زنان در نقاشیهای "مرجان ساتراپی" و عکسها، فیلمها و ویدئوهای "شیرین نشاط" در پاریس
نتشر شده در:
گوش کنید - ۱۷:۱۴
نام دوزن هنرمند ایرانی، "شیرین نشاط" و "مرجان ساتراپی"، در پیوند با حضورشان در صحنههای مهم هنر اروپا بار دیگر مطرح گردید.
نام "مرجان ساتراپی"، برای کسی ناشناخته نیست و پس از موفقیت چشمگیر او در آغاز کارش به عنوان نویسنده و نقاش داستانهای مصور، در فستیوال مهم داستانهای مصور شهر "آنگولم" با سری «پرسپولیس»، این هنرمند خستگیناپذیر و کنجکاو به شماری زمینههای دیگر هم سرزد و در آنها موفق بود.
آخرین آنها، نمایشگاهی است تک نفره از آثار نقاشی وی که برای اولین بار از روز ۳۰ ژانویه تا ۲۳ مارس در گالری "ژروم دو توآر مون" در پاریس، برگزار خواهد بود.
دراین نمایشگاه، ۲۱ تابلو به نمایش گذاشته شده که همگی پرتره هستند و بیشتر پرتره زنان.
این پرترهها بیشتر اندرون را نشان میدهند و گرچه خود مرجان ساتراپی میگوید کارهای اندرونی "بالتوس" را میپسندد.
اما جداسازی هندسی فضا و رنگها کارهای "ادوارد هوپر" را نیز به یاد میآورند که فردا شب نمایشگاه بسیار بزرگ او در موزه "گران پاله" به پایان میرسد؛ از این رو برای کسانی که موفق به دیدن این نمایشگاه استثنائی نشدهاند، تمام شب شنبه به یکشنبه موزه باز خواهد بود.
برگردیم به آثار مرجان ساتراپی که در آنها شخصیتها بیش ازآنکه بخواهند در حالتی ثابت بنشینند و مثل عکاسی از آنها عکس گرفته بشود، بیشتر به نظر میآید درحال بازگو کردن ماجرائی هستند، شیطنت میکنند و یا دسیسه میچینند. بنابراین بیننده با دیدن آنها خود به ساختن سناریو میپردازد.
گفتنی است که در آغاز، در سال ۲۰۰۰، مرجان ساتراپی نخستین بخش «پرسپولیس» را منتشر کرد و جایزه بهترین سناریو را در "آنگولم" درسال ۲۰۰۱ ربود، سپس سه جلد دیگر به چاپ رسید و سرانجام از آن فیلم انیمیشینی بیرون آمد که جایزه هیأت داوران فستیوال "کن" را در سال ۲۰۰۷ از آن خود کرد. چند داستان دیگر، از جمله «برودری» و «خورشت آلو ومرغ» هم به این مجموعه پیوست و از دل این آخرین تیتر، یک فیلم سینمائی بیرون آمد که در بخش مسابقهای فستیوال فیلم "ونیز" گنجانده شد.
این حرکت رو به پیش همچنان ادامه یافت و نام مرجان ساتراپی با آثاری دیگر که برای رخدادهای گونه گون آفریده شده بودند دررسانهها ماندگار شد.
به مناسبت نخستین نمایشگاه تک نفره آثار نقاشی وی، از مرجان ساتراپی پرسیدم، ظاهرأ همان شخصیتهای داستان
گفتگو با مرجان ساتراپی
مصورهای او که همگی در مجموع معرف اعضای خانوادهاش بودند، حاضر نیستند او را ترک کنند؟ و چرا زنان را به تصویر میکشد؟
این دیدار همچنین به من امکان داد از مرجان ساتراپی در مورد فیلمی که قرار است در هولیوود بسازد و همچنین فیلم «باند خوتا» یا گروهی که نامش با حرف "خ" آغاز میشود و از روز ۶ فوریه اکران خواهد شد بپرسم.
شیرین نشاط با پرترههای خود نگاهی به زنان شرقی میافکند
روز ۳ فوریه، فردا یکشنبه در ساعت ۱۵ بعد از ظهر، موزه "لوور" دیداری را با شیرین نشاط برنامه ریزی کرده که طی آن شماری از آفرینشهای این هنرمند، اعم از عکس، ویدئو، بخش هائی از فیلمهایش، «اوج»، «بیقرار» و «زنان بدون مردان»، به نمایش گذاشته میشوند تا به کمک آنها این هنرمند بتواند تصویری از زن شرقی را نشان دهد که بگفته او، نمیخواهد نقش قربانی را بازی کند بلکه میخواهد علیرغم چادری که بر سر دارد، اراده و سر سختی خود را نشان دهد.
شیرین نشاط، پس از این برنامه برای شرکت در ژوری فستیوال برلن- "برلیناله"، به این شهر خواهد رفت.
فستیوال سینماهای آسیای شهر "وزول" و سینمای ایران
ما همه ساله درباره فستیوال "سینماهای آسیا"ی، شهر"وزول"- در شرق فرانسه، که نوزدهمین برگزاری خود را از روز ۵ فوریه آغاز میکند و در روز ۱۲ فوریه به پایان خواهد رسید، سخن گفتهایم.
این فستیوال که از نوزده سال پیش، سینمای آسیا را به اهالی شهری کوچک در شرق فرانسه شناسانده و کم کم نامی در میان فستیوالها برای خود پیدا کرده و بسیاری برای شرکت در آن راهی طولانی را میپیمایند، امسال نیز نمایندگانی از سینمای ایران در بخشهای مختلف خود دارد.
در میان ۱۷ فیلم بخش مسابقهای داستانی ومستند که "چهره هائی از سینماهای آسیا" نام دارد، فیلم «پذیرائی ساده» ساخته "مانی حقیقی" دیده میشود.
گفتنی است که فیلم «تلگراف» ساخته "اسکندر عثمان اوف" از تاجیکستان و طبیعتأ به زبان فارسی در این بخش گنجانده شده است.
"باران کوثری"- هنرپیشه سینما، عضو هیأت داوران بخش مسابقهای فیلمهای داستانی است که ریاست آن به عهده "گارین نوگروهو"- کارگردان اندونزیائی، خواهد بود.
سینماگر افغان- "صدیق برمک"، که فیلمهایش «اسامه» و «جنگ تریاک»، چه در افغانستان و چه در بیرون از کشور بسیار موفق بودند، عضو هیأت داوران "نت پاک" (شبکه برای ارتقا سینمای آسیا) خواهد بود.
در بخش موضوعی این فستیوال که امسال "بر روی جادههای آسیا" نام گرفته، فیلم «کافه ترانزیت» ساخته "کامبوزیا پرتوی"، «نیو مانگ» و «زمانی برای مستی اسبها» ساخته "بهمن قبادی" و همچنین «سوگ» ساخته "مرتضی فرشباف" به نمایش در میآیند.
در همین بخش فیلم «یول» (جاده) ساخته "داره جان عمربایف"- کارگردان قزاق، که درسال ۲۰۰۱ ساخته شد و دربخش نوعی نگاه فستیوال "کن" به نمایش درآمد، شرکت دارد. "جمشید عثمان اوف"- کارگردان دیگر تاجیکستان، در این فیلم نقش آفرینی میکند.
برای تماشاگران خردسال، فیلم ۶ بخشی انیمیشن ایرانی «تصویر خانواده» ساخته "محمد علی سلیمانزاده"، "مرتضی احدی" و "مهین جواهریان"، به نمایش گذاشته میشود.
نگاهی به سینمای اندونزی
سینمای اندونزی از آن سینماهائی است که با سرنوشتی غریب روبرو شده است، از یک سو سینماهائی که میتوانستند فیلمهای ۱۶ و ٣٥ میلیمتری را نشان دهند همگی دیجیتال شدهاند و از این رو سینمای سنتی و قدیمی این کشور که در زمان استعمار هلند و ورود دوربین و تجهیزات سینمائی در اواخر قرن نوزدهم پای گرفت از دور خارج میشود؛ از سوی دیگر پس از فراز و نشیبهای تاریخی، صنعت سینما طی ده سال اخیر بسیار پربار شد و اندونزی توانسته حدود ۱۰۰ فیلم در سال تولید کند:
شماری از سینماگران مستقل هم راه مبارزه با سانسور را درپیش گرفتند و در فیلمهای خود به تمهائی پرداختند که جزو خط قرمزها به شمار میآمد، ازجمله روسپیگری، همجنس گرائی و مذهب. آنها این فیلمها را در مکانهای آلترناتیو، مؤسسات فرهنگی سفارتخانهها ویا فستیوالهای جهانی نشان دادند تا از این راه صدا و سخنشان را به گوش همه برسانند.
دهمین سالگرد مرگ "لسلی چونگ"
سال ۲۰۱۳، دهمین سالگرد مرگ "لسلی چونگ"- هنرپیشه بزرگ هنگ کنگی است که در اوج موفقیت در ۴۶ سالگی به شکلی دردناک در گذشت.
او که در بیش از ۴۰ فیلم، بین سالهای ۱۹۷۸ و ۲۰۰۹ و در همه ژانرها، از جمله "اروتیک" و فیلمهای مولف نقش آفرینی کرده بود، خود را از پنجره اتاق طبقه ۲۴ام هتل "ماندارن" به بیرون پرتاب کرد.
گفته میشود که بازی در فیلم «احساسات درونی» که در آن او نقش روانکاوی را بازی میکرد که نمیتوانست از شبح یک عشق خود را رها کند، لسلی چونگ را در افسردگی عمیقی فروبرد و این افسردگی او را به خودکشی وا داشت.
در مروری کوتاه بر کارنامه هنری او در مییابیم که فیلمهای «سندیکای جنایت» ساخته "جان وو" در سال ۱۹۸۶ و «سرخ» ساخته "استانلی کوان"، به او امکان دادند گستره توانائی خود در بازیگری را نشان دهد. در نخستین فیلم، او نقش مردی با جنبههای بسیار مردانه اما در عین حال شکننده و در فیلم دوم، شخصیتی دوگانه و ضعیف را بازی میکرد. اما با بازی در فیلم «خداحافظ معشوقه من» ساخته "چن کی گه" که در سال ۱۹۹۳ نخل طلای "کن" را ربود به شهرت جهانی دست یافت.
به منظور بزرگداشت لسلی چونگ، هنرپیشه بزرگی که در عین حال چندان شناخته شده نیست، فستیوال "سینماهای آسیا" تصمیم گرفت با گردآوری ١٠ فیلم مهمی که او در آن نقش آفرینی کرده بود، بار دیگر خاطره تماشاگران را تازه کند و یا به شماری دیگر بشناساند. در میان این ١٠ فیلم، ٨ عدد از آنها ساخته استادان سینمای هنگ کنگ هستند که برخی از آنها دیگر در چرخه پخش قرار ندارد و ٢ فیلم دیگر فیلم هائی هستند که در فرانسه دیده نشدهاند.
سدمین (صدمین) سالگرد سینمای هند
در سال ۱۹۱۳، هند نخستین فیلم بلند خود را نشان داد. این فیلم که«راجا هریش چاندار» نام داشت، از اسطورههای هندی گرفته شده بود، و نظر به اینکه هند کشور اسطورههای "مها باراتا و رامایانا" ونیز نمایشهای مردمی پر از رقص و آواز است، هنر هفتم به خوبی در دل مردم این کشور جای گرفت و همه میدانند که هند همه ساله کیلومترها فیلم تولید میکند.
سینمای هند علیرغم تصویری که از خود میدهد، یعنی تصویر کشوری که تنها فیلمهای تجاری میسازد، بسیارگونهگون است و این چیزی است که فستیوال "سینماهای آسیا" میخواهد در سدمین سالگرد سینمای هند، با نشان دادن ١٠ فیلم مهم تاریخ سینمای این کشور، نشان دهد. طبیعتأ در صدر آنها همین فیلم سال ۱۹۱۳ قرار میگیرد که در سال ۲۰۰۸ مرمت شده است.
فرانسه زبانی در آسیا: ارمنستان و استودیوهای این کشور
از پنج سال پیش بدین سو، فستیوال "سینماهای آسیا" تصمیم گرفت از تولیدات سینمائی پنج کشور آسیائی که در آنها زبان فرانسه جائی ویژه دارد حمایت کند.
نظر به اینکه ارمنستان در اکتبر سال ۲۰۱۲ عضویت رسمی سازمان بین المللی فرانسه زبانی را بدست آورد، فسیتوال شهر "وزول" لازم دید بخشی را به سینمای این کشور اختصاص دهد. بنابراین تصمیم گرفت آثار "سرگئی پاراجانف"- سینماگر بنام «پرندگان آتش، سایات نوا، رنگ انار» و شماری از شاهکارهای تولید شده توسط استودیوهای "ارمن فیلم" را نشان دهد
در پایان بد نیست بگویم فستیوالی که نوزده سال پیش، به همت یک زوج علاقمند به سینما، "مارتین و ژان مارک تروآن"، پیرامون "سینماهای آسیا" در شهر کوچکی به نام "وزول"- در غرب فرانسه، بر پا شد و در آغاز به ابتکار "کلوب علاقمندان به سینما" و به شکلی محدود کار خود را آغاز کرد. این فستیوال امروز به فستیوالی تبدیل شده که همه کارگردانان سرشناس را به سوی خود میکشاند. از جمله آنان "هوسیاسین"- کارگران تایوانی، "جعفر پناهی" و "ماساهیرو کوبایاشی"- ژاپنی و "استانلی کوان"- چینی، هستند.
فستیوال "سینماهای آسیا" تاکنون همه ساله جای خاصی را به سینمای ایران و هنرمندان ایرانی داده است. از جمله بزرگداشتی است که در سال ۲۰۰۵ از "عزت اله انتظامی"- هنرپیشه بزرگ ایرانی به عمل آورد.
گفتنی است که شهر "وزول" در مجموع ۱۷هزار نفر جمعیت دارد که با جمعیت حومهاش به حدود ۳۰ هزار نفر میرسد. این در حالی است که سال گذشته حدود ۳۰ هزار نفر برای دیدن فیلم هائی که از کشورهای دور دست میآیند به فستیوال آمدند.
سالنهای سینما همواره و تقریبأ در تمام ساعات روز پر است و کسانی که در سالهای آغازین پیشبینی میکردند ٢ و یا ٣ فیلم آنهم به دلیل زیر نویسشدن فیلمها و یا نشناختن کشور تولید کننده آن بروند، در سالهای اخیر مرخصی میگیرند و همچون منتقدان فیلم روزی ۴ یا ۵ فیلم میبینند و بیشتر آنها تبدیل به منتقدانی چیره شدهاند.
میتوان گفت این موفقیت تا حد زیادی از صدقه سر "جعفر پناهی" ممکن شد که ریاست هیأت داوران فستیوال در سال ۲۰۰۴ را بر عهده داشت و در مراسم پایانی فستیوال به شوخی از شهردار این شهر قول گرفت که یک مجموعه سینمائی خوب برای شهر و فستیوال بسازد؛ این شهر دارای یک مجموعه سینمائی شده که از کیفیت بسیار بالائی برخوردار است.
سی و یکمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم "فجر" کارخو درا آغاز کرد
در بخش مسابقه سینمای بینالملل (جام جهاننما)، سی ویکمین جشنواره فیلم فجر، ۱۳ فیلم خارجی و ۳ فیلم ایرانی با یکدیگر به رقابت میپردازند.
فیلمهای «قاعده تصادف» به کارگردانی "بهنام بهزادی"، «آسمان زرد کمعمق» به کارگردانی "بهرام توکلی"، «برلین منفی هفت» به کارگردانی "رامتین لوافیپور"، از ایران، با ۱۳ فیلم خارجی از کشورهایی چون چین، آمریکا، فرانسه، روسیه، آلمان، استرالیا، کره جنوبی، بلژیک، اوکراین، هند، ژاپن، انگلستان، کنیا و لوگزامبورک به رقابت میپردازند.
در میان فیلمهای خارجی از جمله فیلم «آشپز قصر» با شرکت "کاترین فرو" از فرانسه، دیده میشود.
۲۲ فیلم در بخش "سودای سیمرغ"- (بخش مسابقهای فیلمهای ایرانی)، شرکت داده شدهاند که نشان میدهد این دوره عرصه رقابت میان سه نسل از کارگردانهای سینمای ایران برای بدست آوردن "سیمرغ بلورین" جشنواره است.
فیلمهای بخش جشنواره جشنوارههای سی و یکمین جشنواره فجرنیز چندین فیلم مطرح جهانی را در بر میگیرد که در صدر آنها «عشق» ساخته "میشال هنه که"- کارگردان اتریشی، قرار دارد که پس از نخل طلای فستیوال "کن" شماری جایزه مهم را نیز نصیب خود کرده است.
این فیلم در هفتادمین دوره جوایز "گلدن کلوب"، جایزه بهترین فیلم منتقدان خارجی در آمریکا را دریافت کرد ونامزد دریافت جایزه بهترین فیلم خارجی، بهترین کارگردانی و بهترین بازیگر نقش اول زن در هشتادوپنجمین دوره جوایز اسکار نیز هست.
از فیلمهای خوب دیگر این بخش، «شکار» به کارگردانی "توماس وینتربرگ" است که آن نیز شماری جایزه ربوده و استقبال خوبی در سینماهای فرانسه از آن به عمل آمده است.
۲۰فیلم خارجی به علاوه یک فیلم ایرانی که نخستین فیلم سهبعدی ایرانی به شمار میآید، در بخش فیلمهای سهبعدی نمایش داده میشود.
این فیلم «آقای الف» نام دارد و "علی عطشانی" آن را کارگردانی کرده است. بازیگرانی چون "پوریا پورسرخ"، "لیلا اوتادی" و "مهران رجبی"، درآن ایفای نقش میکنند.
در پی استقبال بینندگان از اکران ۵ فیلم سهبعدی در بخش جنبی جشنواره فیلم فجر سال گذشته، برگزارکنندگان جشنواره سیویکم فجر تعداد فیلمهای سهبعدی را از ۵ به ۲۱ فیلم افزایش دادند.
همچنین در خبرها اعلام شد که همزمان با برگزاری سیویکمین جشنواره فیلم فجر، برای اولین بار آثار منتخبی از فیلمهای جشنواره، در سایتهای هستهای "فردو" و "نطنز" اکران میشود.
در این برنامه، فیلمهایی چون «تنهای تنهای تنها» به کارگردانی "احسان عبدیپور"، «استرداد» به کارگردانی "علی غفاری" و «عقاب صحرا» به کارگردانی "مهرداد خوشبخت"، نمایش داده خواهند شد.
نمایش این فیلمها در سایتهای غنیسازی "شهید احمدیروشن" و "شهید علیمحمدی" ویژه مهندسان و دانشمندان جوان صنعت هستهای کشور پیشبینی شده است.
۲۶کشور عضو جنبش غیر متعهدها، با ۶۱ فیلم در سیویکمین جشنواره بین المللی فیلم فجر برای- به گفته مسئولین- تقویت مناسبات و همکاری متقابل و ایجاد فرصتهای جدید حضور دارند.
مرور بر سینمای چین یکی دیگر از برنامههای امسال جشنواره است.
جشنواره فیلم فجر از تاریخ ۱۲ تا ۲۲ بهمن ماه ۱۳۹۱ ادامه خواهد داشت.
فرودگاه "شارل دوگل" و موزه اش
در میان بوتیکهای شیک لباس و مواد خوراکی "ترمینال ۲ای" فرودگاه "شارل دوگل" پاریس، در روز ۱۵ ژانویه موزهای خاص گشایش یافت که در نوع خود در فرانسه و شاید در دنیا بینظیر باشد. البته فرودگاه آمستردام، گاه برخی از آثار مجموعه "ریکس میوزیوم" را به نمایش میگذارد اما به شکل موزهای نیست که ۱۵۰۰ تا ٢٠٠٠ مسافر بتوانند در روز تماشایش بکنند.
این موزه که با یاری کارشناسان و آرشیتکتها در ۲۵۰ متر مربع برپاشده، همه ساله ٢ نمایشگاه با آثاری که از موزههای ملی، بنیادها و نهادهای دیگر پاریسی به امانت گرفته میشوند، ارائه خواهد داد.
حال برای آغاز کار و به مدت شش ماه، ۵۰ قطعه از آثار "اوگست رودن"- مجسمه ساز بنام، که برخی از این آثار برای اولین بار به معرض دید گذاشته میشوند، در این فضا به نمایش گذاشته خواهند شد. از جمله این تندیسها، تندیس «بوسه» و «متفکر» از معروفترین تندیسهای "رودن" هستند. به این دو باید «اتود» تندیس "بالزاک" و یک تندیس "ویکتور هوگو" را افزود.
مسئول موزه- "کاترین شاویوو" میگوید: گزینش "رودن"، بسیار بجاست؛ چرا که این هنرمند به خلبانی و هواپیما علاقمند بود. او میافزاید که هدف از این طرح این است که مسافران هوائی، بجز تصویری از فرهنگ تغذیه، مد و لوکس فرانسه، با خود تصاویری از فرهنگ این کشور را هم بهمراه ببرند.
دیدن این موزه از ساعت آغاز کار فرودگاه تا آخرین پرواز ممکن و رایگان است.
"داخا براخا"- گروه اوکرائینی، سرانجام وارد اروپای غربی شد
"داخابراخا"- گروه اوکرائینی موسیقی فولکلوریک مدرن شده، با صداهای بسیار زیبا و سبک ویژهای که برای خواندن آوازهای خود به وجود آوردهاند، سرانجام چند روز پیش در فستیوال "اوروسونیک" گرونینگن توجه همگان را جلب کرد و میرود به زودی جای خود را در صحنه موسیقی ملل باز کنند.
کلمه «داخابراخا» که از زبان اوکرائینی کهن گرفته شده و به معنای «دادن و گرفتن» است در مورد موسیقی این گروه که لباسهای عجیب ملی میپوشند وسازهای غریبی هم مینوازند کاملأ صدق میکند چرا که آنها صداهای مدرن را با آوازها و سبک محلی کشورشان در هم میآمیزند و موسیقی دلچسب وغافلگیر کنندهای عرضه میدارند.
آنها بر این باورند که در اوکرائین گنجینهای از آواز ونوا نهفته است که باید کشف و بهره برداری شوند.
گفتنی است که از موسیقی آنها در بیش از ١٠ فیلم و ازجمله فیلم «باغبان» آخرین فیلم "محسن مخملباف" استفاده شده است.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید