پیروز توله‌یوز ده ماهه و نماد امید ایرانیان بر اثر نارسایی حاد کلیوی تلف شد

«پیروز» توله‌یوز ده ماهه و فرزند ماده یوزپلنگی به نام «ایران» که به نماد امید جمعی ایرانیان و پایداری برای زیستن تبدیل شده بود، در اثر نارسایی حاد کلیوی جان باخت. تلف شدن پیروز، موجی از خشم و انتقاد را علیه سازمان محیط زیست ایران به دلیل فراهم نشدن امکانات کافی جهت حفظ جان و احیای گونۀ در حال انقراض یوزپلنگ ایرانی، برانگیخته است. دکتر ایمان معماریان دامپزشک فعال در حوزۀ حیات وحش در ایران، در گفتگوی اختصاصی با ار اف ای فارسی، به موضوع نارسایی حاد کلیوی پیروز و دلایل احتمالی تلف شدن این توله‌یوز ده ماهه، پرداخته است.

تلاش ها برای نجات پیروز بی نتیجه ماند AP - Alireza Masoumi

به گزارش رسانه‌های ایران، تلاش پزشکان در بیمارستان دامپزشکی برای نجات جان پیروز که از هفته گذشته به دلیل نارسایی کلیوی تحت درمان قرار گرفته بود، بی‌نتیجه ماند و این توله‌یوز ده ماهه تلف شد.

امیر مرادی رئیس بیمارستان دامپزشکی مرکزی ضمن تایید این خبر گفت که درمان‌های این چند روز موثر نبوده و از مردم ایران به این دلیل که نتوانسته‌اند پیروز را زنده نگه‌دارند، عذرخواهی کرد.

او شب گذشته از آغاز دیالیز پیروز خبر داده و گفته بود: «در پنج روز گذشته سعی شد شرایط آنزیم کلیوی و عوارض ناشی از بالا رفتن آن کنترل شود اما هر پیش فرضی متعاقب این اقدام برای ما محفوظ است حتی ممکن است حیوان را که اکنون شرایط مناسبی ندارد حین انجام دیالیز از دست بدهیم».

دکتر ایمان معماریان دامپزشک فعال در حوزۀ حیات وحش در ایران، در گفتگو با ار اف ای فارسی، به دلایل احتمالی تلف شدن پیروز پرداخت و گفت: «نارسایی حاد کلیوی معمولاً به صورت ناگهانی در اثر مواجهه با داروهای خاص یا مواد شیمیایی و یا عوامل مستعدکنندۀ دیگر در گربه‌سانان که کلیه های حساسی دارند، ایجاد می شود».

ایمان معماریان همچنین گفت: «در مورد دستگاه دیالیز، این اشتباه جدی سازمان محیط زیست بود که احتمالاً به دلیل عدم دانش فکر می کردند دستگاه دیالیز خاصی برای این حیوان وجود دارد در حالیکه تنها پروتکل‌های استفاده از دستگاه همودیالیز با انسانها متفاوت است».

اخیراً غلامرضا ابدالی مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط‌زیست ایران، دربارۀ علت انتقال پیروز به بیمارستان دامپزشکی، گفته بود: «به دنبال یبوست مزمن و مشکلات گوارشی، پیروز توله یوز نر بوستان پردیسان، با مشورت کارشناسان داخلی و خارجی، شامگاه جمعه پنجم اسفند به بیمارستان دامپزشکی مرکزی انتقال یافت».

غلامرضا ابدالی همچنین گفته بود: «با توجه به رادیولوژی، سونوگرافی و آزمایش‌هایی که انجام شد، موضوع انسداد روده‌ها که قبلا مطرح شده بود، منتفی شد اما مشکل دفع در سیستم گوارش وجود دارد، پارامترهای خونی و دفع حیوان نیز در آزمایشات لازم بررسی شد و اشکالاتی در کلیه و پارامترهای خونی مشاهده شد».

این در حالی است که از همان ابتدا کارشناسان معتقد بودند که چون پیروز از شیر مادر تغذیه نکرده است، بنابراین سیستم ایمنی بدنش آنطور که باید قوی نمی شود و در برابر بیماری ها شکننده و ضعیف خواهد بود.

بدرود پسر خوب ایران!

فراموش نمی‌کنیم که در دورانی سرشار از ظلم و غم و اندوه، عشق و شادی و لبخند را برای یک ملت به ارمغان آوردی. #پیروز 🖤 pic.twitter.com/vk2AA6SihE

— Kaveh Madani (@KavehMadani) February 28, 2023

علیرضا شهرداری  تیمارگر حیات وحش که به صورت شبانه‌روزی به مراقبت از پیروز می پرداخت و وظیفه حفاظت از این توله یوز را بر عهده گرفته بود، درباره دشواری‌های نگهداری از پیروز گفت: «از همان ابتدا مشکلات گوارشی در پیروز احساس می شد، در شرایط مناسب و با شیر مناسبی تغذیه نشده بود؛ در این مدت شیری رسیده بود که حامیان خارج از کشور فرستاده بودند البته وقتی پیتر کالدول به ایران آمد آن شیر را هم رد کرد و شیر جدیدی با خود آورد ما هم از این شیر استفاده کردیم، با این وجود کالدول گفت که هیچ شیری در دنیا مناسب یوزپلنگ نیست».

