"سنگ صبور" یا تخت روانکاوی برای زنانی که صدایشان را کسی نمی شنود

فیلم سنگ صبور دومین فیلم داستانی عتیق رحیمی و دومین فیلمی که از کتاب خود او به همین نام برگرفته شده، به روی پرده سینماها آمد. فیلمی کوبنده و تحلیل گر در مورد شرایط زنان در یک جامعه مرد سالار و جنگ زده. جامعه ای که جنگ و فقز ناشی از آن تنها مسئولان این شرایط نیستند. اولین فیلم او برگفته بود از کتاب خاکستر وخاک و کتاب سنگ صبور هم برای نویسنده اش جایزه بسیار ادبی معتبر "گنکور" را در سال 2008 به ارمغان آورد.

 در سنگ صبور، یک درام انسانی با پس زمینه جنگ، با ریتمی کند، در فضاهای بسته و با استفاده از پلان سکانس های بلند و نماهای نزدیک رخ می دهد. درامی که از دوجنبه سیاسی-اجتماعی در جامعه ای جنگ زده و معضلات روانشناختی برخوردار است.

در این فیلم کم خرج، که سناریوی آن را عتیق رحیمی همراه با "ژان کلود کریر"، سناریست و نویسنده بنام فرانسوی نوشته اند،  گلشیفته فراهانی و حمید رضا جاودان در نقش زن وشوهری ظاهر می شوند که شوهر، جنگجوئی که مانندش در جامعه افغانستان بسیار دیده می شد و می شود، به دنبال برخورد یک گلوله به گردنش، در کما فرو رفته وهمسراو، که با بی پولی روبروست و در عین حال می بایست از دو دختر کوچک خود نگهداری کند، برای امرار معاش ناچیزی گاه تن به خود فروشی می دهد. اما در حالی که به شوهر بیهوشش می رسد،  کم کم با او از درد درون و همه مسائلی که بروی تحمیل شده و آزارش داده صحبت می کند.در آنجاست که بیننده نیز در این درد ودل نجوا وار در گیر می شود. و باز هم در آنجاست که "فریاد ها ونجواهای" "برگمن" را به یاد می آورد.  سرانجام این روانکاویه بدون روانکاو و تخت روانکاوی هر دو شخصیت را، که قربانی و اسیر کوته فکری های اجتماعی هستند رها می کند. 
به همین دلیل شخصیت زن، که نامی هم ندارد و در آن جامعه چندان فرقی هم نمی کند که نامی داشته باشد یا نه چون به گفته خود گوشتی بیش نیست، در پایان می گوید:"من ازاد شدم. حالا من یک پیامبر هستم."
در این فیلم، که می توان آن را مانیفیستی در دفاع از حقوق و یا موجودیت زن دانست، عتیق رحیمی به بسیاری از معضلات عمده جامعه جنگ زده افغانستان با مهارت بسیار تلنگر می زند. تلنگر هائی که شاید تماشاگر خارجی نتواند معنایشان را بفهمد اما از چشم کسانی که در جوامع کور ذهن و پرتنش زندگی می کنند یا با آنها آشنائی دارند، دور نمی ماند و همچون تلنگر در فضائی خالی طنین بسیاری می یابد و آزار دهنده می شود. از جمله آنها مسئله بی قانونی، ناا منی، روسپیگری، سوء استفاده جنسی طالبان از کودکان و نوجوانان و آزار آنهاست.

13:32

گفتگو با عتیق رحیمی

در گفتگو با عتیق رحیمی به او گفتم به باور من در این فیلم بیش از معضل جنگ، مسئله زنانی مطرح می شود که ناچار به سکوت هستند و در برابر آنها مردانی قرار دارند، که همچون یک فرد دراغما، در جهل و نادانی به سر می برند. در واقع خاموشی آنها زائیده نادانی و کور ذهنی است. واز او پرسیدم آیا این برداشت من درست است ؟
عتیق رحیمی می گوید: این کاملأ درست است چرا که این مرد نمادی است از فلج فرهنگی، سیاسی و اجتماعی و حتا مذهبی مردم. از این رو نخستین قربانیان آن زنان و کودکان هستند.

دهمین "جشن تصویر سال" و "جشنواره فیلم تصویر"

دهمین دوره‌ی "جشن تصویرسال" از پنجم تا بیست و پنجم اسفندماه سال‌جاری در خانه‌ی هنرمندان ایران برگزار می‌شود.
این جشنواره چندین بخش داردکه عبارتند از: بخش عکس که رشته‌های خبری، مستنداجتماعی، ورزشی، هنر و هنرمندان و نگاهی دیگر (خلاقه) را در بر می گیرد و  شامل آثاری  می شود که در سال 1391 گرفته شده باشند؛
دوبخش گرافیک (پوستر) و کاریکاتور، همچون سال‌های گذشته با موضوع آزاد برگزار می‌شود. آثار بخش آزاد و جوانان زیر ۲۵سال با نظر هیات داوری معرفی شده از سوی انجمن طراحان گرافیک ایران و گروه‌های آزاد کاریکاتور انتخاب و به‌نمایشگاه راه یافته اند؛
جشنواره فیلم تصویر هم همزمان با نمایشگاه تصویر سال درخانه هنرمندان برگزار می‌شود. کلیه‌ی فیلم‌های غیرتجاری از فیلم‌های مستند، کوتاه داستانی، تجربی، انیمیشن گرفته تا  ویدئوآرتی که از خلاقیت هنری برخوردار باشند، در این جشنواره به نمایش در می ایند؛
در دهمین دوره‌ی جشن تصویرسال،در ادامه رویکرد ویژه به‌جوانان، جایزه جوانان زیر۲۵سال به‌یاد و نام محسن رسول‌اف، هنرمند جوانی که شهریورماه سال ۱۳۸۷ در سانحه سقوط هواپیما درگذشت،  در رشته‌های عکاسی، گرافیک، کاریکاتور و فیلم، بنا به آرای هیات داوری ویژه هر رشته داده می شود.
در نشست رسانه ای دهمین جشن تصویر سال، سیف الله صمدیان، دبیر جشنواره، گفت : "در این ده سال بیش ار ۱۳۰۰ فیلم را به نمایش در آوردیم که به باور من پایه سینمای کشور ما در حوزه کاری جوانان است. با رایزنی خود تلاش داریم تا فیلم های منتخب دوره های قبلی را در فرانسه به نمایش در آوریم. به باور من این آثار نماد سینمای جوانان ایران هستند."
او افزود : "امسال تلاش داریم تا رای مردمی را به بخش های جشنواره اضافه کنیم. بدین شکل که هر فرد با انگشت نگاری بتواند رای خود را به ثبت برساند و منتخب را از دید خود انتخاب کند. برگ برنده ما امسال کلاس های آموزشی است.برای نخستین بار اساتید در مستر کلاس ها تمام تجربیات خود را در جهت ارائه به دانشجویان حاضر در کلاس هایشان منتقل کنند.معتقدم چکیده ایده های ما در تصویر سال در این کلاس ها ارائه شده است."
گفتنی است که در جشن تصویر امسال 125 فیلم از 2 تا 90 دقیقه ای به نمایش در می آید. افزون بر آن، چون برای بسیاری از عکس ها فضای نمایش و امکان چاپ فراهم نشده آن ها را به شکل ویدئویی و در روزهای بعدی به شکل اینتر اکتیو به نمایش در خواهند آورد.

"عشق" پیروزمند جوایز "سزار"

دو روز مانده به اعطای جوایز اسکار، جوایز "سزار" که همان نقش را در فرانسه بازی می کند یعنی توسط حرفه ای های سینما به همکارنشان داده می شود، در سی و هشتمین برگزاری آن اعطا شد.
همانگونه که تا حد زیادی پیش بینی می شد باز هم فیلم "عشق" ساخته "میشال هنه که"، گار گردان اتریشی، مهمترین جوایز سزار، بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین سناریو و بهترین هنرپیشگان زن ومرد را نصیب خود کرد.
این فیلم که موفقیت خود را با ربودن نخل طلای فستیوال کن آغاز نمود و سپس شماری دیگر از جوایز مهم سینمائی را به دست آورد، نامزد جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی است که قردا شب داده می شوند.

فیلم "از آهن و استخوان"، ساخته "ژاک اودیار" هم گر چه شماری سزار از جمله "سزار" بهترین اقتباس، بهترین استعداد نوی مرد و بهترین موسیقی فیلم (ساخته "الکساندر ده پلا")را گرفت، اما نتوانست با "عشق" رقابت کند.
تأسف بار ترین جایزه، "سزاری" بود که به فیلم "آرگو" به عنوان بهترین فیلم خارجی داده شد. در حالی که در کنار این فیلم بی ارزش، فیلمی چون "ماجراهای پادشاه" ساخته "نیکلای آرسل" کارگردان دانمارکی قرار داشت که بدون شک یکی از بهترین فیلم های ماههای اخبر بود.
به "کوین کاستنر" هنرپیشه و کار گردان آمریکائی نیز یک سزار برای یک عمر دستاورد هنری داده شد.

دستمزد هنرپیشگان بحث برانگیز شد

از چندی پیش و پس از مطلبی که یک تهیه کننده منتشر کرد و به دستمزد بالای شماری از هنر پیشگان سینما اعتراض نمود، این بحث نه تنها پایان نگرفت، بلکه روزنامه فیگارو با بررسی 450 قرار داد و گفتگو با 50 مدیر هنری شماری از این هنرپیشگان ، فهرستی را تهیه کرد که در این دوران بد اقتصادی می تواند ما تماشاگران را به اندیشه وا دارد.
در صدر این فهرست که در آمد نا خالص سال 2012 این هنرپیشگان را در بر می گیرد، نام "دانی بوون" را می بینیم که با چهار فیلم خود و از جمله کمدی مردمی"نزد اشتی ها"، 3.6 میلیون یورو در آمد داشته است. در آمدی که از او پر درامد ترین هنرپیشه فرانسوی و اروپا می سازد. این در حالی است که آخرین فیلم او "یک طرح بی عیب" یک شکست تجاری بود.
نام "ژرار دوپاردیو"،هنرپیشه ماجرا ساز که برای اعتراض به مالیات 75% به در آمدهای بیش از یک میلیون یورو در آغاز به بلژیک نقل مکان کرد و سپس ملیت روسی گرفت، با مبلغ 2.3 میلیون یورو، در رده دوم قرار می گیرد. سپس با شگفتی بسیار می بینیم که "کاترین فرو" از بسیاری از هنرپیشه های زن مورد توجه در آمد بیشتری داشته برای بازی در سه فیلم 2.2 میلیون یورو به دست آورده است.
به نوشته فیگارو، همه هنرپیشگانی که در آمد بالا داشته اند هنرپیشگانی هستند که در فیلم های کمدی پر خرج نقش آفرینی کرده اند. در کنار اینها 59 هنرپیشه دیگر شاهد کاهش 25% دستمزد خود بوده اند. علیرغم این دستمزد های بالا "برتران دو لابه"، رئیس شرکت "آرت مدیا"، که فعالیت حرفه ای حدود 700 هنرپیشه را سامان دهی می کند، می گوید که جدول حقوقی تعیین شده طی ده سال گذشته با بحران مالی در هم فرو ریخته است.
شماری از تهیه کنندگان هم می گویند که هنرپیشگان باید در شکست فیلم هم سهیم شوند چون آنها دستمزد بالای خود را می گیرند و اگر فیلم موفق نشود تهیه کننده است که همه سرمایه خود را از دست می دهد. از جمله این فیلم ها، فیلم "آستریکس" بود که برای بازی در آن "ژرار دوپاردیو" 2 میلیون یورو دستمزد دریافت کرد اما فیلم بسیار ناموفق بود. گفتنی است که گرچه "ژرار دو پاردیو" در روزها و ماههای اخیر با کارهای خود کمی در مردم دلزدگی به وجود آورده اما در کنار دستمزدهای بالا، در فیلم هائی چون "ماموت" که نسبتأ هم موفق بود و کارگردانانش هم پولی نداشتند، نه تنها دستمزدی نگرفت بلکه به این کارگردانان که در نیمه راه یک میلیون یورو کم آورده بودند، کمک های لازم را کرد. 

"آمازون" بوتیک مجازی برای دنیای سینما باز کرد

"امازون"، غول بزرگ فروش کالا از راه اینترنت روز سه شنبه گذشته، بوتیکی را برای کاربران بر پا گذاشت که در آن 350.000 شیئی ویادگاری دنیای سینما ، موسیقی و تلویزیون به فروش گذاشته می شوند. 
http://www.amazon.com/b/ref=sv_ec_0?ie=UTF8&node=5088769011&ref_=%20ec_pr_gl_1
در این سایت، که چند روز پیش از اعطای جوایز اسکار در روز 24 فوریه، راه اندازی شده، از جمله یک گیتار متعلق به "لد زپلین" به مبلغ 15.000 دلار، یک کاسکت متعلق به"جیمز دین" به مبلغ 25.000 دلار، پیراهنی که "میلا یونوویچ" در فیلم "شیطان خانگی" بر تن کرده بود به مبلغ 6.200 دلار، یادگاریهای مربوط به فیلم "جنگ ستارگان" و شمار زیادی جلد صفحه، برنامه کنسرت، پوستر و عکس به فروش گذاشته شده است. بد نیست بدانیم که علاقمندان به یک پوستر فیلم "کینگ کونگ" ساخته ی سال 1933، باید مبلغ 60.000 دلار بپردازند.
رئیس بازاریابی شرکت آمازون می گوید هر کس می تواند نسبت به بودجه ای که دارد، چیزی خریداری کند. برخی یادگاریهای هنرمندان مورد علاقه شان را پیدا می کنند و برخی دیگر می توانند به قطعات کمیاب تری برای کلکسیون خود دست یابند.

سالن سینما در "گران پاله"

همه کسانی که درپاریس زندگی میکنند ویا برای گردش به این شهر میآیند ودر عین حال اهل موزه و نمایشگاه رفتن هم هستند،می دانند که "گران پاله" یا کاخ بزرگ که برای نمایشگاه بین المللی سال 1900 همزمان با برج ایفل ساخته شد، همواره نمایشگاههای بزرگی را میزبانی می کند و اخرین مهمترین آنها نمایشگاه "ادوارد هوپر" نقاش آمریکائی بود.
در بخش های دیگر این کاخ، فعالیت های گوناگونی نیز به مناسبت های مختلف برنامه ریزی می شود که اینها همه گذراست. اما این بار گروه سینماهای زنجیره ای "ام کا دو" که صاحب آن "مارن کارمیتس"، تهیه کننده بزرگ فرانسوی است که بیشتر آثار عباس کیا رستمی را هم تهیه کرده، یک سالن تازه سینما در دل "گران پاله" به وجود آورده که از بسیاری از نظر ها تک است. یک این که این سالن در بخش رو به رودخانه "سن" قرار دارد و پنجره های بزرگ آن نه تنها منظره رودخانه سن، پل "الکساندر سوم" و "انولید" را در برابر چشمان تماشاگران می گذارد بلکه نور روز را هم به داخل سالنی می کشاند که 104 صندلی دارد. البته برای نشان دادن فیلم با دوربین بسیار مدرن دیجیتالی و بر پرده بزرگ، کرکره های چوبی سیاه وبزرگ پائین می آیند و سالن را تاریک می کنند.
نکته تازه دیگر برنامه ریزی این سالن است که از ساعت 8 جمعه شب آغاز شده تا یکشنبه شب ادامه پیدا می کند. از این رو ، به ویژه در سئانس های صبح و بعدازظهر زود فیلم های مناسب کودکان ونوجوانان به نمایش در می آید و هم اکنون فیلم "شمپانزه" که بر روی پرده سینماهای دیگر است نشان داده می شود، و در بخش دوم بعد از ظهر و غروب فیلم های یک سنماگر به نمایش در می آید که این ماه شماری از فیلم های مهم "موریس پیالا"، سینماگر فرانسوی را در بر می گیرد.
از این سالن در روزهای دیگر هفته برای نمایش خصوصی فیلم استفاده می شود.

در دنیای آب فرو رویم

در محله شانزدهم پاریس، در مکانی که به شرکت آب پاریس تعلق دارد، شماری نمایشگاه، نمایش فیلم و کارگاههای آموزشی برای شناساندن چگونگی مهار آب و آبرسانی به شهرها برگزار می شود که بسیار آموزنده است.
بی دلیل نیست که این مکان در محل بازار سرپوشیده "اتوی" بر پاشده که در سال 1828، مکانی بود که در آن یک پمپ آب وجود داشت که با ذغال سنگ کار می کردو نقش آن کشیدن آب رودخانه سن و رساندن آن به بخش غربی پایتخت بود.
در سال 1900 بنای تازه ای در آن ساخته شد و در سال 1925 بنای دیگری آن را تکمیل کرد.
پاویلیون کنونی که در سال 2007گشایش یافته کما کان همان روبنای آجری سال 1900 و ستونهای فلزی ساختمان قدیمی را حفظ کرده اما در درون ساختمان فضای مدرنی به وجود آمده که بسیار روشن است و رنگهای شاد در آن به کار گرفته شده است.
در طبقه نخست این ساختمان به گذشته باز می گردیم و سیر تحولی آبرسانی را از زمان آبرسانی از راه کانال های هوائی "گال و رومی" تا به امروز مشاهده می کنیم.
شایسته یاد آوری است که دو شخصیت مهم شهرسازی پاریس در قرن نوزدهم "بل گران" و "اوسمان" نقش مهمی در آبرسانی سالم و دائم به اهالی پایتخت ایفا کردند.
نمایشگاههای موقتی این مکان به موضوعاتی در پیوند با آب، چون "فواره ها" و هم اکنون "تعمق پیرامون آب" اختصاص دارد.
بازدید از این مکان رایگان است.
http://www.eaudeparis.fr/page/pavillon/parcours-conferences?page_id=93

اهالی "تومبوکتو" و نسخه های خطی کهن

پس از رانده شدن اسلام گرایان توسط ارتش فرانسه از "تومبوکتو" در شمال "مالی"، شماری از خانواده های بزرگ این شهر که پاسدار میراث کهنشان یعنی هزاران نسخه خطی چند صد ساله هستند و از بیم از بین بردن آنها توسط بنیاد گرایان ویرانگر، آنها را پنهان کرده اند، باز هم از فاش کردن محل نگهداری آنها خود داری می کنند.
علت این است که این بنیاد گرایان پیش از گریختن در ماه ژانویه، بخشی از کتابخانه بزرگ عمومی "احمد بابا" را ویران کردند وبیش از 3000 نسخه دست نویس کهن را سوزاندند. انها در ماه آوریل هم گورهای قدیمی را ویران کرده بودند.
این خانواده های اشرافی می گویند که به هنگام ورود اسلام گرایان به "تومبوکتو"، نسخه های خطی تاریخی را در پارچه پیچیده اند و در قایق های کوچک به جنوب کشور برده اند. آنها از شماری از افراد محلی که تحت کنترل نبودند نیز کمک گرفتند و مقداری از این نسخه ها را در صندوق های بزرگ توسط آنان از شهر بیرون کردند و شماری صندوق دیگر را این افراد در زیر شن پنهان نمودند.
خانم "حوا توره" رئیس صندوق "محمود کاتی" (القوتی)، مهمترین کتابخانه خصوصی "تومباکتو" که این عملیات را سر پرستی کرده و هم اکنون با شوهرش در اسپانیا به سر می برد، می گوید تنها کسی است که می داند این نسخه های دست نویس در کجا پنهان شده اند و چگونه می توان آنها را باز یافت. 
این نسخ که به زبانهای گوناگون نوشته شده اند از سال 1467 به این سو، پنج بار به دلیل یورش بنیاد گرایان در مکان های مختلف پخش شده اند.
اینها شامل کتابهای قرآن، جزوه های حقوقی، علمی، ستاره شناسی و پزشگی می شوند. از همه مهمتر مطالبی است که در حاشیه آنها یادداشت شده اند که برخی رازهای خانوادگی هستند وبرخی دیگر راز یافتن نسخ های پنهان شده دیگر را برملا می کنند.
گفتنی است که روز دوشنبه گذشته، سازمان یونسکو تصمیم گرفت مبلغ ده میلیون دلار را به باز سازی میراث فرهنگی شمال "مالی" تخصیص دهد که از شکوفائی اندیشه در میان مردم این منطقه در قرن های پانزدهم و شانزدهم میلادی حکایت می کند و از این روست که این شهر به عنوان میراث جهانی به ثبت رسیده است.
در برابراین تصمیم ، کسانی که نسخه های دستی را پنهان کرده اند می گویند پیش تر هم نمی بایست آنها را در کتابخانه ودر دسترس همگان می گذاشتند چرا که در آنجا مورد یورش بنیاد گرایان قرار گرفتند، می افزایند که یونسکو می بایست نخست در سیاست های پاسداری از میراث فرهنگی خود باز بینی انجام دهد چرا که بدون تعیین یک ساختار حقوقی، اداری و امنیتی روشن ونیز بدون درگیر کردن کتابداران، پول نمی تواند امنیت این گنجینه را تأمین کند.