فیلم "فاطمه" که به تازگی در پاریس اکران گرفته، داستان زنی مهاجر است که دخترانش فرانسه‌زبان شده‌اند اما خود او چندان قادر به تکلم به این زبان نیست... علاوه بر این فیلم، دو نمایشگاه مهم در پاریس برنامه‌ریزی شده که یکی کار خود را آغاز کرده و دیگری تا چند روز دیگر افتتاح خواهد شد: آثاری از "اندی وارهول" در موزه هنر مدرن و نمایشگاه بزرگی در بارۀ "مارتین اسکورسیزی" در سینماتک پاریس.
فیلیپ فوکون، سینماگر فرانسوی که زادۀ مراکش است به مهاجران و بخصوص به زندگی الجزایری‌ها و مراکشی‌ها و تونسی‌های مقیم فرانسه توجه دارد. او در فیلم‌های قبلی خود، به ویژه در فیلم «سامیه»، ساختۀ سال ۲۰۰۰، نسبت به نسل جوانی که در فرانسه به دنیا آمده اما ریشه‌های عرب و آفریقایی دارد، علاقۀ خاصی نشان داده است.
فیلم تازۀ او به اسم "فاطمه" را می‌توان جمع‌بندی همۀ تجربیات گذشتۀ فیلیپ فوکون دانست. فاطمه، زن عرب زحمت‌کشی است که به خون دل، دو دخترش را در فرانسه بزرگ کرده است. دختر بزرگ هجده ساله درس پزشکی می‌خواند و دختر پانزده ساله، سخت درگیر بحران بلوغ و نوجوانی است. اما دو دختر با مادر ناسازگاری دارند. آنان که می‌خواهند مثل جوان‌های فرانسوی هم‌سن و سال خود باشند، از مادری که قادر به فرانسه حرف زدن نیست و روسری به سر دارد خجالت می‌کشند.
رابطۀ دشوار مادر و دو دختر، موقعیت اجتماعی هر یک و فاصلۀ فرهنگی میان آنان موضوع اصلی فیلم تازۀ فیلیپ فوکون است که دو روز بعد از اکران گرفتن با واکنش مثبت منتقدان و استقبال تماشاگران مواجه شده است.
دو نمایشگاه، دو هنرمند آمریکایی
دو نمایشگاه مهم در پاریس، پیرامون دو هنرمند آمریکایی، بدون شک طی هفته‌های آینده جای بزرگی را در رسانه‌های فرانسوی اشغال خواهد کرد: اندی وارهول در موزۀ هنر مدرن و مارتین اسکورسیزی در سینماتک پاریس...
آثار اندی وارهول: "زباله‌دان" زمانه
در نمایشگاه موسوم بهUnlimited حدود دویست اثر از اندی وارهول به نمایش گذاشته شده است. این نمایشگاه تا هفتم فوریۀ سال ۲۰۱۶ برقرار خواهد بود. اما محور اصلی نمایشگاه اثری است به اسم «سایه‌ها - Shadows» که ۱۰۲ تابلو را در بر می‌گیرد. این تابلوها مثل بسیاری دیگر از آثار وارهول «سری‌گرافی» است، و در آن یک تم واحد تصویری با رنگ‌های متفاوت تکرار می‌شود.
سباستیان گوکالپ، مدیر نمایشگاه می‌گوید: «سایه‌ها یکی از معدود آثار اندی وارهول است که کامل و یکپارچه باقی مانده است. وارهول آثارش را تکه تکه می‌فروخت و هیچ وسواسی در این مورد نداشت. اما مجموعۀ «سایه‌ها» چهل سال پیش توسط یک نفر، یک‌جا خریده شد و در نتیجه سالم ماند... وقتی این مجموعۀ ۱۰۲ قطعه‌ای کنار هم قرار می‌گیرد، بعد و معنای تازه‌ای می‌یابد».
سباستیان گوکالپ در بارۀ جایگاه اندی وارهول می‌گوید: «معروف است که می‌گفتند پیکاسو مثل اسفنجی است که روح زمانه را به خود جذب می‌کند. اما در مورد وارهول گفته‌اند که او مثل زباله‌دانی بود. یعنی تمام زباله و خرت و پرت زمانه در آثار او منعکس شده... می‌توان گفت تمام ابتذال، غرایب و حوادث نیمۀ دوم قرن بیستم در آثار او دیده می‌شود. وارهول می‌گفت "من هیچ نگاه انتقادی یا سیاسی نسبت به جامعه ندارم" اما در عین حال، با نشان دادن همۀ این چیزها - از اشیاء روزمرۀ مصرفی گرفته تا صندلی الکتریکی- وارهول چشم بیننده را به روی زمانه‌اش می‌گشاید، بدون این که بخواهد انتقاد بکند یا درس اخلاق بدهد».
مارتین اسکوسیزی در سینماتک پاریس
سینماتک یا فیلم‌خانۀ پاریس بزودی میزبان نمایشگاهی گسترده در بارۀ سینماگر بزرگ آمریکایی، مارتین اسکوسیزی، خواهد بود.
نمایشگاه که قرار است روز چهاردهم اکتبر افتتاح شود، از چند ماه قبل توجه رسانه‌های فرانسوی و آمریکایی را جلب کرده است.
در این نمایشگاه، مجموعه‌ای از عکس، پوستر، سناریو و سناریوهای مصور (استوری‌بورد) و البته قسمت‌هایی از فیلم‌های اسکوسیزی ارائه خواهد شد.
بخش بزرگی از این اشیاء، از مجموعۀ خصوصی فیلمساز به امانت گرفته شده است. با توجه به فعال بودن مارتین اسکوسیزی در امر حفاظت از میراث تاریخی سینما، می‌توان حدس زد که مجموعۀ خصوصی وی دارای ارزشی استثنایی باشد.
یکی از موضوعات اصلی نمایشگاه، جایگاه موسیقی در فیلم‌های اسکوسیزی، و تأثیر این فیلمساز در وارد کردن موسیقی راک به سینماست.
(مشروح این خبرها را همراه با خبری دیگر از سعاد ماسی، خوانندۀ الجزایری، در فایل صوتی گوش کنید).
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید