کوریه انترناسیونال: سرنگونی دولت "مادورو" گام اول استراتژی دونالد ترامپ در آمریکای لاتین است

هفته نامۀ کوریه انترناسیونال، یکی از عناوین خود را به تورم شدید اقتصادی در ایران و طرح حذف چهار صفر از پول ملی این کشور اختصاص داده است.

این هفته نامه می نویسد که به دنبال سقوط ارزش ریال، دولت ایران در نظر دارد که با بازنگری در ساختار پول رسمی این کشور، اصلاحاتی اساسی در اقتصاد ایران ایجاد کند؛ و در ادامه به طرح این پرسش می پردازد که آیا دولت تهران زمان مناسبی را برای اجرای چنین طرحی در نظر گرفته است؟

کوریه انترناسیونال یادآوری می کند که ٨٩ سال از زمانی که "ریال" در سال ١٣٠٨ به عنوان واحد رسمی پول ایران انتخاب شد می گذرد و در ادامه تأکید می کند که "ریال" هرگز جز در مناسبات اداری و بر روی کاغذ، در میان مردم ایران به رسمیت شناخته نشد و در زندگی روزمرۀ مردم نتوانست جایگزین کاربرد "تومان" شود.

هفته نامۀ کوریه انترناسیونال یکی دیگر از عناوین خود را به بحران سیاسی ونزوئلا اختصاص داده و نوشته است که ایالات متحدۀ آمریکا در بحران سیاسی این کشور نقش بزرگی را بازی کرده است؛ به طوری که پیش از آنکه "خوان گوایدو" رهبر مخالفان ونزوئلا، خود را به عنوان رئیس جمهوری موقت این کشور معرفی کند، کاخ سفید طی تماسی تلفنی به او اطمینان داده بود که قاطعانه از وی حمایت خواهد کرد.

بنا به نوشتۀ این هفته نامه، ایالات متحدۀ آمریکا در نظر دارد که از این طریق رژیم ضد آمریکایی "نیکلاس مادورو" رئیس جمهوری ونزوئلا را سرنگون کند و با نفوذ روسیه و چین در این منطقه به مبارزه برخیزد.

کوریه انترناسیونال می نویسد که سرنگونی دولت "مادورو" آغاز استراتژی واشنگتن در آمریکای لاتین است؛ چنانکه سیاست دونالد ترامپ متمرکز بر آن است که از اتحاد ونزوئلا و کوبا جلوگیری کند و هدف بعدی او پس از کشورهای ونزوئلا و کوبا، کشور نیکاراگوئه است که این روزها با هجوم انبوه مهاجران به مرزهای آمریکا و مکزیک روبروست.

این هفته نامه می نویسد که پیش از این "جان بولتون" مشاور امنیت ملی آمریکا نیز طی یک سخنرانی از استراتژی جدید دولت واشنگتن برای سقوط سران مثلث هاوانا، کاراکاس و ماناگوآ (پایتخت نیکاراگوئه) خبر داده و رژیم این سه کشور را استبدادی خوانده بود و بدین ترتیب ایالات متحدۀ آمریکا تحریم های سنگینی را بر علیه کوبا و ونزوئلا اِعمال نمود.

لوپوئن هفته نامۀ راست میانه، یکی از عناوین اصلی خود را به "رِمون آرون" جامعه شناس، فیلسوف و مفسر سیاسی فرانسوی اختصاص داده است؛ متفکری که با مخالفت سرسختانه علیه مارکسیسم در کتاب "افیون روشنفکران" در تقابل با روشنفکران جناح چپ فرانسه قرار گرفت، در بیشتر آثارش به مسئلۀ جنگ و خشونت می پرداخت و با انتشار کتاب "انشعاب بزرگ"، گسست ایدئولوژیک و دیپلماتیک را در سطح جهانی بررسی نمود.

این هفته نامه گفتگوی ویژه ای را با "دومینیک شنَپِر" جامعه شناس و دختر این متفکر بزرگ قرن بیستم ترتیب داده است که اخیراً در کتابی دست نوشته ها و خاطرات پدرش را منتشر نموده است.

وی در پاسخ به این پرسش که "چرا باید آثار "رِمون آرون" را دوباره خواند؟"، می گوید که امروزه شاهد شکنندگی بسیار دموکراسی هستیم و با نگریستن به وضعیت کشورهایی چون آمریکا، بریتانیا، ایتالیا، اروپای شرقی و حتی فرانسه، در می یابیم که جهان چقدر با تغییر و دگرگونی روبرو شده است و نگرانی بر سر ظرفیت دموکراسی، ما را بر آن می دارد که از ارزش های آن دفاع کنیم.

این جامعه شناس تأکید می کند که آثار پدرش آنطور که باید درک نشده اند، تنها شمار اندکی از مورخین آثار او را خوانده اند و از آنجا که "رِمون آرون" نگاهی انتقادی به مارکسیسم داشت، در زمان خود مورد بی مهری شدید جامعۀ روشنفکری قرار گرفت.

یکی از عناوینی که در سایت هفته نامۀ اکسپرس به چشم می خورد، به جنبش اعتراضی جلیقه زردها در فرانسه اختصاص داده شده است.

اکسپرس می نویسد که در شهرهایی چون پاریس، استراسبورگ، ولانس و تولوز، ده ها هزار نفر از "جلیقه زردها" روز شنبه ٢ فوریه، در پردۀ دوازدهم این جنبش اعتراضی حضور یافتند و خشونت پلیس را در جریان این اعتراضات به شدت محکوم کردند.

این هفته نامه به نقل از وزیر کشور فرانسه می نویسد که نزدیک به ٥٨ هزار نفر در سراسر این کشور روز شنبه در اعتراضات "جلیقه زردها" شرکت کردند.