زندگی در چهارده متر مربع؛ ساکنان میکرو-آپارتمان‌های پاریس چه کسانی هستند؟
نتشر شده در:
شامبر دو بُن* یا همان «اتاق خدمه»، از حدود سال ۱۸۳۰ در پاریس رواج یافت. زمانی که طبقه مرفه شهر، تصمیم گرفت محل اقامت خدمتکاران را از مالکان جدا کند. این آپارتمان‌ها که امروزه تحت عنوان «استودت» یا استودیوی کوچک اجاره داده می‌شوند، معمولا کمتر از ۲۰ متر مربع مساحت دارند و در بالاترین طبقه یا همان زیر شیروانی ساختمان‌های بورژوای پاریس قرار گرفته‌اند.
شامبر دو بُن که در اصل از آن به عنوان اتاق خواب خدمتکاران منزل استفاده می‌شد، امروزه با بالارفتن اجاره بها و تبدیل شدن پاریس به یکی از گران ترین شهرهای جهان، به دانشجویان، کارگران و افرادی که بودجه‌ای محدود دارند، اجاره داده می‌شود.
این اتاقهای زیرشیروانی، در فضایی اندک، حداقل امکانات رفاهی را فراهم می‌کنند: گوشه‌ای برای آشپزخانه و کنجی هم برای دوش. ساکنان این طبقات نمی‌توانند از آسانسور داخلی بنا استفاده کنند و تنها از طریق راه پله اضطراری خارج از ساختمان، به اتاق خود دسترسی دارند. علاوه بر این، سرویس بهداشتی که به صورت مشترک با سایر ساکنان طبقه استفاده می‌شود، در راه پله یا فضای عمومی میان اتاقها تعبیه شده است.
البته فرانسه در سال ۲۰۰۲ طی مصوبه‌ای، اجاره اماکنی با مساحت کمتر از ٩ مترمربع را برای استفاده به عنوان «سکونتگاه اصلی» ممنوع کرده است، اما اجاره این اماکن به عنوان «سکونتگاه ثانوی» یا «اجاره فصلی»، به شرط اینکه مقررات بهداشتی شهرداری رعایت شود، آزاد است.
طبق قوانین جاری فرانسه، مسکنی که برای اجاره ارائه می‌شود باید حداقل‌هایی را از نظر ارتفاع و مساحت رعایت کند در غیر این صورت، مالک از اجاره آن منع می‌شود. بر این اساس، مساحت محل اقامت برای ٢ هم اتاقی، حداقل ١٦ متر مربع در نظر گرفته شده است.
* Chambre de bonne
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید