"کالی مورفی" یا "خط-نقاشی" های عتیق رحیمی

نمایشگاهی از روز 4 فوریه در گالری "سینما" در محله سوم پاریس، از آثار عتیق رحیمی، نویسنده و سینماگر افغان، به نمایش گذاشته شده که آمیخته ای است از خطاطی و نقاشی.

در کنار آنها چند عکس از کوههای افغانستان و نیز گلهائی قرار داده شده اند که مناظر ژاپن را به یاد می آورند.
این طرح ها افزون بر حالت شاعرانه ای که دارند، یعنی هم خط هستند و هم طرح، یاد آور چهره ها و بدن ها می

11:15

گفت‌و‌گو با عتیق رحیمی

شوند. از این رو هر کس می تواند با دیدن آنها، سناریوئی در ذهن خود بسازد.
یکی از این طرحها که بیش از طرحهای دیگر نظر را جلب می کند، اثری است به نام "آخر دنیا" که با الهام از تابلوی جنجالی "گوستاو کوربه"، نقاش فرانسوی قرن نوزدهم ، "مبدا جهان"، کشیده شده است.
ما پس از ادبیات، فیلم و شعر، این بار هنر دیگری را از عتیق رحیمی می بینیم که از آن خبری نداشتیم .
از او پرسیدم از کی به فکر آفرینش این آثار افتاده که حکایت از توانائی قلم یک هنرمند دارند و کار یک هنرمند تازه کار و نو پا نیستند ؟
نمایشگاه "کالی مورفی" عتیق رحیمی تا روز 4 آوریل 2014 برگزار خواهد بود.
Galerie CINEMA
26, Rue Saint-Claude
75003 Paris

"12 سال بردگی" و "جاذبه" برندگان مهم جوایز "بافتا"

یکشنبه گذشته، دو فیلم "12 سال اسارت" و "جاذبه" جوایز مهم "بافتا"، "اسکارهای" انگلیسی سینما، را ربودند.

"12 سال بردگی"، ساخته "استیو مک کوئین"، کارگردان سیاهپوست انگلیسی، که داستان زندگی واقعی "سالومون نورث آپ"، موزیسین سیاه پوست اهل نیویورک را نشان می دهد که در سال 1841 ربوده شد و به عنوان برده در ایالات برده دار جنوب آمریکا به فروش رسید، جایزه بهترین هنرپیشه مرد را برای "چای وتل ای یو فور" و بهترین فیلم را برای کارگردانش به ارمغان آورد.
این فیلم که به شکلی دقیق رفتار های بیمار گونه برده داران را نسبت به سیاه پوستان و کتک وآزار جسمانی آنها نشان می دهد، از یک مشکل عمده رنج می برد که آن هم نمایش فیلم "جانگوی رها شده"، ساخته "کوانتین تارنتینو"، بود که در ماه ژانویه 2013 به روی پرده سینما ها آمد. بنابراین، علیرغم ویژگیهای فیلم "12 سال بردگی"، احساس فیلمی که پیش تر دیده شده در او به وجود می آمد.

فیلم"جاذبه"، ساخته "آلفونسو کوراون"، که تا کنون شماری جایزه را به خود اختصاص داده و با مهارتی خاص از سفیه ای صحبت می کند که در فضا دچار نقص فنی شده و فضانورد زن سر نشین آن "ساندرا بولاک"، با بسیاری از دشواریها می جنگد و سر انجام سلامت به زمین می رسد، فیلمی است که در آن نام "جرج کلونی"، علیرغم نقش بسیار کوچکی که دارد در بالای آفیش آن دیده می شود.
این فیلم 6 جایزه و از جمله جوایز بهترین کارگردانی، بهترین فیلم انگلیسی، بهترین ترفند ویژه، بهترین عکاسی، بهترین صدا و بهترین موسیقی را از آن خود کرد.
"بلوف آمریکائی"، فیلمی نه چندان قوی، ساخته "دیوید او راسل"، با سه جایزه به خانه بازگشت که یکی جایزه "بهترین سناریو" (که بسیار هم تکراری بود)، دیگری بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای "جنیفر لاورنس" و نیز بهترین "گریم" بود.
"کیت بلانشت" هم که از چندی پیش جوایز بهترین بازیگر زن را برای بازی در فیلم " یاسمن آبی"، ساخته "وودی آلن" درو می کند، "بافتای" بهترین بازیگر زن را ربود. او جایزه خود را به "فیلیپ سیمور هوفمان"، بازیگر بسیار توانا تقدیم کرد که چندی پیش در 46 سالگی بر اثر "اوور دوز" درگذشت.
بازهم فیلم "زندگی آدل"، ساخته "عبدالطیف کشیش"، کارگردان فرانسوی، از "زیبای بزرگ"، ساخته "پائولو سورنتینو" شکست خورد که نامزد جایزه بهترین اسکار فیلم خارجی نیز هست.

جوایز "سزار" و بی لطفی در حق "گلشیفته فراهانی"

در روز 28 فوریه، جوایز "سزار" که آن هم به سان "بافتا" به گونه ای "اسکار" فرانسه به شمار می آید، داده می شود
این آکادمی که در سال 2013، 4381 عضو داشت، جوایز خود را به کسانی می دهد که در 21 رده سینمائی فعالیت دارند. البته یک سزار افتخاری به یک هنرمند فرانسوی یا خارجی هم داده می شود.
در میان نام هنرپیشگان، نام "گلشیفته فراهانی" در رده "امید های تازه سینما"برای بازی در فیلم "سنگ صبور"، ساخته عتیق رحیمی، آمده است. در حالی که او از سالها پیش هنرپیشه سینماست و شاید یکی از باتجربه ترین هنرپیشگان همه رده ها باشد.
در کنار او "نام اصغر فرهادی" در دو رده، یکی "بهترین کارگردانی" و دیگری بهترین فیلم نامه برای فیلم "گذشته"، دیده می شود.

پوزش "باراک اوباما

"

باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا، پس از ایراد سخنانی برخورنده در مورد "تاریخ هنر"، از یک استاد "تاریخ هنر" در نامه ای پوزش خواست.
او در سخنرانی خود در روز 30 ژانویه، در "ویسکانسین"، پیرامون اقتصاد وتحصیل، گفته بود که : "مردم می توانند به عنوان کارگر ماهر و تکنیسین در آمد بیشتری نسبت به کسانی داشته باشند که دیپلمه تاریخ هنر هستند."
او این سخنان را بدین منظور گفت تا جوانان را که از حرفه های دستی و بدنی روی گردان شده اند، به رفتن به سوی این رشته ها تشویق کند.
"اوباما" البته بی درنگ افزوده بود که مدرک تاریخ هنر هیچ اشکالی ندارد و او عاشق تاریخ هنر است. او باز هم تاکید کرده بود که دلش نمی خواهد هزاران ایمیل در این پیوند دریافت کند.
اما یک استاد تاریخ هنر به نام "آن کالینز"، ساکن تکزاس، که بهش برخورده بود، از راه سایت کاخ سفید اعتراض خود را نشان داد.
چند روز بعد، او با کمال شگفتی پیامی همراه با یک نامه دست نویس با امضای "اوباما" دریافت کرد که در آن به دلیل سخنانی که گفته بود، پوزش می خواست. "اوباما" می گفت که منظورش بازار کار بوده و به هیچ وجه نمی خواسته از ارزش تاریخ هنر بکاهد و تاریخ هنر یکی از دروس مورد علاقه اش در دبیرستان بوده است.
خانم "کالینز" در واکنش به این نامه گفت از این که وقت رئیس جمهوری را تلف کرده احساس گناه می کند...

فستیوال برلن و جای ویژه برای فیلم های آسیائی وبه ویژه چین

شصت و چهارمین فستیوال فیلم برلن که شنبه گذشته به پایان رسید، به آسیا و به ویژه به چین، با دادن خرس طلا و بهترین هنرپیشه مرد این جشنواره به فیلم "ذغال سیاه، یخ نازک" ، جای ویژه ای داد.
"دیائو یی نان"، کارگردان فیلم که شگفت زده شده بود، به کندی آغاز به سخن کرد. او گفت تحقق این رویا برایش باور نکردنی است.
داستان فیلم اضطراب آور "ذغال سیاه، یخ نازک"در سال 1999 با کشف چند جسد تکه تکه شده آغاز می شود.
پلیسی که مأمور تحقیقات شده و "چانگ زیلی" برای ایفای نقشش جایزه بهترین بازیگر مرد را ربود، همراه با همکارانش مورد شلیک گلوله قرار می گیرند و همه جز او جان خود را ازدست می دهند. او پس از این شوک پلیس را ترک می کند و الکلی می شود. سپس بار دیگر قتل ها از سر گرفته می شود و سر نخ این قتل ها به زنی می رسد که یک خشک شوئی دارد و این پلیس سابق عاشقش است ...
چین همچنین جایزه خرس نقره ای را برای بهترین دستاورد هنری ، با فیلم "ماساژ کور" ساخته "لو یه" ربود که در آن زندگی روزمره ماساژ دهندگانی نشان داده می شود که نابینا هستند.
"هاو کوروکی" ژاپنی جایزه خرس نقره ای بهترین بازیگر زن را برای فیلم "خانه کوچک"، ساخته "یوجی یامادا" ربود.
در کنار آسیایی ها، "ریچارد لینک لی تر"، کارگردان آمریکائی جایزه خرس نقره ای بهترین کارگردانی را برای فیلمش "پسر بچگی" به دست آورد.
آمریکا یک جایزه دیگر را هم ربود و آن جایزه ویژه هیأت داوران بود که به "وس آندرسن"، برای فیلمش "گراند بوداپست هتل" داده شد.
فرانسه نیز جایزه ای زیر عنوان " فیلم ساز کهنه کار نو آور"برای فیلم "دوست داشتن، نوشیدن و آواز خواندن" ساخته "آلن رنه" 91 ساله به دست آورد.

برف بر آثار تاریخی

بارش بی‌سابقه‌ی برف چندی پیش در بیشتر استان‌های ایران گفته می شود طی نیم قرن گذشته سابقه نداشته است. این بارش برای برخی پرسش چگونگی پاسداری از آثار تاریخی رامطرح کرد.
هرچند برخی استان‌ها، بنا به گزارش ایسنا، اعلام کردند که آسیبی به آثار تاریخی آن‌ها وارد نشده ، اماروشن نیست با گذر زمان و تأثیر باران و برف روی آثار، همچنان بتوان این‌گونه با ایستادگی سخن گفت. چون به باور بیشتر کارشناسان، عوامل جوی و طبیعی مانند باد، باران، برف، سرما و حتی تابش آفتاب بر روند فرسایش آثار تأثیر می گذارند.
افزون بر استان تهران و گیلان و مازندران ، استان‌هایی مانند فارس، اصفهان، همدان هم درگیر برف شدند که آثار باستانی در آنها فراوان است.
از این رو به باور مدیر داخلی پیشین محوطه‌ی میراث جهانی تخت جمشید، مازیار کاظمی، این پدیده تأثیر بیشتری روی بناهای تاریخی مانند تخت جمشید که سقف ندارند، می‌گذارد، چون بناهای سقف دار به‌علت داشتن حفاظ می‌توانند تزیینات منحصربه‌فرد خود را حفظ کنند. بنابراین عوامل تأثیرگذار جوی روی بناهای تاریخی را باید به‌صورت موردی بررسی کرد.
او با تأکید بر ضرورت تلاش بیشتر برای به حداقل رساندن تأثیر پدیده های جوی بر آثار تاریخی، از جمله نقوش برجسته‌ی تخت‌جمشید که همواره در معرض باران و برف زمستان و آفتاب تابستان هستند (به‌جز بخش‌هایی مانند پلکان شرقی کاخ آپادانا که سقف دارند) از نظر خواص فیزیکی ساختار سنگ‌های تشکیل‌دهنده‌ی آن‌ها (سنگ‌های آهکی) ریزترک‌هایی دارند و ازسوی دیگر، بافت ناهمگن تشکیل‌دهنده‌ی سنگ‌های رسوبی، برف و باران، روی آن‌ها به‌صورت حلال عمل و به‌تدریج و در درازمدت، کانی‌های مضمحل را در خود حل می‌کند. با این روند، ریزترک‌ها باز می‌شوند و نفوذ آب باران و درپی آن، کاهش دما و یخ‌زدگی آب باعث بزرگ شدن ریزترک‌ها و در نهایت، شکاف‌های عمیق در سنگ می‌شود.
این پروسه‌ درازمدت که مکانیسم آن با چشم قابل دیدن نیست و از آغاز گشایش پایگاه پژوهشی پارسه - پاسارگاد در زمینه‌ی پاسداری جامع محوطه، پیشنهادهای زیادی مانند سقف زدن بر کاخ‌ها، پوشاندن سطوح سنگ‌ها با مواد حفاظتی، نمونه‌سازی از برخی قطعات و انتقال نمونه‌ی اصلی به موزه و محوطه‌هایی با ضریب حفاظتی بالاتر و ده‌ها راهکار دیگر مطرح کرده ، اما، به گفته این کارشناس، به دلیل این که در ایران، رسم است همواره دانش بومی مرمت که معمولا به 30 تا 40 سال پیش متعلق است و مرمت گران هم به همان دوره‌ها تعلق دارند و تجریبات خود را از آن زمان می گیرند، نتوانسته اند پیاده شوند.

مازیارکاظمی بهره گرفتن از تجربه‌های بین‌المللی در کشورهای پیش‌رو را از مهم‌ترین اقدامات قابل توجه در این زمینه دانست و گفت : در بسیاری از کشورها در صورتی که کارشناسان محلی قادر به تدوین و اجرای طرح مرمت و حفاظت آثار شاخص خود نباشند، از کارشناسان یا مراکز بین‌المللی کمک می‌گیرند. در حالی که در ایران علم مرمت مانند بسیاری از علوم کاربردی که در سال‌های اخیر پیشرفت کرده، به‌روز نشده است. او می اقزاید : دلیل آن را باید در ساختار ازهم‌گسیخته‌ی میراث فرهنگی و متولیان آن جست‌وجو کرد. به‌نظر می‌رسد آسیبی که بیشتر از عوامل جوی روی بناهای تاریخی تأثیرگذار بوده، نگرفتن تصمیم‌های کارشناسی در این حوزه بوده است. او می پرسد : " متولیان میراث فرهنگی کشور با توجه به حساسیت حفاظت از این آثار بی‌همتا، برای ارتقای دانش حفاظت و مرمت در کشور چه گام‌هایی برداشته‌اند؟"
به گزارش ایسنا، هر شهر و بخشی از کشور، مانند اصفهان و فارس یک دوره‌ی تمدنی و نوع مصالح خاص خود را دارد. بنابراین نوع توجهی که باید در زمینه‌ی حفاظت از هر کدام از بناهای تاریخی قرارگرفته در شهرهای مختلف در زمان بارش برف و باران نیز متفاوت است
ایسنا از قول علیرضا جعفری‌زند، باستان‌شناس و مدرس دانشگاه در اصفهان، می نویسد : اصفهان از نظر تمدنی، بیشترین آثار تاریخی متعلق به دوره‌ی اسلامی از قرن چهارم تا سیزدهم هجری قمری را دارد و مصالح مورد استفاده در بناهای تاریخی این استان بیشتر، کاشی است؛ اما مصالح مورد استفاده در تخت جمشید که دوره‌ی قبل از اسلام را نیز دربرمی‌گیرد، از جنس سنگ است. با این وجود نباید این موضوع را از ذهن دور داشت که شدت بارش برف در استان فارس بسیار بیشتر از استان‌هایی مانند اصفهان بود
بنابراین، فرسودگی بیش از اندازه‌ی آثار تاریخی استان فارس، به ویژه تخت‌جمشید و بی‌توجهی بیش از اندازه به این محوطه، باعث وارد شدن آسیب‌های بیشتری به این بنای ارزشمند شده است. ‌او می افزاید :‌کاخ‌های این محوطه‌ی تاریخی پس از بارش برف و آب شدن آن، دچار یخ‌زدگی و سپس آب‌گرفتگی شدند. که این باعث ویرانی های زیادی در بناهای تاریخی قرارگرفته در این محوطه می‌شود. و هیچ تمهیداتی هم برا ی جلوگیری از آن انجام نگرفته است
ایسنا در پایان می نویسد: برف و باران بار دیگر خواهند بارید، اما با کدام برنامه‌ریزی قرار است جلوی تخریب تدریجی بناهای تاریخی را بگیریم؟

نیما و آرش سرکشیک: امتزاج دو دنیای موسیقی

نیما و آرش سرکشیک، دو برادری که هر دو موزیسین هستند اما هر کدام راه خود را جداگانه در زمینه ای از موسیقی پیموده است، در روز 25 فوریه در "لاسورس"، روستائی در مرکز فرانسه در 140 کیلومتری پاریس، کنسرتی اجرا خواهند کرد که امتزاجی است از موسیقی کلاسیک و الکترونیک.
این طرح که "سرکشیک براز" (برادران سرکشیک) نام گرفته ، دو برادری را در برابر هم قرار می دهد که یکی، آرش، از پانزده سال پیش با گروههای مختلف به گوشه و کنار فرانسه و کشورهای دیگربا موسیقی الکترونیک و مدرن خود سفر می کند. در حالی که نیما، پیانیست کلاسیک، سالن های کنسرت جهان را می پیماید.
این دو این بار تصمیم گرفته اند با تشکیل گروه کوچک خود، به اجرای یکی موسیقی چند بعدی و متفاوت بپردازند. از این رو در "لاسورس" برنامه ای را به نام "دوبوسی و تنقلات دیگر" را ارائه می دارند که موسیقی اش به مناسبت 150 امین زاد روز "دوبوسی"، آهنگساز فرانسوی، ساخته شده و تجربه ای است اکسپرسیونیست از موسیقی، همراه با ویدئو .