مانوئل والس: باید از اروپا دفاع کرد

لوپوئن نوشته که از زمان رفتن "مانوئل والس" به اسپانیا در اواخر سپتامبر، ٢٠۱٨، او از اظهارنظر درباره مسائل فرانسه در رسانه‌ها اجتناب کرده است. این در حالی است که در هفته‌های اخیر مسائل و نگرانی‌های زیادی وجود داشته که عرصه عمومی را فراگرفته است. اما خشونت علیه سیاستمداران، خشونت علیه نیروهای پلیس و همچنین افزایش اقدامات یهودی‌ستیزی که نمود آن حمله لفظی علیه "آلن فینکل کروت" نویسنده یهودی در حاشیه تظاهرات "جلیقه زردها" در پاریس است، موجب شده که "امانوئل والس" سکوت خود را بشکند.

لوپوئن می‌نویسد: فرانسه، کشوری که "مانوئل والس" در آن نماینده، وزیر کشور و همچنین نخست وزیر بوده، به نظر می‌رسد که در حال گذر از یک بحران اخلاقی، سیاسی و اجتماعی است؛ به طوری که برخی از پایان دموکراسی در آن سخن می‌گویند. برخی دیگر از کشورهای اروپایی، مثل ایتالیا، اسپانیا و آلمان هم دچار چنین وضعیتی شده‌اند.
والس به هشداری که اخیرا برخی از روشنفکران و نویسندگان اروپایی، مثل "میلان کوندرا"، "اسماعیل کاداره"، "بارگاس یوسا" یا "برنارد هانری لِوی" داده‌اند اشاره می‌کند و می‌گوید که باید از اروپا دفاع کرد اگر نمی‌خواهیم مثل "استفان تسوایگ" روزی بر گذشته اروپا گریه کنیم.
نخست وزیر پیشین فرانسه می‌گوید که از سال‌ها پیش شاهد پدیده خشونت علیه مقامات سیاسی و به طور کلی خشونت علیه همه کسانی که نماینده نظم و دولتند هستیم...، اما تا امروز این خشونت به صورت کلامی بود.
امانوئل والس به تهدیدات اخیر علیه نمایندگان مجلس و همچنین اعضای دولت فرانسه اشاره می کند و می گوید که انتقاد از برگزیدگان ملت که در مرکز فعالیت پوپولیست‌ها، چه پوپولیست‌های چپ و چه پوپولیست‌های راست قرار دارد، افراد را به سمتی سوق می دهد که خود علیه کسانی که دولت و دموکراسی را نمایندگی می‌کنند اقدام کنند.
نخست وزیر پیشین فرانسه می گوید که باید قسمت "اِستیو بانُون" از کتاب "باب ووُدوار" روزنامه نگار آمریکایی علیه دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا را بخوانیم تا بفهمیم که حمله به برگزیدگان ملت، در "دی‌ اِن‌ اِی" پوپولیست‌ها قرار دارد.
از نظر پوپولیست‌ها، باید یک دشمن تراشیده شود؛ اغلب، یهودیان به عنوان دشمن درنظر گرفته می‌شود، بعد مهاجران و بعد مسلمانان؛ اما شرکت‌ها، بانک‌ها و مدیران و حتی اتحادیه اروپا و دولت‌هایی مثل دولت فرانسه و دولت اسپانیا هم به عنوان دشمن فرض می‌شود.
مانوئل والس اضافه می کند که در واقع آنچه که پوپولیست‌ها به نام "مردم" می‌خوانند، در واقع به معنی واقعی کلمه مردم نیستند بلکه "توده" است و این پدیده، پدیده جدیدی نیست. ما در اواخر قرن نوزدهم و در دهه ١٩٣٠ نیز شاهد آن بودیم که منجر به فاجعه شد.
نخست وزیر پیشین فرانسه تأکید می‌کند که این پدیده با پدیده جهانی‌سازی اقتصاد و همچنین انقلاب اَنفورماتیک شدیدتر شده است. در این شرایط به نظر می‌رسد که قدرت از کنترل اراده دولت‌ها، نمایندگان مردم و حتی خود مردم خارج شده و عدالتی از نظر مالی و ثروت وجود ندارد. در این شرایط مردم به دنبال مقصر یا مقصران این بحران خشن مثل بحران اقتصادی دهه ٢٠٠٠ هستند که شدیداً به طبقه متوسط لطمه وارد کرد همچنین افراد حاشیه‌نشین نیز احساس فراموش شدن در این جهانی‌سازی دارند. در این شرایط همه چیز علیه دموکراسی عمل می‌کند، از تخریب احزاب بزرگ سیاسی، کلیسا و قانون اساسی گرفته تا تخریب روزنامه‌نگاران، قضات و همچنین تکنولوژی‌های جدید.
نخست وزیر پیشین فرانسه می‌گوید که سیاستمداران این کشور نسبت به سیاستمداران کشورهای دیگر کمتر آلوده فساد هستند، این درحالی است که فرانسوی‌ها مدعی هستند که همه مقاماتشان فاسد هستند.

مانوئل والس، همچنین در گفتگو با هفته نامه "لوپوئن" تأکید می کند که دموکراسی در این شرایط در خطر است و هدف گروه‌های افراطی قرار دارد. او همچنین شبکه‌های اجتماعی را به نفرت پراکنی متهم می‌کند و می‌گوید که نبود حافظه تاریخی منجر به چنین شرایطی می‌شود.
والس همچنین خواستار نظارت بر اظهارات نژادپرستانه در اینترنت شد و گفت که "مبارزات اینترنتی" باید یکی از اولویت‌های ما باشد.

اما در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در الجزایر، "کمال داوود" نویسنده الجزایری، در این شماره از لوپوئن به مقایسه "امانوئل ماکرون" و "عبدالعزیز بوتفلیقه"، رؤسای جمهور فرانسه و الجزایر پرداخته و نوشته که یکی از این دو خیلی حاضر است و دیگری غایب مطلق.
در حالی که عبدالعزیز بوتفلیقه سال‌هاست به علت بیماری نمی‌تواند در انظار عموم حاضر شود، کمال داوود با زبانی طعنه‌آمیز نوشته که رژیم الجزایر نیازی به جسم رئیس جمهور ندارد بلکه نیازمند حضور نمادین اوست.