دسترسی به محتوای اصلی
راهِ ابریشم

نمایشگاه آثارشجاع آذری درگالری "ژروم دو نوآرمون"

نتشر شده در:

آثار "شجاع آذری"، هنرمند ایرانی، که درگذشته مستند هائی ساخته و درفیلم "زنان بدون مردان" با شیرین نشاط همکاری داشته است، ازروزاول آوریل درگالری معتبر"ژروم دو نوآرمون" ، زیرعنوان "هیچ کافری دربهشت وجود ندارد" به نمایش گذاشته شده است.

تبلیغ بازرگانی

دراین نمایشگاه که از روز 1 آوریل آغاز شده تا روز 19 مه ادامه خواهد داشت، شماری تابلوی ویدئوئی به نمایش گذاشته شده که موضوع آنها را شمایل مذهبی اسلامی تشکیل می دهند. منتها شخصیت های زن جایگزین شخصیت های مرد شده اند و چشمانشان باز وبسته می شود. ازسوی دیگر دریک پرده بزرگ به سبک پرده های قهوه خانه ها با شمایل شخصیت های مذهبی، هرازگاه، ویدئوی جنگی، نبردی و یا شورشی دیده میشود. تابلوئی که بی شباهت به کارهای "بروگل" نقاش هلندی نیست که ازدوزخ و تم ها ی مربوط به مذهب درآثارخود استفاده کرده است.

ازشجاع آذری پرسیدم علت توجه اش به شمایل و تصاویرمذهبی چه بوده ؟

05:33

شجاع آذری

 فیلم‌های مهم قدیمی در بخش کلاسیک‌های کن

14فیلم، 5 مستند، شماری فیلم غافلگیر کننده و یک "ماستر کلاس"مالکلم مک داوئل"، برنامه امسال بخش کلاسیک های کن را تشکیل می دهند.
درمیان فیلم ها «سفر به ماه» ساخته سال 1902 ژرژ ملی‌یس، «پرتقال کوکی» ساخته "استانلی کوبریک" و «یک داستان برانکسی» ساخته رابرت دنیرو دیده می شوند.
نسخه‌ ترمیم‌شده «سفر به ماه» که هنگام تولید به صورت دستی رنگ شد، 109 سال پس از اولین اکران آن بار دیگر در کن به روی پرده می‌رود. عملیات ترمیم این فیلم که مدتها تصور می رفت از بین رفته و در سال 1993 در بارسلون پیدا شد، در سال 2010 انجام گرفت.
فاتح آکین، فیلمساز ترک-آلمانی در چار چوب فعالیت های "بنیاد سینمای جهان" مارتین اسکورسیزی که در سال 2007 آغاز فعالیتش را در کن اعلام کرد، نسخه ترمیم‌شده فیلم «قانون مرز» ساخته عمر لطفی عقاد در سال 1966، را معرفی می‌کند
همانگونه که کن برای چارلی چاپلین عمل کرد، دربرگزاری سال 2011 خود، این فستیوال آغاز پروژه ترمیم 10 فیلم ساخته روبرتو روسیلینی را نوید خواهد داد. از جمله آنها "رم، شهر ازاد"،"عشق"، "استرومبولی" و یا "آلمان، سال صفر" است. بخش های سالم اولین اثر روسیلینی که فیلمی ناشناخته به نام «ماشینی برای کشتن آدم‌های بد» است هم اکنون به شکل دیجیتالی در آمده و نمایش داده خواهد شد.
نسخه دیجیتالی شده «آدمکش» ساخته الیو پتری، که درگذشته چهار بار در بخش مسابقه ای فستیوال کن شرکت کرده و یک بار هم عضو هیأت داوران آن بوده است، درفستیوال امسال به نمایش در می آید. تعمیر این فیلم توسط موزه ملی سینمای شهر تورینو انجام گرفته و درآن مارچلو ماسترویانی و میشلین پرل، هنرنمائی می کنند.
خبردیگراین که مصرامسال اولین کشور میهمان کن خواهد بود و بدین ترتیب برنامه میهمان سال فستیوال را به راه می اندازد. علت برگزیدن مصر، به گفته "ژیل ژاکوب" بزرگداشت از کشوری است که یکی از مهمترین مهد های سینمای جهان به شمار می آید. البته رویدادهای اخیر این کشور در کنار نقشش در سینما، در تصمیم به به راه انداختن چنین بخشی بی تآثیر نبوده است.
از این رو شماری فیلم قدیمی مصری به نمایش در خواهد آمد و در روز 18 مه جشن بزرگی با حضورهنرپیشگان، کارگردانان و تهیه کنندگان این کشوربرگزار می گردد.
شصت و چهارمین جشنواره فیلم کن از روز 11 تا 22 مه برگزار می‌شود.

 

"دارن آرونوفسکی"، رئیس هیات داوران فستیوال ونیز

هنوز فستیوال کن آغاز نشده که خبر انتخاب "دارن آرونوفسکی"، کارگردان آمریکائی، به عنوان رئیس هیأت داوران 68 امین فستیوال فیلم ونیز، اعلام گردید. فستیوالی که از روز 31 اوت تا 10 سپتامبر برگزار خواهد شد.
"دارن آرونوفسکی" که خود در سال 2008 جایزه شیر طلای این فستیوال را برای فیلم "کشتی گیر " ربوده بود ، سال گذشته با آخرین فیلمش "قوی سیاه" در مراسم آغاز فستیوال ونیز شرکت نمود.
گفتنی است که فیلم "قوی سیاه" که نامزد 5 جایزه اسکار بود توانست یک اسکار برای هنرپیشه اولش، "ناتالی پورتمن" به دست بیاورد. نظر به این که تقریبأ همه فیلم های این کارگردان به دلیل سبک کارگردانی اش نظر ها را جلب کرده اند، شماری او را سردمدار نسل تازه ای از سینما گران می دانند.

 

"جنگ سرد" در موزه ارتش فرانسه

از ورای 41 فیلم و نیزشماری سریال تلویزیونی، موزه ارتش فرانسه از تاریخ 2 تا 28 مه ما را در دوران جنگ سرد غرق می کند. این مرور که " اکران اتمی" نام گرفته ، به 45 سال جنگ سرد میان شرق وغرب از ورای سینما نگاهی می اندازد. علتش هم این است که هنر هفتم طی این سالها به عنوان حربه تبلیغات در خط اول جبهه این جنگ قرار داشته است. یکی از اولین سینماهائی که ساختن فیلم های جاسوسی را بسیار زود آغاز کرد سینمای آمریکا بود. سینمای جنگ سرد گوناگون است و علاوه بر فیلم های جاسوسی، مارا به دل سوژه هائی چون ژئو پولیتیک، تهدید اتمی، سینمای تخیلی و حتا کمدی می برد. از سوی دیگر دوران جنگ سرد خود بخشی از تاریخ سینما به شمار می آید چرا که طی آن سالها "مک کارتیسم"، سانسور، زندانی و تبعید کردن سینماگران بر دنیای سینما تأثیر بسزائی گذاشت .
با نمایش فیلم هائی چون "خداحافظ لنین" ساخته "ولفگانگ بکر" (2003)، "گردش سرباز" ساخته "گریگوری چوکرای"( 1959) ، "اعتراف" ساخته "کوستا گاوراس" (1970) و "دکتر مبول" ساخته "استانلی کوبریک" (1964) که تیتر دومش "چگونه من یاد گرفتم بی تفاوت بشوم و بمب را دوست بدارم" کاملأ با موضوع هم خوانی دارد و جیمز باند ها، موزه ارتش پس از بیست سال که از فروپاشی دیوار برلن می گذرد، بار دیگر دوران جنگ سرد را در ذهن آنهائی که شاهدش بودند زنده می کند و به جوانترها هم درسی از تاریخ می دهد.
در شب 23 مه، فیلم "اعتراف" با حضور کارگردانش، "کنستانتین کوستا گاوراس" به نمایش در می آید. "کوستا گاوراس" که در روز 3 مه "ماستر کلاسی" در فروم دز ایماژ برگزار خواهد کرد.

http://www.invalides.org/pages/program.html
Musée de l'Armée
Hôtel national des Invalides
129 rue de Grenelle, 75007 PARIS

 

"کارآگاه دی" در چین قرون وسطائی

اگرازفیلم هائی به سبک فیلم های هنگ کنگی توآم با ترفندهای ویژه و مهارت در پرش وبازی با خنجر و نیز دکورهای بسیار عظیم ورنگی و خیره کننده خوشتان می آید اما شماری ازآنها را فاقد محتوا می دانید که پس از دو یا سه سکانس زیبا و پر اکشن دیگر تکراری و خسته کننده می شوند، می توانید به دیدن "کارآگاه دی" ساخته "تسوئی هارک" بروید که توانسته انتریگ فیلم های پلیسی را با همه شگرد هائی که صحبتشان رفت در هم بیامیزد.
داستان این فیلم در چین قرن هفتم و چند هفته مانده به تاج گذاری ملکه "وو"، اولین وآخرین زن حکمران این کشور،می گذرد.
در آن زمان چین دوران پر شورشی را می گذراند وهمه توطئه گران در صدد بودند از تاج گذاری ملکه جلوگیری کنند. شمار مرگ ومیر های عجیب در میان نزدیکان ملکه بالا می گیردو اورا ناچار میکند تا از دشمن پیشینش "دی رنجیه" که به زندانش افکنده بود یاری بگیرد. "جی" با هوشمندی و شرافتمندی کامل به جستجوی عامل قتل ها و تکنیکی که به کار می برد می رود.
این فیلم در عین حال بازگشت "تسوئی هارک" را پس از سپری کردن یک دهه متلاطم و ساختن فیلم هائی چون "افسانه زو" و "هفت خنجر" را می دهد. فیلم هائی که بیشتر به جنبه های زیبائی شناختی بسنده می کرد، در حالی که در "کارآگاه دی" او قصه گوئی می کند، تغییر چهره ها و تغییر اتحادهای سیاسی را با ریتمی تند نشان می دهد واز این موفق می شود از آغاز تا پایان توجه تماشاگر را به فیلم نگهدارد.

 
"چند روز مهلت"

فیلم دیگری که جز دررادیوها و آن هم به خاطر بازی "مارینا ولادی"، هنرپیشه قدیمی سینما و تآتر فرانسه ، چندان سر وصدائی نکرد، فیلم "چند روز مهلت" ، ساخته و با بازی "آمور هکار"، کارگردان الجزایری تبار است که ماجرای دو هم جنس گرای ایرانی را به صحنه می کشد که از ترس اعدام از کشورشان فرار کرده اند و به فرانسه می رسند. آنها بر سر راه به پاریس با زنی میان ساله برخورد میکنند که تنهاست و به یکی از آنها دل می بندد. اما بخت یاری نمی کند و آن دو به کشورشان بازگردانده می شوند. و ما درپایان درمی یابیم که آنها اعدام شده اند.
خود کارگردان می گوید انتشار تصاویر به دار آویخته شدن چند همجنس گرا در ایران او را به فکر ساختن چنین فیلمی انداخته که با بودجه ای بسیار کم، یعنی حدود 200.000 یورو تهیه شده است. این کمبود بودجه اما معایب فیلم را توجیه نمی کند که در صدر آنها میزآنسن ضعیف، غلط های سینمائی، بازیهای خشک و عدم پرورش شخصیت هاقرار دارند. دیگر جزئیاتی که شاید برای یک بیینده فرانسوی پرسش برانگیز نباشد اما بیننده آشنا با فرهنگ ایران را شگفت زده می کند، فرانسه صحبت کردن ضعیف و پرلهجه دو ایرانی در خلوت با یکدیگر است. دیگر این که حسن، شخصیت جوانتر و نقش دوم فیلم که عرب است نه جذابیتی دارد و نه هوشمند به نظر می رسد. ا و علیرغم عرب بودن به جای گفتن محسن ، دوستش را "مشن" خطاب می کند. این تلفظ غلط نام محسن را ما در دهان شماری فرانسوی اصل شنیده بودیم اما از یک عرب زبان بعید به نظر می رسد به ویژه این که "مارینا ولادی" که او بازی بسیار خوبی ارائه می دارد، نام "محسن" را بسیار درست تلفظ می کند. مشکل دیگر این که شخصیت ها، که یا توانائی نداشتند ویا کارگردان از عهده بازی گیری از آنها بر نیامده، دوست داشتنی نیستند وسردی خاصی که در روابطشان وجود دارد به تصور وجود عشق میانشان کمک نمی کند.
درنتیجه فیلم که ظاهرأ هدفش از یک سو دفاع از آزادیهای فردی و از سوی دیگر انتقاد از برخورد پلیس فرانسه با مهاجران غیر قانونی است، اثر خود را نمی گذارد و چندان راه دوری نخواهد رفت.


همکاری های فرهنگی میان کشورها تحت تآثیر جو سیاسی بین المللی

درمطلبی به قلم "سوفی فلوکه" در "ژورنال دز آر" ( روزنامه هنرها) به مشکلی که در همکاریهای فرهنگی میان کشورها ، تحت تآثیر جو سیاسی بین المللی، به وجود آمده اشاره میشود. او می نویسد : فکر تشکیل یک گروه هشت نفره توسط موزه لوور برای انجام پروژه های بین المللی این موزه با کشورهای دیگر، به دلیل جو سیاسی کنونی، به بعد موکول شده است.
یکی ازآنها طرح بزرگ همکاری با سوریه است که قراربود خطوط اصلی آن در سمینارفرهنگی بزرگی از روز 10 تا 12 آوریل تعیین شود که نشد.

موزۀ لوور
موزۀ لوور

البته موزه لوور، که از این جنبه از فعالیت های خود دررسانه ها صحبتی نمی کند، با بیش از 70 کشور همکاری دارد. اما همکاری با سوریه که توافق های آن در سال 2003 به امضا رسیده بود و از جمله طرح های حفاری و ترمیم آثار باستانی را دربرمی گرفت و نیز با پیش بینی طرح دیگری برای همکاری در زمینه های باستان شناسی، موزه آرائی و آموزش متخصصان ، درسال 2009 شتاب بیشتری پیدا کرد، شکلی بسیار پیشرفته به خود گرفته بود. اکنون این موزه ناچار است علیرغم بودجه بزرگی که برای این همکاریهای دوجانبه پیش بینی شده بود در انتظار موقعیت مناسب تری بنشیند.
همکاری دو جانبه دیگری که در ماههای اخیر دچار اشکال شده، همکاری با ایران است. بدین معنا که سازمان جهانگردی و میراثٍ فرهنگی ایران در بیانیه ای به تاریخ 4 آوریل، می نویسد به شکل یک جانبه به همه روابط خود با لوور پایان می دهد.
آنها می گویند موزه لوور مفاد پیش توافقی را که در سال 2004 به امضا رسید و تاریخ سر رسید آن 2011 بود، به اجرا نگذاشته است. البته موزه لوور می گوید این پیش توافق تنها امکانات همکاری در زمینه های مختلف را تعیین می کند و به معنای تعهد نیست.
و گرچه همین پیش توافق امکان داد در سال 2007 نمایشگاهی از آثار صفویه درموزه لوور برگزار شود، اما این موزه اولتیماتوم مقامات ایرانی را، که ازاین موزه خواستند نمایشگاه دیگری ازآثارایرانی برگزار کند و گرنه به همکاریها پایان می دهند، نپسندید چرا که لوور دوست نمی دارد کسی تعیین کننده سیاستهای بین المللی این نهاد باشد. سیاستهائی که به هر حال از تغییرات دیپلماسی فرانسه پیروی میکند.

"فردریکا استال"، سوئدی پاریس

"فردریکا استال" که در سوئد زاده شده از سنین پائین در فرانسه زندگی می کند، از آن خواننده هائی است که پس ازکار و آموختن استانداردهای جاز و اجرای آنها در کلوب های مختلف ، کم کم این موسیقی را با موسیقی پاپ آمیخت تا کمی از خوانندگانی که اخیرأ به اجرای موسیقی جازرو آورده اند وشمارشان هم بالاست کناره بگیرد و جای خود را حفظ کند. او پس از ضبط آخرین آلبومش، "سویپ می آوی"، دوره کنسرتهای موفقی در فرانسه، کنسرتی هم در سالن "سیگال" پاریس اجرا کرد. این خواننده که به خوبی فرانسه صحبت می کند، ترجیح می دهد ترانه هایش به زبان انگلیسی باشند.

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

بخش‌های دیگر را ببینید
  • 08:45
  • 08:53
  • 09:56
  • 15:40
  • 09:08
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.