حق ایجاد تشکل های مستقل، مهم ترین مطالبه معلمان و کارگران ایران است

آغاز اعتصاب غذای مشترک دو فعال سندیکائی ، یکی اسماعیل عبدی سخنگوی کانون صنفی معلمان ایران و دیگری  جعفر عظیم زاده رئیس هیات  مدیره اتحادیه کارگران ازاد ایران در نوع خود بی سابقه است . بویژه اینکه با استقبال وسیع محافل سندیکائی معلمان و محافل کارگری مواجه شده است.

کارگران اعتصابی در ایران که نزدیک به سه سال حقوق عقب افتادۀ خود را طلب می کنند DR

در حالیکه امسال هم به هیچ یک از تشکل های مستقل کارگری اجازه برپائی تظاهرات خیابانی به مناسبت روز جهانی کارگر نداده اند ، علیرضا محجوب دبیر کل خانه کارگر اعلام کرد که برای تظاهرات تشکل های وابسته به خانه کارگر در روز دوازده اردیبهشت نیازی به گرفتن مجوز ندارد. بنظر می رسد که امسال هم همچون سال گذشته تنها نیروهای وابسته به خانه کارگر حق راهپیمائی داشتتند  و بدین سان هر چه بیشتر خود را بعنوان یک سندیکای دولتی تثبیت می کنند.
در این میان اعلام آغاز کردن اعتصاب غذا از سوی دو سندیکالیست زندانی بمناسبت هفته کارگر و هفته معلم ، یکی اسماعیل عبدی سخنگوی کانون صنفی معلمان ایران و دیگری جعفر عظیم زاده رئیس هیات مدیره اتحادیه کارگران آزاد ایران اقدام پر سر و صدائی است که در نوع خود بیسابقه بوده است. این بیانیه با واکنش مثبت گسترده ای در میان محافل سندیکائی کارگری و فرهنگی کشور روبرو شد.
این دو فعال سندیکائی در بیانیه خود خواهان رفع کلیه مشقات معیشتی و برقراری امنیت شغلی و حذف نابرابری های آموزشی و در دسترس قرار گرفتن امکانات تحصیلی رایگان و یک سان مطابق با استانداردهای پیشرفته شده اند . بعقیده آنها ضمانت برخورداری از این مطالبات حذف کلیه اتهامات امنیتی موجود در پرونده فعالین زندانی و ازادی آنها ، مختومه شدن پرونده های قضائی علیه معترضین به وضع موجود ، آزادی اعتراض و اعتصاب ، حق ایجاد تشکل های مستقل و ازادی عضویت در آنها می باشد.
علاوه بر تشکل های متعدد کارگری و نیز فعالان فرهنگی در استان ها و شهرستان های مختلف کشور که از مطالبات این دو سندیکالیست زندانی حمایت کردند ، شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور نیز با انتشار بیانیه ای به مقامات کشور هشدار داد و عواقب اعتصاب غذای دو رهبر سندیکائی معلمان (اسماعیل عبدی که از اول ماه مه اعتصاب غذا خواهد کرد و محمود بهشتی لنگرودی که از اول اردیبهشت اعتصاب غذا کرده است) را به عهده مقامات قضائی و امنیتی گذاشت.
بیانیه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور یاد آوری کرده است که چگونه در این سال ها نمایندگان صنفی آنها در جهت احقاق منزلت و معیشت فراموش شده خود صدایشان را بگوش مسئولان رسانده و در پاسخ ، مقامات با بی مبالاتی نسبت به مسئولیت خود راه زندان و تبعید را برای معلمان عدالت خواه هموار کرده اند.
بیانیه خاطر نشان کرده است که در چنین شرایطی سخن گفتن از گرامیداشت مقام معلم از سوی مسئولان و ترتیب دادن برنامه های رنگارنگ برای تجلیل از جایگاه معلم ...چیزی جز تحقیر آنان نخواهد بود.
در نشستی با غلام رضا غلام حسینی از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه و نیز ستار رحمانی عضو اتحادیه کالج ها و دانشگاهای بریتانیا ، درباره هفته کارگر و هفته معلم که در ایران بطور همزمان برگزار می شود ، گفتگوئی داریم که شما را به شنیدن آن دعوت می کنیم.
غلامرضا غلام حسینی (سندیکای شرکت واحد) درباره تظاهرات هواداران خانه کارگر در تهران عقیده دارد که این ها حتماً مجوز گرفته اند ولی نمی خواهند بگویند. ضمن آنکه سال گذشته افتضاحی بالا آوردند و در روز جهانی کارگر شعارهای راسیستی و نژاد پرستانه ای دادند و در سطح ایران و جهان با آنها برخورد تندی شد.
بعقیده غلامحسینی هر برنامه ای که خانه کارگر بخواهد تدارک ببیند و انجام دهد از نظر کارگران و فعالین کارگری یک بازی خیمه شب بازی بیش نیست. چنان چه در این سالها ی طولانی خانه کارگر ابزاری بوده است برای پایمال کردن حقوق کارگران .
غلام حسینی عقیده دارد که خانه کارگر در واقع یک حزب سیاسی است که خود را بعنوان نماینده کارگر معرفی می کند ، در حالیکه هیچ گونه نمایندگی از سوی کارگران ندارد.
غلامرضا غلامحسینی در این گفتگو داشتن امنیت شغلی ، حق داشتن تشکیلات مستقل کارگری ، برخورداری از حقوق کافی برای یک زندگی انسانی و سرانجام تحت تعقیب قرار نگرفتن فعالین کارگری را مهم ترین مطالبات کارگران بر می شمارد.
ستار رحمانی با اشاره به اطلاعیه مشترک دو فعال صنفی زندانی آقایان جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی ، عقیده دارد که اگر به مطالبات این دو نگاه کنیم، متوجه خواهیم شد که در بیشتر مطالبات – جز چند مورد کوچک – معلمان و کارگران مطالبات واحدی دارند.
رحمانی می گوید این بیانیه اهمیتش در این است که کارگران و معلمان بر سر خواسته های خود می توانند متحد شوند.
رحمانی درباره تشکل های کارگری دولتی نظری بسیار منفی دارد. او می گوید با وجود آنکه مصادف با روز جهانی کارگر است ولی تمام فعالین کارگری یا در خانه تحت کنترل قرار دارند و یا در زندانند و یا تحت تعقیب اند و یا از ترسشان نمی توانند به خیابان ها بیایند. اگر هم بخواهند جشنی بگیرند باید در خانه های کوچک و یا در پارک ها و یا در زندان ها بطور مخفیانه این کار را بکنند.
او از وجود بیانیه ای خبر می دهد که معلمان در حال جمع اوری امضاء برای آن هستند. آنها می خواهند در هفته معلم تمام مراسم دولتی را که قصد تجلیل از معلم را دارد ،تحریم کنند.
به این گفتگو گوش کنید.