به هنگام برگزاری هفدهمین فستیوال فیلم بوسان در کره جنوبی که یکی از مهمترین ویترین های سینمای اسیا به شمار می آید و از روز 4 تا 13 اکتبر برگزار می شود، فیلم تازه محسن مخملباف به نام "باغبان" و پنج فیلم دیگر که در مرحله پست پروداکشن قرار دارند و توسط صندوق سینمای آسیا مورد حمایت قرار گرفته اند به نمایش در می آید.
فیلم باغبان در شهرهای حیفا و بیت المقدس در کشور اسرائیل ساخته شده و افزون بر جشنواره پوسان، همزمان ، در روز 9 اکتبر،در جشنواره بیروت به نمایش در خواهد آمد
"مخملباف فیلم هاوس" درمورد موضوع فیلم باغبان می نویسد : "موضوع این فیلم جدلی است بین دو نسل ایرانی بر سر نقش مثبت و منفی ادیان.
فیلم باغبان در عین حال سیری است در اندیشه و آئین بهائی. دینی که حدود ۱۷۰ سال پیش در ایران آغاز گردید و در سراسر جهان گسترده شد .
محسن مخملباف می گوید:"بسیاری از ما ایرانیان از انواع اندیشه ها و آئین ها و ادیان هندی، چینی، ژاپنی با خبرتریم، تا از اندیشه ها و آئین هایی که خاستگاه شان ایران بوده است. شاید سانسور، این چنین خواسته است. فیلم باغبان برای شکستن این سانسور است."
محسن مخملباف و پسرش میثم هر کدام نقش نسلی را در باغبان بازی می کنند.
هشت طرح دیگر که در مرحله سناریو نویسی هستند نیز در فستیوال فیلم بوسان از این کمک بهره خواهد گرفت. 17 فیلم دیگر توسط صندوق شبکه مستند سینمای آسیا حمایت خواهند شد.
فستیوال "بوسان" در اقدامی نادر، "کیم گوانگ هون"، یک کارگردان اهل کره شمالی و هنرپیشگان فیلمش را به فستیوال دعوت کرده است.
این فیلم " رفیق کیم به پرواز در می آید" نام دارد وگوشه چشمی است به "کیم جونگ ایل"، رهبر پیشین کره، که در ماه دسامبر 2011 در 69 سالگی در گذشت و بسیار از پرواز با هواپیما می ترسید. او در عین حال بسیار به سینما علاقمند بود. این فیلم که دو کارگردان انگلیسی و بلژیکی هم دارد و یک کمدی است در "پیونگ یانگ" فیلمبرداری شده است.
در این فیلم یک زن معدنچی که میخواهد آکروبات باز شود، توسط یک آکروبات باز سیرک دولتی مورد تمسخر قرار می گیرد. اما همین شخص کم کم به این زن دل می بندد...
نظر به این که هیچ راه ارتباط رسمی بین کره جنوبی و شمالی وجود ندارد، این دعوت نامه توسط "نیکلا بونر"، دومین کارگردان و در عین حال رئیس یکی آژانس مسافرتی که تورهای بسیار محافظت شده به کره شمالی ترتیب می دهد، به مسئولین ارائه شده است.
این فیلم چندی پیش در فستیوال تورنتو به نمایش در آمد.
بزرگداشت از بهمن قبادی در فستیوال "تسالونیکی"
فستیوال شهر "تسالونیکی" دریونان، در 53 امین برگزاری خود از سه شخصیت سینمائی بزرگداشت به عمل می آورد که در میان آنها نام بهمن قبادی دیده می شود.
دو کارگردان دیگر، "اکی کاریسماکی" فنلاندی و "آندرآس دره سن" آلمانی هستند.
فستیوال "تسالونیکی" در توجیه این بزرگداشت می نویسد : " کارهای بهمن قبادی از قومی که به آن تعلق دارد الهام می گیرد. او از مبارزه مردم کرد، فرهنگ و موسیقی سر زنده آنان صحبت می کند. فیلم های وی همچون فرشی هستند که توسط شخصیت های نیرومند، آهنگ های قوی، افسانه های کهن و تصاویر بسیار زیبا بافته شده است. همه این ها با داستان زندگی خود قبادی وهم قومانش در هم آمیخته اند. و همانگونه که خود کارگردان می گوید : این داستان یک مبارزه و در نهایت یک امید است ".
گفتنی است که آخرین فیلم بهمن قبادی، "فصل کرگدن" با شرکت بهروز وثوقی و مونیکا بلوچی، هم در این فستیوال، که از روز 2 تا 11 نوامبر برگزار می شود، به نمایش در می آید.
شیرین نشاط در شب "سفید"
در شب 6 اکتبر، امشب تا صبح، شب زنده داران خواهند توانست، پاریس را ازشرق تا غرب بپیمایند و برنامه هائی را که در نقاط مختلف حاشیه رودخانه سن برای آنهاتهیه دیده شده را دنبال کنند.
امسال برای یازدهمین برگزاری خود، برنامه "شب سفید" که منظور شبی است بدون خواب، هر دو راه ساحل رودخانه سن به روی اتومبیل ها بسته شده در اختیار پیاده رو ها قرار داده میشوند. برخی از ساختمانهای ساحل این رودخانه که به روی عموم باز نیست، درهای خود را خواهند گشود. از جمله آنها سالن شورای اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی پارلمان فرانسه است.
هنرمندانی ازنسل ها وملیت های مختلف، کارکشته ویانوپا، هنر خود را ارائه می دارند. به عنوان مثال، گروه "دکور سونور"، در دانشگاه "ژوسیو" یک باغ موسیقی برپا می کنند و "ژاکلین دوریاک" بخاری را که از کارخانه ای در حاشیه پاریس نزدیک به محله سیزدهم بیرون می آید به رنگ های مختلف در می آورد. برادران "ریپولن" در محله "له هال" اشیاء فلزی سنگینی را به جرثقیل هائی که برای تغییر کاربرد بخش فورم این محله در حال کارند، می بندند و از آنها آثاری چون آثار "کالدر"، هنرمند بنام در اشل بزرگتر به وجود می آورند. "خولیو لو پارک"، هنرمند دیگر، ستون "ابه لیک" در میدان کنکورد را با نوری خاص خواهد پوشاند. "میشل بلازی"، کف سفیدی را، در اشاره ای نمادین به افراط جوامع ما در مصرف، بر روی زمین شهرداری محله چهارم پاریس خواهد ریخت. بر روی پایه های پل زیبای "الکساندر سوم" یک چیده مان ویدئوی نصب می شود.
در طول ساحل سن هم در فواصل مختلف، شماری از داوطلبانی که به دعوت شهرداری پاریس پاسخ داده اند، به رقص خواهند پرداخت.
موسیقی و پرفورمانس های دیگر هم فراموش نشده اند و از جمله در ایستگاه راه آهن "اوسترلیتس" سه برنامه خاص پیش بینی شده است.
جالب تر از همه این که چیده مان ویدئوئی "فائزه"، ساخته سال 2008 شیرین نشاط، در محل حراجی هنری بنام "کریستیز" در پاریس که در های خود را به مناسبت "شب سفید" به روی عموم می گشاید، به نمایش در خواهد آمد.
این اثر ویدئوئی توسط بنیاد "فرانسوآ پینو"، میلیاردر بنام، به "کریستیز" امانت داده شده است.
در این ویدئو، زنی را می بینیم که پس از تجاوز جنسی و عدم امکان ازدواجش، کم کم دچار دیوانگی می شود.
بازدید کنندگان می توانند از ساعت 19 تا 2 بامداد از محل "کریستیز" بازدید کنند.
"فیلم های کوتاه پاریس"
از روز 4 تا 7 اکتبر، برای هشتمین بار، فستیوال فیلم های کوتاه پاریس به نام "پاریس به جلو می دود"، که با کلمه "کوتاه" در فرانسه بازی شده که هم می توان به معنای کوتاه و هم به معنوان دویدن باشد، در سینما "ده سینه آست" در خیابان کلیشی پاریس برگزار میشود.
