تلسکوپ فضایی جیمز وب، نظریه‌های تکامل کهکشان‌ها را به چالش می‌کشد

دانشمندان با بررسی داده‌های تلسکوپ فضایی جیمز وب دریافته‌اند که کهکشان‌های مشابه کهکشان راه شیری ما، زودتر از آنچه دانشمندان انتظار داشتند شکل‌گیری خود را آغاز کرده‌اند.

این تصویر که که توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب گرفته شده است، یک پیش ستاره را در ابر تاریک(dark cloud) L1527 نشان می‌دهد. AP

مزیت اساسی تلسکوپ فضایی جیمز وب، توانایی آن در نگاه عمیق به گذشته است. این تلسکوپ با رصد بخش فروسرخ یا مادون قرمز طیف الکترومغناطیسی، می‌تواند نوری را که توسط جهان در حال انبساط منتشر شده و میلیاردها سال طول کشیده تا به ما برسد، ببیند. نگاه‌ تخصصی تلسکوپ فضایی جیمز وب به جهان، اخیراً شگفتی دیگری را نمایان کرده است. کهکشان‌های متعددی که شبیه راه شیری ما هستند، اما بین ٨‬ تا ١١ میلیارد سال قبل، یعنی زمانی که جهان بسیار جوان‌تر بوده، شکل گرفته‌اند.

نتایج تحقیقات جدیدی که توسط دانشگاه تگزاس در آستین (UT Austin) منتشر شده، رصد و مشاهدات تلسکوپ فضایی جیمز وب از کهکشان‌هایی با ستون‌های ستاره‌ای(stellar bars) و خطوط مستقیم ستاره‌ای را نشان می‌دهد که در زمانی که جهان هنوز بسیار جوان بوده، از مراکز کهکشان‌ها تا قرص‌های بیرونی‌شان کشیده شده‌اند. بنا بر بیانیه ای که توسط این دانشگاه منتشر شده، این کشف می‌تواند «دانشمندان را ملزم کند که نظریه‌های خود را در مورد تکامل کهکشان‌ها اصلاح کنند».

این کشف گواه دیگری بر قابلیت‌های خارق‌العاده تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا و گامی به سوی درک چگونگی پیدایش کهکشان‌هایی مانند کهکشان راه شیری است. این نخستین بار است که ستون‌های ستاره‌ای، در چنین کهکشان‌های جوانی مشاهده می‌شوند و مدل‌های موجود در مورد چگونگی شکل‌گیری و رشد کهکشان‌ها را به چالش می‌کشند. آنها همچنین ممکن است به اخترشناسان کمک کنند تا به سؤالات موجود در مورد کهکشان ها پاسخ دهند. پرسش هایی از قبیل چگونگی رشد سیاهچاله های کلان پرجرم در مراکز کهکشانی و اینکه چگونه کهکشان ها مواد کافی برای ساختن ستارگان را در مراکز خود دریافت می کنند. موضوعی که به عنوان «مشکل زنجیره تأمین» شناخته می شود. یکی از محققان ستاره‌شناس دانشگاه تگزاس می گوید که این ستون‌های ستاره‌ای می‌توانند مشکل زنجیره تامین در کهکشان‌ها را حل کنند.

برای درک بهتر به عنوان مثال، درست همانطور که ما باید مواد خام را به کارخانه‌ بیاوریم تا بتوانیم محصولات جدید تولید کنیم، یک ستون ستاره‌ای نیز گاز را با قدرت، به منطقه مرکزی، جایی که در آن این ماده با سرعتی ۱۰ تا ۱۰۰ برابر سریع‌تر از بقیه کهکشان به ستاره‌های جدید تبدیل می‌شود، انتقال می‌دهد. 

تلسکوپ فضایی جیمز وب (James Webb Space Telescope) عمدتاً برای مطالعه اخترشناسی فروسرخ طراحی شده‌ و  قدرتمندترین تلسکوپی است که تا به حال به فضا پرتاب شده‌ است. وضوح و حساسیت فروسرخ بسیار بهبودیافته، به آن اجازه می‌دهد تا اجرامی که برای تلسکوپ فضایی هابل (Hubble)، دور و کم نور هستند را، مشاهده کند. تلسکوپ فضایی جیمز وب وزنی برابر با نصف وزن هابل دارد اما مساحت آینه اصلی آن بیش از ۶ برابر آینه هابل است.