کریسمس در تهران: خیابان سمیه، بزرگ‌ترین تمرکز مسیحیان پایتخت

 گزارشگر خبرگزاری فرانسه به خیابان سمیۀ تهران (ثریای سابق) رفته و می‌نویسد که بزرگ‌ترین تمرکز مسیحیان شهر در این محله است. در این خیابان بازار درخت مصنوعی سرو، حباب‌های رنگین و دیگر تزیینات درخت کریسمس گرم است.

 یک زن سی سالۀ مسلمان که "نیلوفر" معرفی شده به خبرگزاری فرانسه گفته است: "من درخت کریسمس را خیلی دوست دارم. از نظر ما نشانۀ احترام به اعتقادات دیگران است".
بعضی از عابرها مقابل ویترین مغازه‌ها با بابانوئل‌ها عکس "سِلفی" می‌گیرند. خبرنگار خبرگزاری فرانسه از دیدن رقص ناگهانی یکی از این بابانوئل‌ها در خیابان، سخت به تعجب افتاده است.

یک مسیحی که حامد داوودیان نام دارد به این خبرنگار گفته است که اقلیت مسیحی در ایران هیچ مشکلی ندارد. به گفتۀ او "ما از ٤٠٠ سال پیش اینجا هستیم". این مغازه‌دار تهرانی افتخار می‌کند که مسیحیانی ایرانی در جنگ با عراق "شهید داده‌اند".

آزادی مذهب

به نوشتۀ خبرگزاری فرانسه، بعد از انقلاب اسلامی هزاران مسیحی ایرانی به آمریکا و کشورهای دیگر مهاجرت کردند. بر اساس آخرین آمار، در حال حاضر بیش از ١٢٠هزار مسیحی در ایران باقی نمانده است. اکثر آنان ارمنی ارتدوکس هستند. چند هزار نفر نیز از آشوریان کاتولیک در این کشور باقی مانده‌اند.

به نوشتۀ خبرگزاری فرانسه به رغم رسمیت داشتن ادیان مسیحی و یهودی و زرتشتی، محدودیت‌های زیادی برای پیروان این ادیان وجود دارد. مثلاً تبلیغ دین در میان مسلمانان ممنوع است و نیایش‌ها و مراسم دینی باید فقط در زبان سنتی همان دین، و نه به فارسی، برگزار گردد. سازمان دیدبان حقوق بشر قبلاً در مورد این نوع محدودیت‌ها بارها تذکر داده است.

اما به هرحال مراسم شب کریسمس به طور رسمی و به زبان آشوری در کلیسای ژوزف مقدس تهران برگزار شده است (خیابان فرصت). رَمزی گَرمو اسقف اعظم آشوريان به خبرگزاری فرانسه گفته است: "حضور مسیحیان در ایران به قرن دوم میلادی می‌رسد".
به گفتۀ او در قدیم، تعداد آنان به چند میلیون نفر می‌رسید اما امروزه در مراسم دعای روزهای یکشنبه بیش از چند ده نفر شرکت نمی‌کنند. یکی از دلایل بدیهی این حضور اندک البته تعطیل نبودن یکشنبه‌ها در ایران است.

اسقف رَمزی گَرمو می‌گوید از این که در منطقه‌ای چنین آشوب‌زده، ایران کشور صلح و آرامش است، احساس قدردانی می‌کند. به گفتۀ وی "به لطف خداوند، ما در صلح و امنیت زندگی می‌کنیم در حالی که همسایگان ما در خشونت و اضطراب گرفتار شده‌اند. ما برای آنان دعا می‌کنیم".