طی این چهار روز در 8 بخش مسابقه ای، بین 60 تا 80 فیلم ارائه می گردد که از میان 1200 فیلم ارسالی برگزیده شده اند. یک سئانس نمایش فیلم هم در فضای آزاد در محله 17 ام پیش بینی شده است.
علت گزینش سینما "ده سینه آست" در این است که این سینما در چهار راه چهار محله پاریس قرار گرفته و همواره به فیلم های کوتاه و نو گرا توجه بسیاری داشته است.
افزون بر نمایش فیلم، کنفرانس ها، جشن ها و دیدارهائی با سینما گران پیش بینی شده که می تواند برای همه علاقمندان به فیلم های کوتاه جالب باشد.
یک سئانس نیز به فیلم هائی در مورد موسیقی اختصاص داده شده و یک جایزه به موسیقی یکی ازاین فیلم ها داده خواهد شد.
"بهار چند ساعته" پیش از زمستانی طولانی
با دیدن نام فیلم "بهار چند ساعته"، ممکن است تصور کنیم با یک فیلم عاشقانه و یا امیدوار کننده روبرو هستیم. اما چنین نیست بلکه با موضوعی حساس پیرامون مرگ خود خواسته یا "اوتانازی" روبرو می شویم. این فیلم که توسط "استفان بریزه"، کارگردان فرانسوی ساخته شده، با آرامش و دقت بسیار ماجرای یک مادر و پسر را به نصویر می کشد که به علل گوناگون از یکدیگر دور شده اند. پسر پس از گذراندن 18 ماه در زندان و به هم خوردن زندگی عاشقانه اش، به ناچار به خانه مادر باز می گردد. و در آنجاست که بیینده با روابط سردو خشونت بار این دو آشنا می شود. پسر که قادر نیست کاری بیابد و به هر کاری هم تن در نمی دهد، با خشونت به گله های آرام مادرش که هرگز هیچ گونه احساسی به او نشان نداده، پاسخ می گوید. اما روزی در می یابد که مادرش سخت بیمار است و تصمیم گرفته در صورت وخیم شدن وضع مزاجی اش و پیش از زمین گیر و محتاج شدن به سویس برود و به کمک انجمنی که خواستاران پایان دادن به زندگی را همراهی می کند، خود کشی کند. او سپس پسر خود را هم وارد ماجرا می کند و سر انجام پسر، بهت زده، ناچار می شود به خواست مادرش تن در دهد. ولی آیا مرگ این دو را به یکدیگر نزدیک می کند ؟
این فیلم که با بازی بسیار خوب "ونسان لندون" و "هلن ونسان" ، بسیار کوبنده و تأثیر گذار می شود، ما را بدون استفاده از موسیقی غمگین کننده وتنها با صدای طبیعی محیط ونفس کشیدن ها به دور میزی می نشاند، که بر روی آن شیرینی و قهوه سرو می شود اما موضوع صحبت چگونگی پایان دادن به زندگی است...
"استفان بریزه" در مورد این که چگونه به این موضوع علاقمند شده می گوید : چند سال پیش یک مستند در شبکه "آرته" درموردمردی دیده که به کمک این انجمن به زندگی خودپایان می دهد.
"ونسان بریزه" که در سال 1966 به دنیا آمده و پیش تر یعنی از سال 99 تا کنون با چهار فیلمی که ساخته، راه خود را از دیگران وشیوه های رایج جدا کرده است، میخواهد با فیلم هائی که می سازد به دل مردم رخنه کند. به هر حال او توانسته در یک ساعت و نیم، با فیلم "بهار چند ساعته" در تماشاگر این فکر را به وجود آورد که در زندگی فرصت ها را نباید از دست داد تا به هنگام مرگ بر آنها گریه نکنیم.
