پایان کنفرانس اقلیمی بُن با تاسیس ائتلاف بین‌المللی علیه زغال سنگ

اعلام موجودیت ائتلاف برای پایان زغال سنگ، در واقع یگانه دستاورد قابل اعتنای بیست و سومین کنفرانس اقلیمی بن بود. اگر این نهاد با پیشتازی کانادا و بریتانیا به وجود نیامده بود، کنفرانس بن، با صرف ١١٧ میلیون یورو هزینه و حضور حدود ٢٨ هزار و ۵٠٠ شرکت کننده، دستاورد قابل ذکری برای نجات زمین از عواقب گرما و آب شدن یخ های قطب شمال نمی‌داشت.

در کنفرانس بن قرار بود راهکارهائی برای اجرای قابل کنترل و سنجش تعهدات پیمان اقلیمی سال ٢٠١۵ پاریس تدوین و اعلام شود. اما تحقق این امر هم به کنفرانس بعدی در کاتویتس لهستان موکول شد.

البته در ماه دسامبر سال جاری به دعوت امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه کنفرانس اقلیمی دیگری هم در پاریس تشکیل خواهد شد که می‌تواند اقداماتی را که تاکنون انجام شده است مورد بررسی قرار دهد.

ائتلافی در غیاب میزبان

یک روز مانده به پایان کنفرانس اقلیمی بن "کاترین مک‌کنا" وزیر محیط زیست کانادا و همتای بریتانیائی او تشکیل ائتلاف بین‌المللی برای پایان دادن به مصرف زغال سنگ را اعلام کردند. خانم مک کنا گزارش داد که تاکنون علاوه بر کانادا و بریتانیا به عنوان مبتکران ایجاد این ائتلاف، ١۶ کشور دیگر عضویت آن را پذیرفته اند.

فرانسه، بلژیک، اتریش، ایتالیا، سوئیس، فنلاند، نیوزلند و مکزیک در شمار این کشورها هستند، اما آلمان، در حالی که بیشترین مصرف زغال سنگ را دارد، از پذیرش عضویت ائتلاف خودداری کرده است.

وزیر محیط زیست کانادا ابراز امیدواری کرد که تا تشکیل کنفرانس اقلیمی سال ٢٠١٨ در لهستان، دست تعداد کشورهای عضو ائتلاف برای پایان مصرف زغال سنگ دست کم به ۵٠ رسیده باشد.

ائتلاف بین المللی برای پایان دادن به مصرف زغال سنگ در پایان کنفرانس اقلیمی بن قطعنامه ای هم صادر کرد. در این قطعنامه آمده است که کشورهای عضو متعهد می‌شوند ضمن تعطیل نیروگاه‌های برق زغال سوز، از این به بعد هیچ نیروگاهی نسازند که فاقد انبارهای زیر زمینی برای گاز کربنیک باشد.

انتقاد شدید از میزبان کنفرانس

مدافعان سلامت محیط زیست، ضمن ابراز خرسندی زیاد از تاسیس ائتلاف بین المللی برای پایان دادن به مصرف زغال سنگ، میزبان کنفرانس اقلیمی بن را به خاطر نپیوستن به این ائتلاف به شدت مورد انتقاد قرار داده اند. حتیمیشائیل شفر، کارشناس محیط زیست، عدم حضور آلمان در این ائتلاف را "شرم آور" خوانده است. وی در مصاحبه ای رادیوئی گفته است: "ادامه استفاده از نیروگاه های زغال سوز امکان سرمایه گذاری و نوآوری در آلمان را محدود می کند".

کارشناسان آلمانی بر این باورند که دولت آلمان زیر فشار کنسرن های انرژی از مبارزه جدی با مصرف زغال سنگ در نیروگاه های تولید برق پرهیز می کند، چون آن ها تبدیل سوخت نیروگاه های خود به انرژی های پاک را پرهزینه می دانند. از سوی دیگر رویکرد برخی کنسرن ها به انرژی های پاک، در سال های اخیر، سبب گرانی هزینه برق مصرفی خانواده ها و تشدید نارضایتی آن ها شده است.

غیبت آمریکا و چین

خوداری از پایان دادن به مصرف زغال سنگ، به آلمان محدود نیست. در حالی که تولید برق با استفاده از زغال سنگ یکی از مهمترین عوامل گرمایش زمین به حساب می آید، هنوز بسیاری دیگر از کشورها حاضر به کاستن از مصرف آن نشده اند.

ایالات متحده و چین، به عنوان بزرگترین مصرف کنندگان انرژی فسیلی جهان، در شمار این کشورها هستند. البته تعداد قابل توجهی از ایالات آمریکا که مستقل از دولت مرکزی تصمیم می گیرند، در کنفرانس اقلیمی بن به عضویت ائتلاف مبارزه با زغال سنگ درآمده اند.