هواخواهان دموکراسی در هُنگ کُنگ به رغم تهدیدات پکن خود را برای ازسر گیری تظاهرات گستردۀ پایان هفته آماده می‌کنند

تظاهرات پایان هفته جاری در هُنگ کُنگ در حالی برگزار می‌شود که خطر درگیری‌های شدید میان پلیس این سرزمین و تظاهر کنندگان و یا ورود نیروهای نظامی چین به این شهر بیش از پیش وجود دارد.

دولت چین شماری از واحدهای تانک و زره پوش‌های سبک ارتش این کشور را در شهر «شِنزِن» در همسایگی

هُنگ کُنگ مستقر کرده است. پلیس هُنگ کُنگ وابسته به دولت محلی طرفدار پکن، امروز به مقامات چین اطمینان داد که خود از منابع کافی برای رویاروئی با تظاهر کنندگان برخوردار است. این دولت نگران آنست که پکن با دخالت مستقیم در بحران، بدان شدت بخشد و ادارۀ حکومت را نیز خود در دست گیرد.

بگفتۀ ژان فیلیپ بِژا، پژوهشگر ارشد در مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه و متخصص چین، تهدیدات پکن در حال حاضر بیشتر «جنگ روانی» است، اما در صورتی که حاکمیت حزب کمونیست در این سرزمین به خطر افتد، مقامات چین در سرکوب تظاهرکنندگان بخود تردید راه نخواهند داد.

بگفتۀ ژان فیلیپ بِژا «در این زمینه باید موقعیت منطقه‌ای و موقعیت بین‌المللی را در نظر گرفت. موقعیت منطقه‌ای، بویژه برگزاری انتخابات در ژانویۀ آینده در تایوان است. اگر حکومت چین دست به سرکوب خشونت بار در هُنگ کُنگ بزند، تردیدی نیست که استقلال طلبان تایوان برندۀ انتخابات خواهند شد و بر خلاف خواست «شی جین پینگ» چشم انداز وحدت چین هر چه بیشتر دور و دورتر خواهد شد.

موقعیت بین‌المللی از نظر «ژان فیلیپ بِژا» بویژه «جنگ اقتصادی جاری با آمریکاست». او تاکید می‌کند که «هُنگ کُنگ از نظر آمریکا یک سرزمین گمرکی خودمختار تلقی می‌شود و این وضعیت، هم از نظر واردات و هم از نظر صادرات، بسیار به سود چین است». بگفتۀ او «ُهنگ کُنگ سرزمینی است که مقامات چین از آن برای پولشوئی استفاده می‌کنند. با این حال اگر " شی جین پینگ"  بپندارد که حاکمیت حزب کمونیست مورد تهدید قرار دارد، به هیچ روی عقب نخواهد نشست و هیچ منفعت اقتصادی وی را از دخالت و واکنش شدید باز نخواهد داشت». او تاکید می‌کند که «اقدامات و نمایش قدرت کنونی بیش از همه یک جنگ روانی است و هدف آن آزمودن واکنش بین‌المللی است». واکنشی که بگفته او «بدان هیچ امیدی نیست، زیرا هیچ نشانی در این زمینه دیده نمی‌شود».

در همین حال، این نمایش قدرت، بگفتۀ بسیاری از شهروندان هُنگ کُنگ، عزم آنان را کاهش نداده است. «کیسی وُنگ» هنرمند ٤٩ ساله و از هواخواهان جنبش طرفدار دموکراسی است که در گفتگو با رادیوی ما می‌گوید «مردم از استقرار و تجمع خودروهای نظامی واهمه ندارند، زیرا ما بخوبی می‌دانیم که این تنها یک نمایش قدرت است و مردم نه تنها اینجا در هُنگ کُنگ بلکه در چین نیز به این واقعیت آگاهی دارند. مقامات چین همواره چنین می‌کنند، نظیر رژه‌های نظامی در کرۀ شمالی». او می‌گوید «مردم در هُنگ کُنگ بیشتر نگران رخنۀ پلیس نظامی در لباس ماموران انتظامی در میان جمعیت هستند. نحوۀ سخن گفتن و نیز لهجه‌های آنان، آنها را براحتی لو می‌دهد. مردم از این نفوذ ظاهراً پنهانی بیشتر واهمه دارند، زیرا آنها از هیچ قاعده‌ای پیروی نمی‌کنند. آنها چاقو کشی می‌کنند، و تا کنون زخم‌های وخیمی بر تظاهر کنندگان زده‌اند».

«مارک ژولیِن»، پژوهشگر در «بنیاد تحقیقات راهبردی» پاریس، نیز معتقد است که «تجمع نیروی نظامی از سوی پکن و تهدیدات دولت چین بُعدی نمایشی دارد.» او تاکید می‌کند که «هدف قدرت مرکزی در چین از همۀ این اقدامات باز داشتن مردم از پیگیری تظاهرات و زورآزمائی با قدرت است و البته کوشش خواهد کرد از کلیۀ ابزارهای در اختیار خود به این منظور بهره گیرد». او با این حال، یادآوری می‌کند که پکن «گزینۀ نظامی را برای زمانی که دیگر گزینه‌ها نتیجه نداد، بکار خواهد بست».

شهروندان «ُهنگ کُنگ» نیز خود را برای یک رویاروئی دراز مدت آماده کرده‌اند. در شهر ماسک‌های گاز، کلاه‌های حفاظتی، عینک‌های ایمنی و دیگر تجهیزاتی که اینک از آنها در برگزاری تظاهرات استفاده می‌شود و مردم به طعنه از آنها با عنوان «وسائل فاجعۀ ملی» یاد می‌کنند، اندک اندک در شهر نایاب شده است. تجمعات و تظاهرات شنبه و یکشنبه آزمون مهمی برای هواخواهان دموکراسی و مقامات محلی و مرکزی است.