اخرین تصویر به جا مانده از پیروز در آغوش علیرضا شهرداری#پیروز #پیروز_ایران_رفت pic.twitter.com/MrZ3RXsY42

— ترنم بهاری (@taranom743) February 28, 2023

علیرضا شهرداری همچنین گفته است: «حتی یک بار به علت انجام عمل تنقیح، پیروز تا ۱۲ ساعت سرش را تکان نداد، آن زمان ۸۰۰ گرم بود و قدرت تحمل این فشار را نداشت، تا چند ساعت حتی یک قطره آب هم نخورد اما به مرور قطره قطره شیر خورد و جان گرفت اما بعد از مدتی دوباره تب کرد و تبش به ۴۰ درجه رسید و دوباره درمان آغاز شد و با پشتکاری که این توله داشت آن را هم پشت سر گذاشت».

اما با وجود تمام این سختی‌ها پیروز به ۱۰ ماهگی رسید و در تمام این مدت گویی تمام ایران همدل با تیمارگرش نگران وضعیت این توله بودند و مدام سلامتی این حیوان را دنبال می کردند.

#علیرضا_شهرداری ممنونیم ازت که ۱۰ ماه بی وقفه تمام وقت جان‌ات را برای پیروزمان گذاشته اید.

پیروز جان تو افتخار هزاران ایرانی هستی…‌ من از نزدیک ندیدمت اما تمام این ماه‌ها عکس های تو روی بکگراند گوشیمه. امید به پیروزی هستی برایم.
به امید خبر های خوب 🤍 #پیروز #مهسا_امينی‌ pic.twitter.com/b59dKp0GEj

— Mahimokhtari (@Sunhunterm) February 28, 2023

پیروز تنها بازمانده‌ از سه فرزند «ایران» و «فیروز» بود که با کوشش بی‌دریغ علیرضا شهرداری‌، به نماد امید و پایداری برای زندگی و غلبه بر انقراض تبدیل شد. این توله‌یوز که نامش حتی در ترانۀ اعتراضی «برای» شروین حاج‌پور نیز آمده، گویی فرزند همۀ ایرانیان بود که تنها پس از ۱۰ ماه زندگی، سرانجام در پی نارسایی کلیه تلف شد.

مرگ پیروز، موجی از خشم، اعتراض و انتقاد بر سازمان محیط ‌زیست ایران و دیگر نهادهای در پیوند با آن را در میان کاربران ایرانی شبکه های اجتماعی برانگیخته است که چرا امکانات درمانی و پزشکی برای حفظ جان و احیای گونۀ در حال انقراض یوزپلنگ ایرانی که با زحمت و دشواری بسیار در اسارت تکثیر و به‌چرخۀ زندگی وارد شده فراهم نشده است تا با چنین شرایطی که در همۀ این ماه‌ها پیش‌بینی‌ می‌شد، روبرو نشویم.

متاسفانه #پیروز رو از دست دادیم ...
حتی نتونستن از یه گونه ی در حال انقراض مراقبت کنن pic.twitter.com/ryijOnMGmx

— هومن •`(بلوچِ توئیتر) (@1realHooman) February 28, 2023

پیروز در اردیبهشت ماه سال جاری به همراه دو توله دیگر از جفتگیری ماده یوزپلنگی به نام «ایران» و یوزپلنگ نری به نام «فیروز»، به روش سزارین صحرایی در مرکز تکثیر یوز ایرانی در پارک ملی توران استان سمنان متولد شد. دو توله دیگر پس از چند روز تلف شدند و تنها «پیروز» باقی ماند. مدیرکل حفاظت محیط زیست سمنان، گفته بود که تولد آن‌ها نخستین پروژه «تکثیر در اسارت یوزهای ایرانی-آسیایی» در دنیا بود.

این در حالی است که از فعالان محیط زیست، نحوه به‌دنیا آوردن، نگهداری و تغذیه و درمان این توله‌ها را دلیل تلف شدن آنها می‌دانند.

اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت، زیرگونۀ موسوم به یوزپلنگ آسیایی (Acinonyx jubatus venaticus)  را یک زیرگونۀ به شدت در معرض خطر انقراض دانسته است. ایران یکی از آخرین کشورهای جهان است که یوزپلنگ‌های آسیایی هنوز در آن زندگی می‌کنند. کاهش آمار یوزپلنگ ایرانی به ۱۲ قلاده در سال ۱۴۰۰ در حالی رخ داده است که شمار این گونه منحصر به فرد در اواخر دهه ۸۰ حدود ۱۰۰ قلاده بود.

•