واکنش مترجمان ایرانی به مرگ «غریبانه» بهمن فرزانه

ستاره فرزانه، خواهر بهمن فرزانه در گفت وگو با خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، عفونت و افت فشار و قند را علت درگذشت این مترجم عنوان کرده است.

قرار است مراسم خاکسپاری وی روز شنبه، ۱۹ بهمن‌ماه، برگزار شود.

بهمن فرزانه سال ۱۳۱۷ زاده شد و به مدرسه عالی مترجمی سازمان ملل رفت. در سن ۲۶ سالگی نخستین کتاب را از تنسی ویلیامز ترجمه کرد و پس از آن مدتی به همکاری با شرکت‌های فیلم‌سازی ایتالیا پرداخت و فیلم‌نامه‌ای نیز نوشت که به تولید فیلم رسید.

بهمن فرزانه پنجاه سال در ایتالیا زندگی کرد، اما جزو مترجمان مشهور در میان کتابخوان های ایرانی بود. با این که او نزدیک به پنجاه کتاب از ادبیات جهان ترجمه کرده، عمده شهرت وی به دلیل ترجمه رمان «صد سال تنهایی» نوشته گابریل گارسیا مارکز بود که برای اولین بار به فارسی ترجمه می شد.

فرزانه بسیاری دیگر از نویسندگان بزرگ جهان را به فارسی زبانان معرفی کرده بود: آلبا دسس پدس، لوئیچی پیراندلو، آنا کریستیگابریل دانونزیو، و …

بهمن فرزانه بهار گذشته به ایران بازگشت و در گفت‌وگویی اظهار داشت که دیگر قصد رفتن به ایتالیا را ندارد و ترجیح می‌دهد در ایران بماند و استراحت کند.

مرگ این مترجم پیشکسوت ایرانی واکنش دیگر مترجمان هموطن خود را در پی داشته است.

عبدالله کوثری، مترجم ادبیات آمریکای لاتین، گفته است: ما رئالیسم جادویی و مارکز را با ترجمه بهمن فرزانه از «صد سال تنهایی» شناختیم. بعدها کارهای دیگری از مارکز و همچنین «صد سال تنهایی» از سوی مترجمان دیگری ترجمه شد، اما هیچ‌کدام به پای ترجمه بهمن فرزانه از «صد سال تنهایی» نرسیدند.

همچنین عباس مخبر، دیگر مترجم ایرانی با غریبانه خواندن مرگ بهمن فرزانه گفته که «این نوع انزوا و مرگ شایسته و سزاوار او نبود.»