پیکر "صدراعظم وحدت آلمان" در سایه اختلافات خانگی به خاک سپرده شد

هلموت کهل از سال 1973 تا سال 1998 دبیرکل اتحاد دموکرات مسیحی و از سال 1982 تا سال 1998 صدراعظم آلمان بود. در تاریخ آلمان تنها دوران صدارت بیسمارک از هلموت کهل طولانی تر بود.

هلموت کهل همراه با فرانسوا میتران رئیس جمهور پیشین فرانسه از پایه گذارن پیمان ماستریخت بود که بعدا به تشکیل اتحادیه اروپا منتهی شد. به همین دلیل پیکر وی پیش از انتقال به زادگاهش شهر اشپایر، برای آخرین وداع به پارلمان اروپا در استراسبورگ انتقال یافت.

بعد از ظهر روز شنبه اول ژوئیه/١٠ تیر، در مراسم پارلمان اروپا، از جمله آنگلا مرکل صدراعظم آلمان و بیل کلینتون رئیس جمهور پیشین آمریکا در برابر تابوت هلموت کهل در ستایش او سخن راندند.

پیکر صدراعظم پیشین آلمان، سپس از تودیع پارلمان اروپا با هلیکوپتر از استراسبورگ به شهر لودویگزهافن در جنوب غربی آلمان انتقال یافت، از آنجا با اسکورت کاروانی از خودروها به 30 کیلومتری لودیگزهافن و سپس با یک کشتی تاریخی، از طریق رود راین، به شهر اشپایر انتقال یافت.

هلموت کهل و اعضای خانواده او در دهه های گذشته همواره از کلیسای جامع زادگاهش اشپایر دیدار می کردند. او در ماه دسامبر سال 2016 برای آخرین بار در این کلیسا عبادت کرد. پیکر وی نیز در گورستان همین کلیسا به خاک سپرده شد.

در مراسم خاکسپاری، همسر دوم هلموت کهل در کنار تعداد زیادی از سیاستمداران و شخصیت های سرشناس آلمان شرکت داشت، اما فرزند کهل، به دلیل اختلافاتی که با همسر دوم وی داشت، از شرکت در مراسم خودداری کرد. او مایل بود پیکر پدرش در کنار پیکر مادرش به خاک سپرده شود، اما چنین نشد.

اختلاف های تنها فرزند پسر و همسر دوم هلموت کهل از زمان مرگ او به یکی از موضوع های جنجالی رسانه های آلمانی تبدیل شده است.

در مسیر کاروان خودروهای حامل پیکر هلموت کهل از از لودویگزهافن تا سی کیلومتری این شهر، هزاران نفر در دو سوی جاده ایستاده بودند و در میان سکوتی عمیق با او خداحافظی می کردند. پس از انتقال پیکر به کشتی و حرکت آن به سمت شهر اشپایر در کنار رود راین نیز، در دو سوی رودخانه انبوه مردم صف بسته بودند تا با "صدراعظم وحدت" خداحافظی کنند.

هلموت کهل به دلیل نقش فعالی که در سال 1989 در وحدت دو آلمان داشت، به "صدراعظم وحدت" لقب یافته بود.

او در آغاز رهبری حزب قدرتمند اتحاد دموکرات مسیحی آلمان به عنوان یک سیاستمدار بسیار محافظه کار ظاهر شده بود، اما طول 25 سال رهبری حزب دموکرات مسیحی و 16 سال صدارت عظمای آلمان به سیاستمداری پراگماتیست و میانه رو تبدیل شد.

هلموت کهل در دوران ریاست جمهوری فرانسوا میتران بر سر مزار سربازان فرانسوی قربانی جنگ جهانی دوم با وی دست داد و به این ترتیب در مسیر دوستی دو ملت فرانسه و آلمان گام برداشت.

مناسبات آلمان و فرانسه از زمان شکست آلمان در جنگ جهانی اول و امضای پیمان ورسای تا آن روز چندان گرم نبود.