دسترسی به محتوای اصلی
چشم‌انداز روز- ایران/ انتخابات

فضای انتخاباتی در ایران- گفتگو با مورییل پارادون فرستادۀ ار.اف.ای در تهران

"مورییل پارادون" فرستادۀ ویژه رادیو بین المللی فرانسه به ایران است. در زیر مصاحبۀ اختصاصی ما را با او در مورد فضایی انتخاباتی در این کشور ملاحظه می کنید.

جمعی از رأی‌دهندگان تهرانی
جمعی از رأی‌دهندگان تهرانی Crédit photo: Marc Etcheverry
تبلیغ بازرگانی

*ممکنه کمی در مورد استقبال عمومی از انتخابات در پایتخت توضیح بدهی؟

 *حضور مردم در مراکز اخذ رأی قابل توجه است. ما به شعبات متعدد اخذ رأی در تهران سر زدیم و همه جا شاهد صف های طویل رأی دهندگان در پیاده روها بودیم. حسن روحانی در حسینیۀ ارشاد رأی داد. مردم به محض مشاهدۀ او به گرمی از وی استقبال کردند و به نظر می رسد که وی از پشتیبانی وسیع رأی دهندگان برخوردار است. این استقبال بی شباهت به حمایت های مردم از او در خیابان های شهر در جریان کارزار انتخاباتی نیست. شب ها در پایان هر همایش انتخاباتی شاهد شور و شوق مردم و خودروهایی بودیم که به نشانۀ حمایت از روحانی بوق های ممتد می زدند. شعار اصلی حامیان روحانی مخالفت با بازگشت محافظه کاران به قدرت است. حامیان روحانی با حمل پرچم ایران و پارچه های کبود که رنگ انتخاباتی حسن روحانی است میان مردم و رانندگان خودروها تراکت توزیع می کردند و می کوشیدند آنان را متقاعد کنند که در رأی گیری شرکت کنند.

طرفداران ابراهیم رئیسی هم بیکار ننشسته اند. بسیاری از آنان در تجمع بزرگ سه شنبه شب تهران شرکت جستند و در پایان این تجمع پایان دورۀ روحانی را وعده دادند. در برخی مناطق شهر حامیان دو رقیب انتخابات بدون درگیری البته رو در روی یکدیگر قرار می گرفتند و علیه نامزدهای مورد حمایت شان شعار سر می دادند، هر چند در پاره ای موارد این رو در رویی ها به مداخلۀ پلیس منجر شد.

*آیا فرصت این را یافتی که با رأی دهندگان در مورد نامزدهای مورد حمایت شان صحبت بکنی؟ 
طرفداران روحانی انتظارات متعددی دارند. با این حال، آنان خوشحالند که تصویر ایران در خارج بعد از برجام بهبود یافته است. آنان می گویند ما تروریست نیستیم. ما صلح جو و با فرهنگیم و می خواهیم به راحتی به خارج سفر کنیم. آنان امیدوارند گشایش اندکی که با دورۀ اول ریاست جمهوری حسن روحانی آغاز شده با انتخاب مجدد وی توسعه یابد. انتظار دیگر رأی دهندگان که شامل هم حامیان روحانی می شود و هم حامیان رئیسی وضعیت اقتصادی کشور است. توافق اتمی از شدت فشارها و تحریم ها بر اقتصاد ایران کاسته است. تورم کاهش یافته، اما نرخ بیکاری همچنان بالا است. بیکاری مهمترین دغدغۀ ایرانیان به ویژه جوانان است. با بسیاری از دانشجویان در دانشگاه تهران صحبت کردم که می گفتند اگر موفق به کسب شغل نشوند، ترجیح می دهند کشور را ترک کنند. در جنوب تهرانساکنان اسلامشهر که منطقه ای فقیرنشین و سنتی است مردم نسبت به مسئلۀ بیکاری و فساد فراگیر معترض بودند. آزادی از دیگر مطالبات اساسی مردم است. اگر چه در زمینۀ برگزاری کنسرت ها و اقدام های فرهنگی گشایش ها و نرمش هایی صورت گرفته است، اما، سرکوب و دستگیری ها و به زندان انداختن وبلاگنویسان به قوت خود باقی است. آنهایی که خیلی خوش بین هستند معتقدند که اوضاع تدریجاً بهبود خواهد یافت. در مقابل دیگرانی هستند که هر گونه توهم را از دست داده اند و می گویند که قدرت اصلی در دست رهبر جمهوری اسلامی ایران است و انتظار هیچ معجزه ای ندارند. اینان کسانی هستند که از شرکت در انتخابات خودداری می ورزند.   

*به نظر تو کسانی که به سود روحانی رأی می دهند در درجه اول در دفاع از بیلان حکومت او رأی می دهند یا به دلیل ترس از بازگشت محافظه کاران به قدرت؟
 
به نظر من هر دو عامل تا حدودی دخیل هستند. حامیان روحانی معتقدند که برای رسیدن به یک وضعیت مساعد اقتصادی باید وقت بیشتری به روحانی داد. آنان به همین دلیل نمی خواهند بار دیگر شاهد تکرار دورۀ محمود احمدی نژاد باشند که طی آن وضعیت اقتصادی کشور فاجعه بار بود. حامیان روحانی در شبکه های اجتماعی صراحتاً می گویند که با انتخاب مجدد او وضعیت بهتر خواهد بود، در حالی که روی کار آمدن رئیسی ممکن است حتا به جنگ با غرب منجر شود. این تقابل در شبکه های اجتماعی به خوبی افکار حامیان روحانی را خلاصه می کند.

آیا وزن کسانی که مایل به رأی دادن نیستند ملموس است؟
 
به سختی می توان به این پرسش پاسخ داد. چون حضور گستردۀ مردم در شعبات اخذ رأی بسیار ملموس است. با برخی از کسانی که مایل به رأی دادن نبودند گفتگو کردم. برای نمونه، خانمی به من می گفت : شرکت در رأی گیری بیهوده است. زیرا، قدرت در جمهوری اسلامی در اختیار رهبر است. او قصد داشت کشور را ترک کند و می گفت که روی کار آمدن روحانی یا رئیسی به تغییر مثبتی در اوضاع کشور منجر نمی شود. یک کارگر در اسلامشهر می گفت که هیچ تفاوتی میان نامزدها نیست و هیچیک از آنان به فکر محرومان نیستند و هیچ آیندۀ بهتری در انتظار کارگران نیست و رهبران هم تنها به فکر ثروت اندوزی بیشتر هستند. با این حال، به سختی می توان وزن تحریم کنندگان انتخابات را اعلام کرد : انتخاباتی که نتیجه اش در هر حال اصلا روشن نیست. در این کشور نظرسنجی وجود ندارد و نمی توان گفت که کدام نامزد چند درصد آرای را به دست خواهد آورد و در چه مقامی قرار خواهد گرفت. در هر حال ناروشنی حاکم است.

در بین رأی دهندگان کدامیک از انتظارات و مطالبات دست بالا را دارند : مطالبات اقتصادی یا دفاع از آزادی های اساسی؟
 
در بین آزادمنش ترین افراد به ویژه دانشجویان دفاع از آزادی های اساسی بسیار بسیار مهم است، به ویژه دفاع از حقوق زنان تا بتوانند حضور و جایگاه ملموس تر و شایسته تری در جامعه به دست آورند. با این حال، برای حامیان رئیسی مسائل اقتصادی، مسئلۀ فقر و بیکاری در اولویت است. آمار رسمی نرخ بیکاری را دوازده درصد اعلام می کند و در دورۀ روحانی شمار بیکاران افزایش یافته است. بسیاری از جوانان به من می گفتند که در فقدان شغل نمی توانند خانه ای پیدا کرده و یا ازدواج کنند. به همین خاطر فرار مغزها در میان تحصیلکردگان کشور همچنان ادامه دارد. بی دلیل نیست که در نتیجۀ وزن سنگین مطالبات اقتصادی رئیسی وعدۀ ایجاد میلیون ها شغل و افزایش یارانه ها را داده است، هر چند مخالفان وی برنامۀ او را غیرواقع‌بینانه توصیف کرده اند.  

*خیلی سپاسگزارم "مورییل پارادون فرستادۀ ویژه رادیو بین المللی فرانسه در تهران

 

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

همرسانی :
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.