"کلینت ایستوود" و حمایتش از "میت رامنی"
پیش از برگزاری نخستین بحث نلویزیونی "باراک اوباما"و "میت رامنی"، کاندیدای حزب جمهوری خواه که رسانه ها، با شگفتی بسیار او را پیروزمند این بحث خواندند وگفتند که "اوباما" حضور چندان چشم گیری از خود نداشته است، "کلینت ایستوود"، به هنگام کنگره جمهوری خواهان در "تامپا"، وارد میدان شد و برای دفاع از "رامنی" ، با یک صندلی خالی به گفتگو پرداخت و آن را "جناب رئیس جمهور" خطاب کرد وسپس در یک گفتگوی تلفنی ساختگی با "اوباما"، گفت : همه چیز طبق برنامه پیش می رود، آقای رئیس جمهور". البته مطالبی هم که عنوان کرد که پرت به نظر می آمد و چندان خطی منطقی نداشتند.
این پادرمیانی و مزه اندازی "کلینت ایستوود" بسیاری را شوکه کرد چرا که او از مردی حمایت نمود که به گفته رسانه ها، بسیار محافظه کار است و "رونالد ریگان" در کنار او شخصی پیشرو و مدرن به شمار می آید !!
البته "باراک اوباما" هم آرام ننشست، منتها با زیرکی کامل و گفتن این که "افسانه بزرگ" هالی وود را تحسین می کند، شوی بی معنای "کلینت ایستوود" را خنثی کرد و روزنامه نگاران را به جان او انداخت. این کار "کلینت ایستوود" او را در میان هم حرفه ای هایش ایزوله کرد چرا که همه می دانند که هالی وود تقریبأ یکپارچه از اوباما حمایت می کند.
"تلگراف" از تاجیکستان
همانگونه که در برنامه ی در پیوند بافستیوال شهر آلماتی در قزاقستان گفته شد، تاجیکستان، یکی از کشورهای کم تولید درزمینه سینما، چه در زمان شوروی سابق و چه پس از فروپاشی آن، دو فیلم در این فسیتوال داشت که از کیفیت بسیار بالاتری نسبت به دیگر فیلم های آسیای میانه برخوردار بودند. پیرامون "توافق ضمنی"، ساخته فرهاد عبدالایف، صحبت رفت و گفتگوئی نیز با وی انجام گرفت. اما به فیلم "تلگراف"، اولین فیلم بلند "اسکندر عثمان اف"، تنها به کوتاهی اشاره شد.
در این فیلم که داستان بازگشت یک جوان به روستای زادگاهش در نزدیکی خجند و تضاد میان زندگی شهری وروستائی را به تصویر می کشد، "اسکندر عثمان اف" از ازدست دادن ارزش های انسانی، که او به روستا نسبتشان می دهد، با طنز و ریز بینی صحبت می کند.
گفتگو با اسکندر عثمان اف
جوان نامبرده که در شهر دوشنبه، پایتخت تاجیکستان، درتآتر کار می کرده نامزدی نیز دارد،پس از بازگشت به روستا و دیدن دوباره مادر و اهالی آن، دیگر نمی تواند در قالب شهری اش فرو رود.
این رفت وبازگشت مارا باشماری از سنت های روستاها که بسیار پایا هستند و دگرگونی شهرها و مدرنیسم هنوز به آنجا نرسیده است، آشنا می کند.
نظر به این که داستان را خود کارگردان نوشته و خود نیز از روستا به شهر رفته است، از او پرسیدم آیا این داستان برگرفته است از زندگی شخصی وی ویا کسان دیگری که به او نزدیک بوده اند ؟
اسکندر عثمان اوف به این اشاره دارد که سینماگران یا کسانی که می خواهند وارد این کار شوند، نمی دانند چه نهاد دولتی و یا خصوصی می تواند در این راه آنها را یاری کند. در حالی که این کمک ها در قرقیزستان و قزاقستان انجام می گیرد واز این رو سینمای این دو کشور در حال پیشرفت است. در ازبکستان نیز استودیوهای خصوصی وارد کار شده اند که این به پیشرفت سینمای این کشور بسیار کمک می کند.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید