گیس‌بُری در کشمیر هند وحشت و نگرانی عمومی ایجاد کرده است

وقایع هرچه هست، انعکاس آن در جامعۀ کشمیری واکنش‌های بسیار جدی و نگران‌کننده داشته. حدود یک ماه قبل، یک مرد هفتاد ساله توسط گروه‌های دفاع و حفاظت غیرنظامی کشته شد. رسانه‌ها مدام از حملۀ گروه‌هایی صحبت می‌کنند که به تصور خود یکی از "گیس‌بُر"ها را یافته‌اند. در شهر سرینگر – پایتخت دولت ایالتی- گروه‌های مسلح به کارد و چماق و میله‌های فلزی شب‌ها کشیک می‌دهند و به دنبال افراد "مظنون" می‌گردند. در چند شهر دیگر نیز همین وضعیت مستولی شده است.

روز چهارشنبۀ گذشته (١٨ اکتبر/٢۶ مهر)، سربازان دولتی ناچار به تیراندازی به سوی مردمی شدند که به آنها سنگ می‌زدند و ادعا می‌کردند که نیروهای دولتی از "گیس‌بر"ها حمایت می‌کنند. چند نفر در این تیراندازی زخمی شدند.

دو روز بعد پلیس اعلام کرد که فردی را که دچار اختلال روانی بوده و مردم قصد سوزاندنش را داشته‌اند نجات داده است.

جامعه‌ای عصبی و پرتنش

در کشمیر هند که سال‌ها مقاومت علیه اقتدار دولت مرکزی هند، فضایی پراختناق و عصبی ایجاد کرده، مقامات دولتی هیچ تأیید یا تکذیبی در واکنش به شایعات منتشر نکرده‌اند. آنها نگرانند که مبادا کار به شورش‌ و اغتشاشات بزرگ بکشد، به همین دلیل بسیار محتاطانه رفتار می‌کنند.

در آغاز، پلیس قربانیان را متهم کرد که خود موهایشان را بریده‌اند. دولت ایالتی همچنین به تازگی اعلام کرده که به ازای هر اطلاعاتی که بتواند به دستگیری متهمان یا مجرمان منتهی شود، ۶٠٠هزار روپیه (معادل ٧٨٠٠ یورو) جایزه خواهد پرداخت.

در کشمیر هند که اکثر جمعیت مسلمان است، زنان معمولاً موهای بلند و روسری دارند. شاهدان عینی وقایع بسیار اندک‌اند. زنی به اسم تسلیمه می‌گوید در انبار خانۀ خود مورد حمله قرار گرفته. همسر او به خبرگزاری فرانسه گفت که با شنیدن فریادهای زنش به انبار رفته و او را بیحال، افتاده بر زمین یافته است. حدود ١۵ سانتیمتر از موهای او بریده شده بود. تسلیمه می‌گوید: "یک نفر از پشت می‌خواست خفه‌ام کند. صورتش نقاب سیاه داشت، چشمانش را دیدم و بعد دیگر نمی‌دانم چه شد".

اکثر زنانی که شهادت داده‌اند هنگام حمله تنها بوده‌اند. برخی از آنان گفته‌اند که با استشمام یک گاز ناشناخته بیهوش شده و بعد از بیداری فهمیده‌اند که موهایشان بریده شده است. به گفتۀ پلیس سرینگَر، اکثر این "قربانیان" کمتر از هجده سال دارند و از قشرهای بسیار فقیرند.

وضعیت سیاسی در کشمیر هند باعث می‌شود که معمولاً واکنش‌های اجتماعی به صورت ناگهانی، خشن و غیرقابل پیش‌بینی بروز کند. تشکیل گروه‌های "مردمی" دفاع از خود در محلات سرینگر و سایر شهرها و روستاهای منطقه امری رایج است. روی شبکه‌های اجتماعی چند ویدئو منتشر شده که مردم خشمگین را با گیس‌های بریده در دست نشان می‌دهد که به پلیس اعتراض می‌کنند و خواهان اقدام جدی می‌شوند.

پزشکانی که در تنها بیمارستان روانی کشمیر هند به کار مشغولند فقط گفته‌اند "مقامات از ما نخواسته‌اند که نظر بدهیم". دکتر محمد مقبول، رئیس بخش روان‌پزشکی دانشگاه سرینگر به خبرگزاری فرانسه گفت: "برخی ناظران از پدیدۀ هیستری جمعی حرف می‌زنند، اما من به این فرض باور ندارم".

رهبران جدایی‌خواه کشمیر هند و برخی مردم معتقدند که "مأموران دولت برای تشویش ذهن مردم و به حاشیه راندن مسئلۀ استقلال دست به این کارها می‌زنند". در کشمیر هند برخی گروه‌ها خواهان استقلال و برخی دیگر خواهان اتحاد با کشمیر پاکستان هستند.

بر اساس مطالعات پزشکان بدون مرز در سال ٢٠١۵، نزدیک به ۴۵ درصد جمعیت بالغ منطقه از انواع مشکلات روانی و استرس‌های (اضطراب) ناشی از ضایعات رنج می‌برند.