کالای درمانی گران‌قیمت، باری سنگین بر دوش بیماران؛ دولت‌ها چه وظیفه‌ای دارند؟
نتشر شده در:
گوش کنید - ۰۹:۵۳
عرضه و تقاضا از جمله متداول‌ترین مفاهیمی است که اکثر مردم جامعه با آن آشنایی دارند. به بیان ساده، قانون تقاضا در اقتصاد بیان می‌کند که هر چه قیمت کالایی افزایش یابد تقاضا برای آن کاهش می‌یابد اما این تعریف شامل تقاضا برای کالای درمانی نمی‌شود.
افزایش قیمت کالای درمانی، تقاضا را کاهش نمی‌دهد بلکه در غیاب خدمات بیمه درمانی مناسب، به یک معضل جدی، به‌ویژه برای طبقات با درآمد پایین تبدیل می‌شود.
از جمله اینکه، داروهای بیماران مبتلا به سرطان اغلب بسیار گران هستند، امری که بیمار یا خانواده او را ناچار می‌سازد تا برای غلبه بر بیماری تلاش کرده تا کالا یا داروی درمانی را تهیه نماید اما تهیه کالای گران قیمت درمانی همیشه توسط بیمار یا خانواده او، به خصوص در میان اقشار آسیب‌پذیر میسر نبوده و نیاز به دخالت دولت برای تامین این کالای ضروری دارد.
بر أساس اعلام وزارت بهداشت و درمان ایران، هزینه‌های دارویی با ۲۸.۵ درصد و هزینه‌های دندان پزشکی با حدود ۲۲.۷ درصد، رتبه‌های اول و دوم را در هزینه‌های درمانی خانوار ایرانی به خود اختصاص داده‌اند.
همچنین هزینه‌های بستری و تشخیصی شامل آزمایشگاه، رادیولوژی و… در رتبه‌های بعدی هزینه‌های درمانی خانوارهای ایرانی در سال گذشته قرار گرفتند.
کالای درمانی به چند دسته قابل تقسیم‌بندی است؟
دولت‌ها چه وظیفه ای در قبال کمک به تامین سلامت افراد مبتلا به بیماری‌ها خطرناک دارند؟
فایل صوتی و پادکست توضیحات دکتر ایرج سبحانی استاد دانشگاه علوم پزشکی در فرانسه و رییس بخش سرطان شناسی بیمارستان هانری مندور، در بالای صفحه در دسترس قرار دارد.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید