دسترسی به محتوای اصلی

پیکر میساک مانوشیان، پارتیزان ارمنی، به آرامگاه مشاهیر فرانسه منتقل می‌شود

بنا بر تصمیم امانوئل ماکرون، بقایای پیکر میساک مانوشیان و همسرش به معبد پانتئون منتقل خواهد شد. بدین ترتیب شخصیت مبارز ارمنی که به دست نیروهای آلمان هیتلری اعدام شد، در کنار مردان و زنانی قرار می‌گیرد که فرانسه خود را وامدار آنان می‌داند.

چهرۀ میساک مانوشیان توسط یک هنرمند معاصر در راهرو زندان «فرن» نقاشی شده است. مانوشیان روزهای قبل از اعدام را در این زندان گذراند.
چهرۀ میساک مانوشیان توسط یک هنرمند معاصر در راهرو زندان «فرن» نقاشی شده است. مانوشیان روزهای قبل از اعدام را در این زندان گذراند. AFP - JOEL SAGET
تبلیغ بازرگانی

روز یکشنبه ۲٨ خرداد/۱٨ ژوئن، کاخ الیزه اعلام کرد که بزودی بقایای میساک مانوشیان و همسرش مِلینه، به پانتئون انتقال خواهد یافت. بنای پانتئون که در مرکز قدیمی شهر پاریس واقع است، پیکر شخصیت‌های بزرگی را در دل سردابه‌های خود دارد: ولتر، ژان ژاک روسو، ویکتور هوگو، پیر و ماری کوری، الکساندر دوما، امیل زولا و آندره مالرو از جمله بزرگانی هستند که پیکرشان در پانتئون آرمیده است.

بر سردر این بنا که در قرن هجدهم ساخته شده، نوشته شده است:«میهن قدردان مردان بزرگ است».

تصویب نهایی برای ورود یک شخصیت تأثیرگذار تاریخی به پانتئون تنها به عهدۀ رئیس جمهوری است. این تصمیم معمولاً به مناسبت سالگردهای مهم اعلام می‌شود. تصمیم اخیر امانوئل ماکرون در روز ۱٨ ژوئن اعلام شد که سالگرد فراخوان ژنرال دوگل برای مقاومت در برابر آلمان نازی است (۱٩۴٠).

امسال امانوئل ماکرون نام میساک مانوشیان و همسرش ملینه را اعلام کرد. او گفت: «بخشی از عظمت فرانسه بر دوش مانوشیان است. او نماد ارزش‌های جهانی آزادی و برادری و برابری است و به نام این ارزش‌ها از جمهوریت دفاع کرد.»

میساک و ملینه مانوشیان هر دو از بازماندگان کشتار جمعی ارمنیان (۱٩۱۵) بودند. آنها والدین خود را در آن رویدادهای خونین از دست داده و بعد از فرار، بالاخره به فرانسه پناهنده شده بودند.

در سال ۱٩۴۱، در حالی که بخشی از خاک فرانسه در اشغال آلمان نازی بود، این زوج ارمنی به حزب کمونیست پیوست و سپس وارد گروهی شد که اکثر اعضای آن خارجی و مهاجر بودند و با نهضت مقاومت ملی به رهبری ژنرال دوگل همکاری می‌کردند.

نازی‌ها و همدست‌های فرانسوی‌شان با این گروه دشمنی مضاعف داشتند چون شمار زیادی از آنها کمونیست یا یهودی بودند. مانوشیان در چندین عملیات مسلحانه علیه دشمن شرکت داشت که آخرین آنها، ترور رئیس ادارۀ کار اجباری بود. دو هفته بعد از این عملیات، میساک مانوشیان دستگیر شد و تحت شکنجه قرار گرفت. سرانجام او در سال ۱٩۴۴، همراه با بیست تن از رفقایش در نزدیکی پاریس تیرباران شدند.

ملینه، همسر میساک، که بعد از جنگ چند سالی در ارمنستان زندگی کرد، در سال ۱٩٨٩ در فرانسه درگذشت. وی شرح حال همسر خود را نوشته است.

میساک مانوشیان نهمین عضو جنبش مقاومت فرانسه است که به پانتئون راه می‌یابد. با اینکه هیچ قانون فرانسوی دفن اتباع خارجی را در معبد پانتئون ممنوع نکرده، اما جز چهار یا پنج نفر که از روحانیون کلیسای کاتولیک بوده و تبار ایتالیایی داشته‌اند، هیچ شخصیت خارجی در میان ٨۲ نفری که به پانتئون راه یافته‌اند مشاهده نمی‌شود. میساک و ملینه مانوشیان نخستین کسانی هستند که با عنوان «پناهنده» و بدون ملیت خاصبه پانتئون می‌روند.

آخرین شخصیتی که به پانتئون راه یافت (سال ۲٠۲۱)، ژوزفین بیکر، خواننده و رقصندۀ سیاه پوست آمریکایی بود که به نهضت مقاومت ملی فرانسه پیوست و تابعیت این کشور را به دست آورد.

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

همرسانی :
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.