"آن دیگری" که مهدی کروبی می‌گوید، کسی جز آیت‌الله خامنه‌ای نیست-گفتگو با رضا علیجانی

مهدی کروبی، دبیرکل حزب اعتماد ملی و نامزد معترض به نتایج انتخابات پر مناقشه سال ۸۸، در نامه‌ای با بیان اینکه ظاهرا پایانی بر این حصر غیرقانونی و بی‌ضابطه و بر این همه خودسری نیست، نوشته است با این روند به نظر می رسد ملک الموت حضرت عزرائیل تعیین کننده سرنوشت آن باشد بدین روی که یا ما زودتر می رویم یا آن دیگری.

رضا علیجانی-فعال سیاسی ساکن پاریس DR

اگر چه چند سالی است که اصول‌گرایان از نقش شورای عالی امنیت ملی درباره حصر سخن گفته اند اما در موارد متعدد فرمان حصر به رهبر جمهوری اسلامی ایران یا قوه قضائیه منتسب می‌شد. محمدرضا باهنر، نائب رییس مجلس هشتم در بهمن ماه سا ۹۰ به خبرگزاری فارس گفته بود "برای محدودیت خانگی آقایان موسوی و کروبی آخرین نفری که راضی شد حضرت آقا بود. قوه قضائیه شش ماه زودتر می‌خواست این دو نفر را محدود کند".

اسماعیل احمدی مقدم، فرمانده وقت نیروی انتظامی، هم در سال ۹۱ در گفتگو با روزنامه کیهان درباره حصر گفته بود قرار آیت الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، مسئولیت حصر را شخصا به عهده گرفته است.

غلامعلی حدادعادل، رییس مجلس هفتم و از مشاوران آیت‌الله خامنه‌ای نیز اردیبهشت ماه سال ۹۲ چنین روایتی از علت حصر ارائه کرده بود: “حصر خانگی بهتر از این بود که به دادگاه کشیده می‌شدند، چون در آن صورت بدتر از این می‌شد، این که کار به آنجا نرسید نظر رهبری بود که حتی‌الامکان سخت‌گیری نشود".

آقای کروبی از سرنوشت حصر بی‌ضابطه و غیرقانونی در این نامه یاد کردند، این درحالی است که بارها در مورد حصر وی، همچنین، میرحسین موسوی و زهرا رهنورد تاکید شده است که هیچ جنبه قانونی و قضایی مراعات نشده است.

آقای کروبی همچنان دبیرکل حزب اعتماد ملی هستند که در این نامه از اعضا شورای مرکزی حزب اعتماد ملی خواسته تا با استعفای او موافقت کنند این دومین بار طی یک هفته است که آقای کروبی درخواست کناره گیری از دبیرکلی حزب اعتماد ملی را مطرح کرده است.

رضا علیجانی، تحلیلگر مسائل ایران، که او هم نسبت به رفع حصر از رهبران جنبش سبز ابراز ناامیدی می‌کند در گفتگو با بخش فارسی رادیو بین‌المللی فرانسه گفت: سابقه جمهوری اسلامی ایران در موارد پیشین حکایت از آن دارد که رفع حصر تا زمانی که فرد محصور در قید حیات بوده، تقریبا سابقه نداشته است از جمله موارد آیت‌الله کاظم شریعتمداری و آیت‌الله حسین‌علی منتظری که حصر آنان تا زمان مرگ ادامه یافت.