مرگ خودخواسته (اُتانازی) برای کمتر از هجده سال

«اُتانازی» که به فارسی "مرگ خوب" یا "خوش‌مرگی" هم ترجمه شده، شرایطی است که بیمار به خواست خود، با کمک‌های پزشکی، به صورت آرام و بدون درد و آرام بمیرد. اتانازی همچنان در اکثر کشورهای جهان ممنوع است.

بلژیک تنها کشوری است که مرگ خودخواسته را در موارد بیماری‌های بدون علاج، برای همه آزاد می‌داند. بلژیک هیچ شرط سنی برای اتانازی قائل نیست. تنها شرط لازم از نظر قوانین این کشور «ظرفیت تشخیص» فرد است.

پرفسور ویم دیستِل‌مانس، رئیس کمیسیون فدرال ارزیابی اُتانازی، مرگ خودخواستۀ یک بیمار زیر هجده سال را تأیید کرد اما هیچ توضیحی در مورد نوع بیماری یا هویت او ارائه نکرد و فقط گفت: «این یک مورد استثنایی بود. خوشبختانه تعداد کودکانی که به این وضعیت می‌رسند بسیار اندک است».
پرفسور بلژیکی سن بیمار را هم فاش نکرد و گفت که وی در مراحل «پایانی» بیماری بود.

هلند که یکی دیگر از کشورهایی است که اُتانازی را قانونی کرده، اجرای آن را برای کودکان کمتر از ١٢ سال مجاز نمی‌داند.
اما بر اساس قوانین بلژیک، فردی که به اُتانازی متوسل می‌شود «باید از نظر پزشکی در مرحلۀ پایانی زندگی و نزدیک به مرگ، و همچنین مبتلا به درد فیزیکی ثابت، غیرقابل تحمل و غیرقابل تسکین باشد».
علاوه بر این، نوجوان یا کودک باید به خواست و ابتکار خود خواهان مرگ شود و تحت نظارت یک تیم پزشکی و روانشناسی قرار گیرد. والدین نیز باید توافق خود را اعلام کنند.

در بلژیک، اتانازی برای افراد بالغ از سال ٢٠٠٢ قانونی شد اما در سال ٢٠١٤، تعمیم قانون اُتانازی به افراد نابالغ جنجال و مخالفت شدید برانگیخت. در بخشی از جامعۀ بلژیکی سنت‌‌های کاتولیک بسیار زنده و قوی است. ولی به رغم مخالفت کلیسا و گروهی از پزشکان و متخصصان بیماری‌های کودک، قانون یادشده با رای اکثریت به تصویب رسید.

در آن سال، آقای فیلیپ ماهو، نمایندۀ پارلمان بلژیک و مسئول اصلی تدوین قانون گفته بود که «حرف‌ها و خواسته‌های اطبا و پرستارانی که هر روز با درد و عذاب غیرقابل تحمل کودکان مواجهند، نیز باید در نظر گرفته شود».

از سال ٢٠٠٣ تا ٢٠١٣، ٨٧٥٢ مورد اتانازی در بلژیک اجرا شده است.