میلان کوندرا، خنده و فراموشی
صحبت در مورد کتاب «خنده و فراموشی» است، نوشتۀ «میلان کوندرا»، نویسندۀ چکی که خبر فوتش دیروز پخش شد.
نتشر شده در:
میلان کوندرا در جواب به سوال یک پرسشگر از فراموشی سخن میگوید و در بارۀ خنده هم اشاره ای دارد.
او میگوید : «من معتقدم که همه رمان ها به یک معنی، جنبه فراموش شده زندگی را بیان می کنند. یک نوعی از «ضد تاریخ» که در تاریخ نگاری نیست و همیشه از خودمان این سوال را می پرسیم که آیا آنچه از همه مهمتر است فراموش نشده است؟
آیا این چیزهای فراموش شده مهم ترین چیزها نیستند؟
پس حتی این که می گویم همه رمان ها چیزهای فراموش شده را حکایت می کنند و علاوه بر آن، طبیعتاً این فراموشی درباره زندگی خصوصی است، اما در انتهای این رمان عجیب و غریب، فراموشی تاریخ نهفته است. چون من افتخار دیدن چیزهای کاملاً باورنکردنی را داشتم، یعنی همه مردم به یک معنا تاریخ خود را فراموش می کنند، این همان شرایط انسانی است.
اما امروزه برخی از رژیم ها می دانند چگونه از این انرژی فراموشی استفاده کنند. فراموشی را سازماندهی می کنند. فراموشی در خدمت سیاست است. و این چیزی است کاملاً جذاب و کاملاً وحشتناک. مگه نه؟ و این اساس این رمان است.
در مورد خنده، خنده نیز موضوعی است که از چند منظر به آن نگاه می شود.
اول، من معتقدم که چند بخش رمان میتوانند باعث ایجاد خنده شوند. باعث خنده، شاید، من آرزو دارم. سپس خنده نیز موضوعی قابل تحلیل است. یعنی خنده چیست؟ همین.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید