چرا ماموریت کاوشگر "رزتا" از اهمیت منحصر به فرد برخوردار بود؟
نتشر شده در:
گوش کنید - ۰۹:۳۰
ماموریت کاوشگر "رزتا"، کاوشگر سازمان فضایی اروپا، به پایان رسید. فضاناو رزتا در سال ۲۰۰۴ به فضا و به سوی یک دنباله‌دار به نام "چوری" پرتاب شد. این فضاناو مسافت میان زمین و این دنباله‌دار را در طی ۱۰ سال پیمود و سپس ۲ سال با گردش به دور دنباله‌دار چوری ماموریت خود را برای ارسال داده‌های فضایی ادامه داد.
ماموریت کاوشگر رزتا بدلیل نخستین تلاش برای فرود بر روی سطح یک دنباله‌دار، نقطه عطفی در تاریخ اکتشافات فضایی است. داده‌های فضاناو رزتا، نه تنها جزئیات بیشتری را درباره دنباله‌دارها روشن می‌کنند بلکه اطلاعات بیشتری درباره خاستگاه منظومه خورشیدی و توسعه حیات بر روی زمین را نیز در اختیار دانشمندان قرار می‌دهند.
آژانس فضایی اروپا در سال ۱۹۸۶ با ارسال کاوشگر گیوتو برای مطالعه دنباله‌دار هالی، برای نخستین بار تصویری واضح از ترکیب و تکامل فیزیکی دنباله‌دارها بدست آورد. چند ماموریت فضایی دیگر نیز برای مطالعه دنباله‌دارها انجام شد اما در تمامی این ماموریت‌ها به یک بررسی اجمالی اکتفا شد.
فضاناو رزتا در ماموریتی که ۱۲ سال به طول انجامید با حمل ربات کاوشگر "فیلائه" و سپس آزادساختن آن به سوی دنباله‌دار، داده‌های بسیار بااهمیتی را برای دانشمندان بر روی زمین ارسال کرد. "فیلائه" از مجموعه‌ای از ابزار و دوربین‌هایی برخوردار بود که برای نخستین بار این امکان را به فضاناو دادند تا سطح محیط یک دنباله‌دار را مطالعه و اطلاعات باارزشی بدست آورد.
انرژی خورشیدی، نیروی محرکه موتورهای فضاپیمای رزتا بود. در حالیکه فاصله دنباله‌دار از خورشید در حال افزایش بود، فضاپیمای رزتا هم که به دور دنباله‌دار در حال گردش بود، از خورشید بیش از پیش فاصله می‌گرفت بنابراین با کمبود انرژی خورشیدی لازم برای به‌کار انداختن موتورهای خود روبرو بود. بدین‌ترتیب دانشمندان تصمیم گرفتند تا رزتا را بر روی دنباله‌دار فرود آورده و به این ماموریت پایان دهند.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید