"گفتگو با آقای پوتین"، مستند بحث برانگیز دیگر "الیور استون"

در این فیلم "الیور استون" دنیای این چهره بحث برانگیز و بسیار پر نفوذ دنیای سیاست را با نشان دادن داده های مناسب و از دیدگاههای گونه گون به ما نشان می دهد.

او نشان می دهد که بودجه نظامی آمریکا بیش از مجموع بودجه نظامی همه کشورهای دیگر یعنی 600 میلیادر دلار است. پس از آن چین با 215 میلیارد دلار، عربستان با 87 میلیارد دلارو روسیه با 66 میلیارد دلار قرار می گیرند.

پوتین در فیلم "استون" می گوید که از بودجه نظامی روسیه خواهد کاست. او به آمریکا پیشنهاد می کند که همین کار را انجام دهد و این پول را صرف بهداشت، زیر ساختار ها و آموزش آمریکائیان کند.

پوتین همچنین از اتاق فرمان می گوید که جت های جنگی روسیه همه روزه

70 تا 100 یورش به مواضع داعش انجام می دهد در حالی که آمریکائیان و ائتلاف ضد داعش تنها به 2 تا 5 یورش بسنده می کنند. دیگر این که روسیه و آمریکا هر روز دو بار به دادو ستد خبر پیرامون یورش هایشان در خاک سوریه می پردازند.

پوتین می گوید، روسیه و آمریکا با حدود 80 هزار جنگنده ازجمله 30 هزار فروند که از 80 کشور می آیند به جنگ با داعش می روند.

"پوتین" با ارامش به همه پرسش های خاردار "استون" پاسخ می دهد و گاه هم طنز به کار می بندد که یکی از آنها مرد سالارو ناخوشایند برای زنان است. پوتین درجائی، در پاسخ به این پرسش که ایا برخی روزها خوی وی را تنگ می کنند؟ می گوید چون زن نیست چنین روزهائی را ندارد!! و هنگامی که کسانی این مزه اندازی عقب افتاده و آزاردهنده پوتین را به باد انتقاد می گیرند، استون پاسخ می دهد که "پوتین" یک روس است و هنوز جامعه روس یک جامعه مرد سالار باقی مانده است. ظاهرأ پژوهش های "استون" دوران شوروی پیشین را در بر نمی گیرد که پس از انقلاب اکتبر، یکی از مهم ترین دستاوردهای آن دادن حقوق برابر به زنان و گماردن آنها به مشاغلی کاملأ مردانه، از جمله بنائی بود که در هیچ کشوری دیده نمی شد...

باز هنگامی که از "الیور استون" پرسیده می شود چرا با اپوزیسیون پوتین گفتگوئی نکرده، او می گوید: در این فیلم جائی برای این بخش نبود.

"الیور استون" که برای فیلم دیگرش "اسنودن"، جایزه "سینما برای صلح و عدالت" را در برلن ربود، هیچ پرسشی هم در مورد اتهاماتی که به روسیه پیرامون بمباران غیر نظامیان و کشتن آنان در سوریه زده می شود، مطرح نمی سازد.

"استون" اما پرسش های حساسی پیرامون تنش در اوکرائین، این که آیا او ثروتمندترین مرد در جهان است و یا به گفته "جان مک کین" یک قاتل است ؟ را با "پوتین" مطرح می کند.

"پوتین" همچنین در این مستند می گوید که به آزار و سرکوب همجنس گرایان نخواهد پرداخت.

"اولیور استون"، در فیلم خود ، تصمیم های جاری یک رهبر را در مورد سیاست های جهان منعکس میکند و به گونه ای او را مسئول هر آن چه که رخ می دهد، می نماید.

هنگامی که "استون" از پوتین می پرسد که ایا با اشغال کریمه خطر آغاز یک دوران جنگ سرد تازه را به وجود نیاورده و شرایط را بسان آن چه در سال 1962 در کوبا گذشت خطرناک نکرده است ؟ پوتین می گوید که او غلو می کند اما در عین حال براین تاکید می ورزد که جنگده های روسی در 90 دقیقه 12 بار به ناوگان جنگی آمریکا "دانلد کوک" که حامل موشک های "توماهاوک" بود، هشدار داده اند. او اعتراف می کند که چنانچه ناوگان یاد شده راه خود را کج نمی کرد، هدفی برای موشک های روسی به شمار می امد.

"پوتین" در مورد اسنودون می گوید که او نمی بایست کاری را که کرد انجام دهد اما در عین حال نمی توان او را خائن به کشورش دانست.

شایعه ی دادن پناهندگی به جیمز کامی، رئیس برکنار شده "اف بی ای"توسط "ترامپ" به دلیل فاش کردن گفتگوی خصوصی اش با رئیس جمهوری آمریکا و تلاش او بر فشارو ارد آوردن بر وی، از جمله مطالبی بود که عنوان شد و "پوتین" آن را مسخره کرد.

"پوتین" و "استون"، هر دو به این اشاره کردند که آمریکا و روسیه می بایست برای ساختن دنیائی پر از صلح بار دیگر با یکدیگر همکاری کنند و آمریکا نبایست با دشمن نامیدن روسیه به گسترش ناتو بپردازد.

"پوتین" در این گفتگو همچنین دو گانگی های خود را هم نشان میدهد. بدین معنا که از یک سو به آمریکا درس احترام به حقوق بشر را می دهد اما خود آن را در کشورش رعایت نمی کند و یا این که می گوید استالین میلیون ها نفر را کشت اما نباید او را شیطان صفت نشان داد.

حال گر چه شماری می گویند که "استون" فاصله لازم را با پوتین نمی گیرد وبرای دستیابی به آن چه که می خواهد، خود شیرینی می کند، اما با پرسش هایش آگاهی و درک دوجانبه به وجود می آورد.

"اولیور استون" می گوید: شما می بایست دل کسی را که با او گفتگو می کنید به دست بیاورید. به هر رو این کارگردان آمریکائی به هیچ وجه از موضع خود باز نمی گردد و می گوید بر پایه پژوهش هائی که کرده و باورهای خود این مستند را ساخته است.