نیکلا ترتولیان مفّسر معروف جورج لوکاچ درگذشت

در پایان جنگ او تحصیل فلسفه در دانشگاه بخارست را آغاز و همزمان با شماری از نشریات مهم فلسفی و ادبی زمان خود در رومانی همکاری کرد. مواضع انتقادی او نسبت به مارکسیسم جزمگرایانۀ حاکم بر کشورش نزدیکی وی به دو فیلسوف بزرگ هم عصر بندتو کروچه و جورج لوکاچ را باعث شد.

به مروز "نیکلا ترتولیان" به یکی از مفسران بزرگ افکار و اندیشه های لوکاچ بدل شد و بخش مهمی از نوشته های خود را به تفسیر آثار فیسلوف مجار اختصاص داد. ترتولیان در سال ١٩۶۵ با جورج لوکاچ از نزدیک آشنا شد و میان آن دو دوستی عمیقی تا زمان مرگ لوکاچ شکل گرفت.

"نیکلا ترتولیان" خود را مارکسیست انتقادی و به ویژه متاثر از ریشه های هگلی افکار مارکس می دانست. او در سال ۱۹۶۶ با مارتین هایدگر فیسلوف بزرگ آلمانی در هایدلبرگ آشنا شد و در عین حال تلاش بسیاری برای شناساندن متفکران مکتب فرانکفورت (به ویژه آثار تئودور آدورنو و هربرت مارکوزه) در رومانی انجام داد.

در سال ١۹٧٧ رژیم چاشسکو "نیکلا ترتولیان" را از حق تدریس و کار در دانشگاه بخارست محروم کرد. ترتولیان در سال ١٩۸۰ رومانی را ترک کرد و پس از اقامتی دو ساله در هایدلبرگ، در فرانسه ساکن شد و به عنوان مدیر تحقیق در مدرسۀ مطالعات عالی علوم اجتماعی پاریس مشغول کار شد. ریمون آرون، پل ریکور و فرانسوا فوره از جمله روشنفکران فرانسوی بودند که از حضور "نیکلا ترتولیان" در مراکز علمی فرانسه استقبال کردند و در این زمینه به او یاری رساندند.

سمینارهای "نیکلا ترتولیان" در مدرسۀ مطالعات عالی علوم اجتماعی پاریس تحت عنوان "تاریخ اندیشۀ آلمان مدرن" به مدت سی سال دوام یافت و محل تلاقی آرای فیلسوفان مهم فرانسوی از جمله هانری لوفور، آلکسیس فیلوننکو، ژاک دونت و دیگران بود.

در دهۀ ۱۹٨۰ "نیکلا ترتولیان" نقش و مشارکت فکری فعالی در مباحث مربوط به پست مدرنیسم یا حول اندیشه های کارل اشمیت و رابطۀ هایدگر و نازیسم داشت. در تمام این مباحث، رشتۀ راهنمای اندیشه های "نیکلا ترتولیان" موضع فلسفی جورج لوکاچ در کتاب معروف وی به نام "نابودی عقل" بود. در این کتاب فیلسوف مارکسیست مجار از این نظر دفاع می کرد که میان عقل گریزی و ضدیت با دموکراسی پیوندهای عمیقی وجود دارد.

در سال ۲٠۱۶ انتشارات مدرسۀ علوم انسانی پاریس زندگینامۀ فلسفی نیکلا ترتولیان را تحت عنوان در دفاع از لوکاچ؟ منتشر کرد.