لوموند : زنان افغان در صف مقدم مقاومت علیه طالبان هستند

غزل گلشیری، گزارشگر روزنامۀ لوموند، در مطلبی در این نشریه نوشته است که بلافاصله پس از استقرار طالبان در کابل زنان افغان در صف مقدم مقاومت علیه طالبان قرار گرفتند و با برگزاری نخستین تظاهرات در پایتخت و دیگر شهرهای افغانستان به مناسبت روز استقلال این کشور نخستین اعتراض‌ها علیه حکومت طالبان را سامان دادند.

تظاهرات زنان و مردان کابل در روز استقلال افغانستان پس از استقرار طالبان در کابل. REUTERS - STRINGER

گزارشگر لوموند به همین مناسبت با کریستال بیات گفتگو کرده است که در نوزدهم اوت گذشته به مناسبت روز استقلال افغانستان به اتفاق دوستانش با افراشتن پرچم ملی افغانستان نظم جدید طالبان را به چالش کشیدند.

کریستال بیات به گزارشگر لوموند گفته است : "هنگامی که دیدم طالبان به محض ورود به کابل پرچم ملی افغانستان را پائین کشیدند و به جای آن نماد فرقه ای خود را برافراشتند، با خود گفتم که اگر امروز کاری نکنم، روزهای سیاه تری از راه خواهند رسید." کریستال بیات در ادامه افزوده است که مردم افغانستان گزینۀ دیگری جز جسارت و خطر کردن ندارند.

غزل گلشیری با اشاره به واکنش خشونت بار طالبان در قبال کوچکترین اعتراض مسالمت آمیز و رفتار سرکوبگرانۀ آنان با مردمانی که می‌کوشند به فرودگاه کابل بروند، افزوده است که طالبان به سادگی به روی مردم گاز اشک آور پرتاب کرده یا تیراندازی می‌کنند. گزارشگر لوموند سپس افزوده است که در همین نخستین نطفه های مقاومت علیه طالبان، زنان افغان بیش از همه در معرض خطر هستند و در عین حال در صف مقدم مقاومت قرار دارند. آنان از طریق شبکه های اجتماعی به گفتگو دربارۀ وضعیت جدید ادامه می دهند و می کوشند که حقوق و مقام به دست آوردۀ خود را طی دو دهۀ اخیر از دست ندهند.

کریستال بیات بعید ندانسته که طالبان به زودی سرکوب زنان را همانند گذشته از سربگیرند. او گفته است که اگر طالبان فوراً به سرکوب گسترده روی نمی آورند به این خاطر است که می دانند ناظران جهانی رفتارهای آنان را نظاره می کنند و این که خود طالبان برای مستقر شدن هنوز محتاج نوعی حقانیت هستند. کریستال بیات در ادامه افزوده است : "به محض آنکه جامعۀ جهانی از ما روی برگرداند، طالبان سرکوب گستردۀ زنان را آغاز خواهند کرد." کریستال بیات در پایان گفته است : "در هر حال زندگی ما زنان افغان نوعی قمار است. هر روز که از خانه خارج می‌شویم به خود می‌گوئیم : شاید این بار آخر باشد."