: " از آن روز وحشتناک در ژانویه 2015، فرانسه همچنان در وضعیت مرگبار ناشی از حملات قرار دارد. "

اما روزنامه لوموند که عصرها منتشر می‌شود تیتر نخست خود را به موضوع خروج نیروهای آمریکایی از عراق اختصاص داده است.

این روزنامه در صفحه دوم خود هم گزارشی نوشته که به "سوالات در حول و حوش کشتن قاسم سلیمانی به دستور ترامپ" می‌پردازد.

این روزنامه با اشاره به اینکه در حال حاضر اطلاعات منتشر شده توسط کنگره آمریکا، امکان نتیجه‌گیری در این زمینه را فراهم نمی‌کند .

همچنین در گزارش دیگری با روایت آنچه این روزها در ایران می‌گذرد و برانگیخته شدن احساسات عمومی نسبت به کشته شدن قاسم سلیمانی به نقل از برخی از مردم ایران نوشته که آنها قصد دارند انتقادات خود نسبت به رژیم را برای بعد بگذارند.