قاچاق وسیع لوازم آرایش ناسالم در بازارهای ایران، سلامت مصرف کنندگان را به مخاطره می‌اندازد

بنفشه سام گیس، روزنامه‌نگار مسائل اجتماعی، ضمن توضیح مخاطراتی که سلامت مصرف کننده لوازم آرایش را تهدید می‌کند، می گوید سازمان غذا و دارو هیچ مسئولیتی در این‌باره ندارد .

اینکه برخی رسانه‌های ایران ادعا می کنند که ایران یکی از بزرگترین مصرف‌کنندگان لوازم آرایش در جهان است، می‌تواند درست یا نادرست باشد، چرا که آماری در این‌باره وجود ندارد؛ ولی با اطمینان می توان گفت که ایران از پرخطرترین بازارهای لوازم آرایش تقلبی در دنیاست، چرا که در این‌باره به شواهد فراوانی می‌توان استناد کرد.

موضوع رواج فراوان خرید و فروش لوازم آرایشی در کشور و وفور چشم‌گیر فروشگاه‌های لوازم آرایش در شهرهای بزرگ و کوچک ایران، نکته ای نیست که بتوان آنرا انکار کرد.

آیا خرید و فروش وسائل آرایش و بهداشت، مثل اکثر کشورهای متمدن جهان، تحت کنترل مقامات بهداشتی کشور قرار دارد؟ متأسفانه پاسخ به این پرسش منفی است، چرا که این بازار پررونق و شکوفا در اکثریت موارد ناشفاف است و بکلی در چنبره منافع کسانی است که از بازارهای ناپیدای قاچاق بهره می‌گیرند.
این واقعیت تلخ باعث شده است که مصرف‌کنندگان لوازم آرایشی در موارد بسیاری، از خریدار به قربانی این کالاهای غیربهداشتی و گاه مضر و خطرناک تبدیل می‌شوند.

در گفتگویی با بنفشه سام‌گیس، روزنامه نگار کارشناس مسائل اجتماعی در تهران، وی ابتدا درباره حجم عظیم کالاهای آرایشی در کشور با استناد به "سازمان غذا و دارو" و نیز "ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز"، معتقد است که سالیانه حدود یک میلیارد و ۵٠٠ میلیون دلار لوازم آرایشی در ایران عرضه و مصرف می‌شود.
بگفته خانم سام‌گیس، از مجموع مبادلات بازار لوازم آرایش، دو سوم آن از طریق قاچاق وارد بازار مصرف کشور می‌شود. این در حالی است که حدود ٣٠ کارخانه علنی و قانونی تولید لوازم آرایش در ایران وجود دارد که بدلایل مختلف تنها با ۵٠ درصد ظرفیت خود کار می‌کنند و می‌توانند حداکثر ٢٠درصد بازار مصرف را تأمین کنند.

باید گفت که در ایران واردات قانونی کالاهای بهداشتی و آرایشی هم وجود دارد که البته ناچیز است و تنها ١۵درصد از مجموع نیازهای بازار را می‌پوشاند، در نتیجه اکثریت قابل توجه نیاز بازار را کالاهای قاچاق تأمین می کنند.

سام گیس توضیح می دهد که در میان کالاهائی که بصورت غیرقانونی وارد کشور می‌شوند، بخشی از فرآورده‌های آرایشی و بهداشتی توسط کارگاه‌های تولیدی زیرزمینی در خود ایران تهییه می‌شوند که فرآورده‌هایشان جذب بازار قاچاق می‌شود و از نظر کیفیت بسیار نازل و غیراستاندارد هستند و هیچ کنترلی هم بدلیل مخفی بودن بر آنها انجام نمی‌شود و قیمت‌های بسیار نازلی هم دارند.
"سازمان غذا و دارو" بصراحت اعلام کرده است که در مورد محصولات قاچاق هیچ مسئولیتی ندارد و هر اتفاقی که برای مصرف کننده بیافتد مسئولیت با خود اوست.
جالب اینجاست که در این وضعیت حیرت انگیز که شهروندان در مقابل سودجویان قاچاقچی بی‌سرپناه و بدون حمایت قانونی، دچار آسیب‌های فراوان و مخاطرات جدی می شوند، دولت در عین حال به برخی از شرکت‌های تجاری اجازه فعالیت در عرصه واردات لوازم آرایش می‌دهد.
بروایت بنفشه سام گیس هم اکنون ٨٠ شرکت تجاری وارد کننده لوازم آرایش در ایران، یطور قانونی فعالیت می‌کنند که نمایندگی ٢٦٠ شرکت لوازم آرایش در اروپا و در آسیای جنوب شرقی را بعهده دارند.
معنای این وضعیت این است که در ایران مسئولان که برای این تصمیم گیری‌ها معمولاً با موانع عقیدتی و مذهبی دست بگریبانند، آمادگی صدور مجوز برای تمام شرکت‌های تجاری لوازم آرایش را ندارند و تنها به بخش ناچیزی از آنها اجازه فعالیت می‌دهند؛ در نتیجه بخش عظیم فعالیت‌های تجاری و تولیدی در زمینه لوازم آرایش، به فعالیت‌های زیرزمینی، غیرقانونی، غیرقابل کنترل و در نتیجه ناپیدا تبدیل شده است. اولین قربانی این وضعیت ناسالم، میلیون‌ها مصرف کنندگان لوازم آرایش هستند که بر خلاف همه کشورهای متمدن، از حمایت نهادهای مسئول محرومند؛ مسئولانی که باید بازار حساس لوازم بهداشتی و ارایشی را کنترل کنند و با سوءاستفاده قاچاقچیان سودجو مقابله نمایند.

بنفشه سام گیس از قول پزشکان نقل می کند که در موارد متعددی شاهد بیماری های خطرناک پوستی بوده اند که قربانیان آن مصرف کنندگان لوازم ارایشی ناسالم هستند که بطور قاچاق و بدون هیچ کنترلی بازار را اشغال کرده اند.

به این گفتگو از طریق فایل صوتی گوش کنید.