لوپوئن: گرتا تنبرگ مخلوق و ساخته و پرداخته یک دنیای بی‌خیال، ناآگاه، بی‌فکر و مستعد خودکشی است

در سایت اینترنتی لوپوئن، هفته نامه هفته نامه راست میانه رو، مقاله‌ای منتشر شده است از میشل ریشار درباره گرتا تنبرگ، دختر نوجوان سوئدی که پایه گذار "جنبش نوجوانان برای مقابله با تغییرات اقلیمی" است.

میشل ریشار با گوشه چشمی به نام فیلم معروف رژه وادیم "و خدا زن را آفرید"، فیلمی که بریژیت باردو را به شهرت جهانی رسانید، عنوان "چه کسی گرتا تنبرک را آفریده است؟" را برای مقاله خود انتخاب کرده است.

در این مقاله می خوانیم که صحبتهای گرتا تنبرگ به سبب بی عملی سیاستمداران یعنی همانهایی که اکنون از او انتقاد می کنند، بازتاب گسترده ای در کشورهای مختلف جهان از جمله فرانسه یافته است.

برخی معتقدند که در قدردانی از گرتا تنبرگ افراط شده است مانند دعوت الیزه از او، باز کردن درهای مجلس ملی فرانسه به روی او و حتی دادن وعده اعطای جایزه نوبل به او. آنها می‌گویند: این افراط ‌کاری نشان آنست که روزگار ما روزگاری کودکانه است، روزگار مردمی که فکر می‌کند حرف راست را از دهان کودکان می‌توان شنید، مردمی که نمی‌تواند ﻣﺳﺆولیت بپذیرد یا جرﺃت پذیرش ﻣﺳﺆولیت ندارد. بزرگسالان بی بار و ثمر در این روزگار از نطق شازده کوچولو به وجد می‌آیند. وای بر سیاره‌ای که شاهزاده خانمش خردسال باشد.

لوپوئن نوشته است بی‌تردید بخشی از این گفته‌ها پر بیراه نیست. شاید بهتر باشد که به نظرات متخصصین و دانشمندان گوش کرد تا به موعظه یک دختربچه. آیا بزرگسالان، ﻣﺳﺆولان، سیاستمداران و رﺃی‌دهندگان جمله‌ای را که ژاک شیراک، رئیس جمهوری پیشین فرانسه، در چهارمین ﻧﺸﺴﺖ جهانی در زمینه ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﺪار در سپتامبر سال ۲۰۰۲ میلادی بر زبان راند، جدی گرفتند؟ او گفت: "خانه ما می‌سوزد و ما به نقطه دیگری چشم دوخته‌ایم." پس از ادای این جمله همه دست‌اندرکاران دنیای سیاست دانستند که کره زمین به کدام سمت می‌رود اما یا هیچکاری نکردند یا خیلی کم‌کاری کردند.

نویسنده مقاله در ادامه پرسیده است: پس چرا حالا با سرسختی با گرتا تنبرگ بجنگیم؟ او مخلوق و ساخته و پرداخته یک دنیای بی‌خیال، ناآگاه، بی‌فکر و مستعد خودکشی است. او بدون وجود کسانی که از او انتقاد و او را محاکمه می کنند، نمی‌توانست وجود داشته باشد. اگر خوب نگاه می کنیم می بینیم که این افراد با محاکمه گرتا تنبرگ می‌خواهند از محاکمه خود جلوگیری کنند.

لوبس، هفته نامه چپ گرای فرانسه، از ساخت یک فیلم سینمایی جاسوسی با مشارکت آلمان و اسرائیل و با شرکت دیان کروگر هنرپیشه مشهور آلمانی خبر داده است. داستان فیلم از این قرار است که در سال ۲۰۰۰ میلادی یک جاسوسه سرویس اطلاعاتی اسرائیل که نقشش را دیان کروگر بازی می کند، موفق می شود خود را به یک تاجر ایرانی نزدیک و با او روابط صمیمانه‌ای برقرار کند. جاسوسه اسرائیلی پس از انکه ﻣﺄموریتش را با موفقیت به انجام می رساند به یکباره ناپدید می شود. این فیلم که فیلمی ترسناک در مورد مسائل ژئوپلیتیک است، اعتراض موساد را برانگیخته است.

به نوشته لوبس، این فیلم، فیلمی سرگرم کننده اما کلیشه‌ای است که خیلی زود از ذهن بینندگان پاک می شود.

در روزنامه میانه‌روی لوموند آمده است که پیروزی تیم ملی فوتبال الجزایر در مسابقات جام ملتهای آفریقا در روز جمعه ۱۹ ژوئیه / ۲۸ تیر چون زنگ بیدار‌باش در گوش ملت این کشور نواخت. این موضوع بخصوص از آن جهت اهمیت دارد که فوتبال در چشم مردم الجزایر تنها یک ورزش نیست بلکه سلاحی است سیاسی. از زمان جنگهای استقلال الجزایر تا اعتراضهای اخیر به فساد مالی در این کشور هواداران فوتبال سرود "نه به سرکوب" را سر داده اند. سرود آنها از استادیوم های فوتبال به خیابانها راه یافت و به یکی از آهنگهای اعتراض به بو‌تفلیقه مبدل شد.