نقش پررنگ زنان در بیست‌ونهمین فستیوال تئاتر ایرانی کلن
شامگاه جمعه ۸ دسامبر/۱۷ آذر، بیست و نهمین فستیوال تئاتر ایرانی در شهر کلن آلمان گشایش یافت. برنامه افتتاحیه فستیوال سخنرانی مدیر آن، رقص شرقی و غربی رومنا رقصنده ایرانی و نمایشنامه "نسخه آزمایشی" به کارگردانی مهدی خانی‌پور را دربر می‌گرفت. فستیوال تئاتر ایرانی امسال به دلیل مشکلات گوناگون، محدودتر از سال‌های پیش برگزار می‌شود، اما زنان در آن نقش عمده دارند.
نتشر شده در:
برنامه‌های فستیوال با سخنرانی کوتاه بهرخ بابائی مدیر آن آغاز شد. وی که از سال ۲۰۱۸ به این‌سو در پی مرگ ناگهانی همسرش مجید فلاح‌زاده، نخستین و قدیمی‌ترین فستیوال تئاتر خارج از کشور را مدیریت می‌کند، اعلام کرد که برنامه‌ای برای برگزاری جشن سی‌امین سال فستیوال تسلیم اداره فرهنگ شهر کلن کرده و قصد دارد پس از برگزاری این جشن از مدیریت فستیوال کناره گیری کند.
به گفته بهرخ بابائی، در سال های اخیر که برگزاری فستیوال با دشواری‌های زیادی روبرو شد، بارها تصمیم گرفت آن را تعطیل کند، اما اصرار علاقمندان به تئاتر در کشورهای مختلف مانع از اجرای این تصمیم شد.
جایی برای همایش سالانه گروه‌های تئاتری
فستیوال تئاتر کلن با بیش از سه دهه پیشینه، هر سال به طور مرتب برگزار شده و تقریبا همه گروه های تئاتری ایرانی در آمریکا و اروپا دست‌کم یکبار تازه‌ترین کارهای خود را در آن به معرض تماشا گذاشته‌اند. امسال اما این فستیوال در گستره‌ای محدودتر از همیشه، در سه شب بر گزار می‌شود و تنها چهار نمایش و چند برنامه موسیقی در آن اجرا خواهند شد.
در نخستین شب، پس از مراسم گشایش که سیما بهمنش و نایومی العامری گرداننده آن بودند، نمایش نود دقیقه‌ای "نسخه آزمایشی" از گروه تئاتر کارن نروژ با کارگردانی مهدی خانی‌پور و بازیگری وی به همراه فرشته کاکی بر صحنه آمد که با استقبال گرم تماشاگران روبرو شد.
نسخه آزمایشی، روایت حال زوجی است که در یک بامداد برفی از خواب بیدار می شوند و وحشت زده شهر خود را خالی از هر موجود زنده ای می یابند. این نمایش تراژیک که متن روان و بعضا شاعرانه آن را علی حاتمی نژاد نوشته است، هنگامی اوج می گیرد که مرد نمایش، وقتی پس از خوگرفتن به تنهائی مطلق، در یک ایستگاه اتوبوس تنها موجود زنده ای را در حال لبخند زدن به خود می یابد، دستخوش وحشت می شود و او را می کشد. زن با شنیدن روایت مرد علیه او به پا می خیزد و از اینجا، کنش و واکنش های تندی میان دو شخصیت تنهای نمایش آغاز می شود. این کنش ها و واکنش های پرتنش و بعضا فیزیکی سرانجام آن دو را چنان از هم دور می کند که دیگر حضور سنگین و سرد یکدیگر را نیز احساس نمی کنند.
نمایش با افکت های ویدئوئی صحنه ای پوشیده از برف آغاز می شود و با همین صحنه به پایان می رسد. کار ویدئو را سیاوش خیرخواه و کار نور و صدا را محمد رضا رمضانی موفق انجام داده اند و در این کار توفیق نسبی داشته اند.
صحنه ای برای زنان
برنامه های بیست و نهمین فستیوال تئاتر کلن شنبه شب نهم و یکشنبه شب دهم دسامبر، 18 و 19 آذر، با اجرای نمایشنامه های "همه آن هائی که می شناسیم" با کارگردانی نیلوفر بیضائی از فرانکفورت، "بیم و امید" به کارگردانی فرشته ساداتی از برلین و "این ها می خوان لخت بشن" به کارگردانی منوچهر نامور آزاد از پاریس ادامه می یابد.
در برنامه گشایش فستیوال، بهرخ حسین بابائی اعلام کرد که امسال زنان با الهام از جنبش انقلابی زن زندگی آزادی، در برنامه های فستیوال نقشی عمده دارند. این نقش به ویژه در نمایش همه آن هائی که می شناسیم جلوه بیشتری دارد، زیرا همه نقش های آن به وسیله بهرخ حسین بابائی، ملیحه بابائی، مونا اکرمی و مرمر تاجیک اجرا می شوند.
داستان این نمایش در دوران جنبش اعتراضی "زن، زندگی، آزادی" اتفاق می افتد: مادری که دارای سه دختر است، در تهران در خانه نشسته و بدون دسترسی به اینترنت با نگرانی دست و پنجه نرم می کند، زیرا دخترانش برخلاف انتظار به خانه باز نگشته اند.
حضور هنرمندان افغانستانی
در نمایش "بیم و امید" نیز، علاوه بر فرشته ساداتی به عنوان کارگردان و زهرا ساعدی و سارینا محمدی به عنوان دستیاران وی، عاطفه، ریحانه و زهرا قدری، همراه با معصومه حیدری و زهرا موسوی بیشترین نقش‌ها را به عهده دارند. در کنار آن ها، باران هاشمی نیز مسئولیت نورپردازی را به عهده دارد و لیویا لوک به عنوان تهیه‌کننده معرفی شده است. کارگردان، تیم فنی و بازیگران این نمایش همه افغانستانی هستند.
"این‌ها می‌خوان لخت بشن" نام نمایشی است که به کارگردانی منوچهر نامور آزاد از پاریس پایان بخش برنامه های فستیوال امسال در شامگاه یکشنبه خواهد بود. در این نمایش کمدی، علاوه بر خود نامور آزاد، مرضیه علی‌وردی، علی کامرانی و حمید سیاح زاده ایفای نقش می‌کنند.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید